QARABAĞ ŞİKƏSTƏSİ

Qəşəm Nəcəfzadə

Bakı şəhərində

Yazıçılar Birliyində

vətənimin yanında

vətənimin önündə

ayə, ölürəm mən.

Özü də yaman ölürəm

Sevgili canan ölürəm

əzizinəm restoran şuşa

qayası smentle qayrılan şuşa

smentin köhnəymiş nəymiş

daşından bir parça qırılan şuşa

adın yazlan yerə  şuşa deməzlər

havan olan yerə şuşa deyərlər

ayə, ölürəm mən,

dağda duman  ölürəm

qardaş yaman ölürəm

Səni yeyib içmək yeri bildik, Şuşa, ay Şuşa

kabab yedik sümükləri çəməninə tulladıq

çiçəklərin başını yardıq, qan-qan

qışı gəlib bakıda qaldıq, can, can

yayda səni tapladadıq,  dan, dan

ayə ölürəm mən

bağda bağban ölürəm

qardaş yaman ölürəm.

əzizinəm məktəb şuşa, abtek şuşa, salon şuşa

kitab şuşa, şeir şuşa roman şuşa

Ayə,mənim şuşamı hər şeyə bənzətməyin

mənim şuşamı bu qədər kişiltməyin, ayə

qoyun şuşam qalsın şuşalığında

qoyun şuşam qalsın şüşəliyində

ayə, ölürəm mən

sənə qurban ölürəm

dəli çeyran ölürəm

əzizinəm tar çalan pulu gözlər

pul pulu gətirər, pul pulu gözlər

gözlərin sahı diz çökdürərdi

gözlərin  bu axşam borc pulu gözlər

ayə ölürəm

sonam ölürəm

anam ölürəm

sənə qurban ölürəm.

heç demirsiziniz niyə ölürəm

tüfəngim pas atıb ona gorə ölürəm

buna görə ölürəm

ona görə ölürəm

sənə görə ölürəm

cəhənnəmə ölürəm.

Qara yola ölürəm

Kimin nə vecinə ölürəm.