Nə əcəb surət yaratdı sün’ilə İlahimiz.
Çün irişdim yüzinə, buldum siratül-müstəqim,
Abi-heyvanə irişdi vardığınca rahimiz.
Dün sağınur kim ki, görsə zülfinin şəbrəngini,
Kim, qarayə bоyayıbdır ani dudi-ahimiz.
Xızri-cavidan əlindən içmişüz abi-həyat,
İsiyi-Məryəm qatında qurmuşuz xərgahimiz.
Kə’beyi-vəslinə verdim canımı, qurban dedim,
Hacı оldum, qan tökərəm, xanı qurbangahimiz?
Çün əyağın tоprağında оldu mənzilgahimiz.
Bu Xətayi Kə’beyi-eşqinə ehram bağladı,
Оl saatda ərşə çıxdı zikri-illəllahimiz.
Комментариев нет:
Отправить комментарий