Biraz gileyi sevmək

Gunay Umid

Küçə qadını

Yağışın qucağında

Damlaların rəqsiylə sığallanan qadın…

Bədənində satılıq isməti üşüyür,

Dodaq boyasıyla boyayıb gülüşlərini,

Dişlərinin ararasında sındırıb söyüşlərini,

Arsız bəxtini taxıb qoluna

Dabanının altında addımları ölə-ölə,

İtirdiyi ləyaqətin çıxıb yoluna

Qaçışında gizlənmək istəyir.

Küləyin ehtirasıyla

Yelə vermək istəyir

Saçlarındakı kişi sığallarını,

İslanmış ovuclarıyla

Nəfəsin kəsmək istəyir

Üzündəki öpüşlərin,

Dodağındakı yalançı gülüşlərin.

Dünən balaca qızcığaz,

bu gün küçə qadını,

sabah isə

dünən və bu gün arasında

dibi görünməyən bir boşluq…

Baxışları da yadlaşıb

Özü-özünü aldadandan, yalandan

Arzuları da, xəyalları da küsüb evindən

Küçə qadını olandan.

Yağışın altında

Damlaların rəqsiylə sığallanan qadın

Axtarır bəxtinin

Günəşi sönmüş aydınlığını,

Küçədən toplamaq istəyir qadınlığını…

Ölümü dilə tutmaq…

Bizim evimizin qapısı da var.

Qapımı döymədi,

Ani gəlmisən.

Sənin də, mənim də Allahımız bir,

Allah səbr etməyi öyrədib mənə.

Sən də səbirli ol, gözlə, ay ölüm…

Qulaq səslərimin ayağı altda

Günahlar üst-üstə

Yığılıb şişir.

Bir az səbirli ol, tələsmə belə,

Hələ ocaqda da yeməyim bişir.

Səbr elə, çayımı  üfürüm hələ,

İçim bir an kimi, bir sabah kimi.

Oğlumu baxçadan götürüm hələ,

Çəkim nəfəsimə o gül qoxusun,

Axsın gözlərimdən nisgil ah kimi.

Gəl küsülü qalaq işim bitincə.

Bax belə  gözləmək

Yoracaq səni.

Hələ çox işim var,

Gözləmə məni…

Biraz sevmək

Birz eyibləri sevmək,

Ağ buxaq yer edən

Gözəlin xalı kimi.

Biraz yalanları sevmək

Bir bədbəxtin üzündə

ümid sığalı kimi.

Biraz gileyi sevmək,

Fəryadın dodağında

Nəğmə  oxumaq kimi,

Biraz həyatı sevmək

Ölumdən qorxmaq kimi.

Biraz xəyanəti sevmək

Üşuyən ismətlərdə

Sədaqət anmaq kimi.

Biraz əlinin qabarını,

Üstunun palçığını ,

Biraz cəhennemi sevmək

Cənneti qazanmaq kimi.

 

Biraz günahı sevmək,

Allahın əteyində

Mərhəmət dilənmək kimi.

Biraz ağlamağı sevmək

Ürəkdə közə dönən

dərdə su səpmək kimi.

əzablara gülərək

Biraz qalmağı sevmək

Öz-özünden əl cəkib

Gümana getmək  kimi.

Və biraz səni sevmək

Nifrəti azad edib

Qəlbi həbs  etmək kimi.