Amerikanlar özlərinin “Bredli” BMP-sini ağızdolusu tərifləyib reklam etsələr də, istehsal olunduğu 1981-ci ildən üzü bəri onu müttəfiqləri olan NATO ölkələrindən heç birinə sırıya bilməmişlər. Dünyanın heç bir abırlı ölkəsi amerikan BMP-sini almaq istəmir. Bircə Səudiyyə Ərəbistanı Səddam Hüseynlə düşmənçilik ucbatından ABŞ-ın İraqa müdaxiləsinə minnətdarlıq əlaməti olaraq 6 nəfər piyadanın daşınması üçün nəzərdə tutulan bu maşından 385 ədəd aldı. 1991-ci ildə Küveyt və İraqda gedən döyüşlər zamanı ABŞ ordusu onlarla belə BMP-sini itirdi. “Bredli” malik olduğu “Tou” raket kompleksi hesabına qarşı tərəfin zirehli texnikası ilə döyüş apara bilir, amma müharibə göstərdi ki, bu BMP gərək düşmən mövqeyinə çox da yaxınlaşmasın. Birinci İraq Kampaniyasında köhnə Sovet BMP-1-lərinin açdığı atəş “Bredli”ni çökürdür, T-55-lərin açdığı atəş isə göyə uçururdu. DŞK pulemyotu “Bredli”ni deşik-deşik edirdi. İkinci İraq Kampaniyası da “Bredli” üçün faciəli oldu- ABŞ ordusu 150-yə yaxın belə maşınını itirdi. “Bredli”nin partizan müharibəsində istifadəyə yaramadığını görən komandanlıq onu ordudan yığışdırdı və əvəzində zirehli avtomobillərdən istifadə etməyə üstünlük verdi. Səudiyyə ilə Yəmən arasında müharibə göstərdi ki, “Bredli”yə qəlpə qırıntısı toxunarkən alışır və sönmək bilmir. Hərbçilər “Bredli”ni daha dözümlü bir maşınla dəyişməyi təklif etsələr da, amerikan konstruktorları hələ ki 84 tonluq ağır BMP modelindən başqa bir şey təklif edə bilməyiblər. Xatırladaq ki, ABŞ “Bredli”sinin çəkisi 30 tona yaxın olduğu halda, analoji Rus BMP-sini çəkisi cəmi 14 tondur.
(İbrahim Sel, “Amerikan ordusu haqqında mif”)