Belorusiyada Belski qardaşlarının rəhbərlik etdiyi bandada 1200 yəhudi vardı. Qardaşlar düşərgədə özbaşınalıq edir, istədiklərini asıb kəsir, qadınlardan ibarət hərəmxana saxlayırdılar. 8 may 1943-cü ildə Belski bandasından olan yəhudilər Minskin 120 kilometrliyindəki Naliboki kəndinə hücum etdilər və içlərində 3 qadın, bir neçə yeniyetmə, 10 yaşlı uşaq da olmaqla 128 nəfəri öldürdülər. Quldurlar kənddən 100 inək, 70 at apardılar, evləri isə yandırdılar. Tədqiqatçı Leşek Jebrovski göstərir ki, Belski dəstəsindəki yəhudilər almanlarla vuruşmurdular, yaxın kəndləri çapmaq və qızları oğurlamaqla məşğul olurdular. Qardaşlardan Tuvya Belski “on alman əsgərini öldürüncə bir yəhudi qarısını xilas etmək yaxşıdır” prinsipi ilə işlədiyini bildirmişdi. Bu prinsip həmin dövrdə fəaliyyət göstərən əksər yəhudi dəstələri üçün xarakterikdir. Rus, belorus və ukrainlər faşist işğalçıları ilə vuruşub qanlarını tökdükləri halda yəhudi quldurları slavyan kəndlilərinin ərzağını əlindən alırdılar ki, öz qarılarını və başkəsənlərini yemləsinlər. Polşanın “Naş Dzennik” qəzetinin araşdırmasına görə, kəndlərdən etdikləri soyğunçuluq hesabına Belskilərin düşərgəsi ərzaqla dolu idi, banda üzvləri hər gün ət yeyirdilər. Tuvya Belski çoxlu miqdarda qızıl və zinət əşyaları toplamışdı. Sovet qoşunları Belorusiyanı azad edərkən Belski bandasının üzvləri Qərbə qaçdılar. Müharibədən sonra Tuvya və Zus Belski qardaşları NKVD-nin qorxusundan Polşaya getdilər, lakin burdan polyaklar tərəfindən qovularaq Fələstinə köçdülər. İsrail dövləti yarandıqdan sonra onlar ərəblərə qarşı döyüşlərdə iştirak etdilər. Onların övladları İsrail ordusuna xidmət etdilər.