KOMİTET 300: DÜNYA HÖKUMƏTİNİN SİRLƏRİ -36

XXXVI yazı: Fərdi azadlığa və bəşəriyyətin azadlığına bu ən qorxulu təhlükə barədə xəbərdar etməyə cəhd edənləri diskreditasiya etmək üçün kütləvi əyləncə vasitələri, xüsusilə də kinodan istifadə olunur

 “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu” tərəfindən yaradılan nəhəng, hər yerə sirayət edən dəhşətli sosial psixiatriya aparatı və onun geniş filiallar şəbəkəsi yalnız bir orqanın idarəsi altındadır və 1992-ci ilin astanasında da həmin orqan öz nəzarətini həyata keçirməkdə davam edir. Bu, sui-qəsdçilər ierarxiyası olan vahid orqan KOMİTET 300 adlanır. Bu, hakimiyyəti olan struktur və hakimiyyət mərkəzidir. Onun hakimiyyəti ayrıca götürülmüş istənilən dünya liderinin və ya hökümətinin, o cümlədən də ABŞ hökümətinin və onun prezidentlərinin hakimiyyətindən üstündür- mərhum Con F. Kennedi buna əmin oldu. Kennedinin öldürülməsi də Komitet 300-ün aksiyası idi və biz buna hələ qayıdacağıq.

 Komitet 300- bu sıralarına İngiltərə Kraliçasının, Niderland Kraliçasının, Danimarka kraliçasının və Avropanın kral ailələrinin daxil olduqları, toxunulmaz rəhbər sinfin nümayəndələrindən ibarət olan tamamilə gizlin cəmiyyətdir. Venesiya Qara Qvelflərin matriarxı Kraliça Viktoriyanın vəfatından sonra bu aristokratlar, bütün dünya üzərində hakimiyyət əldə etmək üçün “aristokratiyanın nümayəndələri qeyri-aristokrat, lakin korporativ biznesin çox güclü liderləri ilə bütün dünya miqyasında “paya” girməli” olduqlarını qərara aldılar. Buna görə də tam hakimiyyətin qapıları İngiltərə kraliçasının “sadə təbəə” adlandırmağa üstünlük verdiyi kəslər üçün açılmış oldu.

 Xarici dövlətlərin başçıları bu hər şeyə qadir qrupu “Maqlar” adlandırır. Stalin onlar üçün özünə münasib ad fikirləşmişdi: “Qara Qüvvələr”. “Sarayayaxın yəhudi” (“hofjuden”- court Jew) dərəcəsindən yüksəyə heç vaxt qalxa bilməyən prezident Eyzenxauer isə bu qüvvələri tamamilə saya almırdı və onları “Hərbi-sənaye kompleksi” adlandırırdı. Stalin SSRİ-də adi və nüvə silahlarının çox yüksək səviyyədə olmasına çalışırdı, çünki “Ailə” adlandırdığı qüvvəyə etibar etmirdi. Onda olan anadangəlmə şübhəlilik və Komitet 300-dən qorxusu, demə, yaxşı əsaslandırılmışdı.
 Fərdi azadlığa və bəşəriyyətin azadlığına bu ən qorxulu təhlükə barədə xəbərdar etməyə cəhd edənləri diskreditasiya etmək üçün kütləvi əyləncə vasitələri, xüsusilə də kinodan istifadə olunur. Azadlıq- insan İlahi tərəfindən verilən bu qanunu daim pozmağa və ya ləğv etməyə çalışır. Lakin hər kəs azadlıq əldə etməyə elə can atır ki, indiyə qədər heç bir sistem bu hissi insanın ürəyindən qopara bilməmişdir. İnsanın azadlığa can atma hissini kütləşdirmək və zəiflətmək üçün SSRİ-də, Böyük Britaniyada və ABŞ-da keçirilən eksperimentlər öz məqsədinə nail olmadı ki olmadı.
 Lakin Dünya Hökümətinin və Yeni Dünya Nizamının gəlişi ilə Allah tərəfindən verilən azadlığa can atma hissini insanın şüurundan, cismindən və ruhundan qovub çıxarmaq üçün genişmiqyaslı eksperimentlərə başlanacaqdır. Bizim artıq indi hiss etdiklərimiz bizi hələ qarşıda gözləyənlərlə müqayisədə boş şeydir. Ruha hücumlar- hazırlanan saysız-hesabsız eksperimentlərin qayəsi budur və bilməliyik ki, ABŞ-ın müxtəlif təşkilatları dəhşətli eksperimentlərdə aparıcı rol oynayacaqlar. Bu cür eksperimentlər Betesdəki Hərbi-Dəniz hospitalı və Kaliforniyadakı Vakavil türməsi kimi yerlərdə kiçikmiqyaslı səviyyədə artıq keçirilmişdir.
 Geniş prokatda Ceyms Bond haqqında “Qətllər bürosu”, “Matareze dairəsi” və s. kimi filmlər göstərilmişdir. Bu filmlər fantastikadır və onların xüsusi təyinatı bu cür təşkilatların mövcud olduğu haqqında həqiqəti gizlətməkdən ibarətdir. Gerçəklikdə isə həmin təşkilatların fəaliyyətinin miqyasları elə genişdir ki, bu, Hollivudun məhsuldar yazarlarının ən cəsarətli fantaziyalarını da üstələyir.
 “Qətllər bürosu“ tamamilə realdır. Büro Avropa və ABŞ-da yeganə məqsəd üçün fəaliyyət göstərir- bu, yüksək vəzifəli personalara digər bütün təsir vasitələri özünü doğrultmayanda, onların öldürülməsi barədə Komitet 300-ün göstərişlərini yerinə yetirməkdir. Kennedinin qətlini məhz PERMINDEX həyata keçirmiş və bunu “ziyanvericilərlə mübarizədə” ingilis kraliçasının uzun illər əsas agenti olmuş Ser Uilyam Stefensonun rəhbərliyi altında etmişdi.  
 Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin muzdlu agenti olan Kley Şou PERMINDEX kompaniyasını Yeni Orleandakı “Ticarət mərkəzindən” idarə edirdi. Yeni Orleanın keçmiş prokuroru Cim Harrison Kennedinin öldürülməsi məqsədi ilə hazırlanan sui-qəsdin təhqiqatında Kley Harrisona lap yaxınlaşdı. Lakin bundan sonra Harrisonla “ciddi söhbət aparıldı” və Kley Şounun Kennedinin öldürülməsi məqsədini güdən sui-qəsddə iştirakı olmadığı etiraf olundu. Kley Şounun MKİ-nin digər muzdlu agenti Cek Rubinin aradan qaldırıldığı üsulla zərərsizləşdirilməsi faktı -onların hər ikisi xərçəng xəstəliyinin sürətlə inkişaf edən formasına yoluxma nəticəsində ölmüşdülər- Harrisonun düzgün yolda olduğunu kifayət qədər inamla təsdiq edir.
 İkinci “qətllər bürosu” İsveçrədə yerləşir və yaxın vaxtlaradək bir qaranlıq fiqur tərəfindən idarə olunurdu, özü də bu adamın 1941-ci ildən sonra çəkilən fotoşəkli mövcud deyildir. Bu büronun əməliyyatları İsveçrənin “Qara Aristokratları”, Komitet 300-ün çevik əməliyyat təşkilatı olan “Lombard Odier Cenevrə Bankının” mülkiyyətçisi olan Oltramaire ailəsi tərəfindən maliyyələşdirilirdi və bu, görünür hazırda da davam edir. ABŞ ordusunun “G-2” kəşfiyyat xidmətinin dosyesinə görə, büroda kontakt saxlanılan əsas şəxs Jak Sustel idi.
 Bu qrup həm də Allen Dalles və Komitet 300-ün mühüm üzvü, eləcə də Texasın iri neft hasilatçısı Jan Menil ilə sıx bağlı idi. “G-2” kəşfiyyatının məlumatları göstərir ki, bu qrup Yaxın Şərqdə silah alveri ilə fəal məşğul olub. Bundan başqa, bu “qətllər bürosu” General de Qollun öldürülməsi üçün ən azı 30 cəhd edib ki, Jak Sustelin bunlara bilavasitə aidiyyatı olub. Peruda Komitet 300 üçün kokain istehsalçılarını müdafiə edən “Sendero Luminoso” (ispanca “İşıqlı yol”) qiyamçı qrupunun əlaqə saxladığı şəxs də elə həmin Sustel idi.
 “Qətllər bürosunun” bütün əsas planları DGSE-nin (Fransa kəşfiyyatı- keçmiş SDECE) əla işi sayəsində alt-üst olandan sonra, iş “Şakal” kod adı altında eləcə də “Məxfi Kəşfiyyat Xidməti” adı ilə tanınan Mİ-6-ya (Military Intelligence Department Six- Hərbi Kəşfiyyatın 6-cı bölməsinə) tapşırıldı. SDECE ali təhsil müəssisələrindən çoxlu ağıllı gənci işə qəbul etmişdi və buna görə də Mİ-6 və KQB-nin agentləri bura girə bilməmişdi. Bu idarənin xarici agentlərin ifşa edilməsi ilə bağlı fəaliyyəti bütün ölkələrin məxfi xidmətlərinin qısqanclıq predmeti idi. Məhz bu qrup “Şakal”ı müəyyən edib son məqsədinə qədər izlədi və o, General de Qollun avtomobil kortejinə atəş açmazdan əvvəl məhv edildi.
 De Qoll hökümətində fəaliyyət göstərən sovet “köstəbəyini” məhz SDECE ifşa etmişdi. Yeri gəlmişkən, bu agentin həm də Lenqlidə Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin əlaqələndiricisi olduğu məlum olmuşdu. De Qolla nifrət edən Allen Dalles SDECE-ni diskreditasiya etmək üçün onun agentlərindən biri olan Roje De Lueti 12 milyon dollar dəyərində heroin yükü ilə tutdurdu. Ciddi və bacarıqlı “sorğu-sualdan” sonra De Luet “etiraf” etdi, lakin ABŞ-da narkotika qaçaqmalçılığı ilə nə üçün məşğul olduğunu izah edə bilmədi. Bunun kobud şəkildə saxtalaşdırılmış iş olduğu dərhal nəzərə çarpırdı.
 Federal Təhlükəsizlik Bürosu, “Məxfi Kəşfiyyat Xidməti” və MKİ De Qllun müdafiəsi, xüsusilə də onun avtomobil kortejlərinin qorunması üzrə SDECE-in metodlarının tədqiqinə əsaslanaraq, Prezident Kennedinin keşikçilərini necə zərərsizləşdirmək və 1963-cü ilin noyabrında Dili Plazada PERMINDEX-in üç atıcısı üçün qətli necə asanlaşdırmaq lazım olduğunu dəqiq bilirdi.
 Cəsus belletristikası altında ört-basdır edilən faktın daha bir nümunəsi ilə Leon Urisin “Topaz” romanında rastlaşırıq. Burada SDECE-nin aşkar etdiyi və KQB-nin MKİ ilə əlaqələndiricisi kimi ifşa edilən həmin KQB agenti - Tiro de Vosjolinin fəaliyyəti haqqında hesabat verilir. MOSSAD-ın (İsrailin kəşfiyyat idarəsi) fəaliyyəti haqqında belletristika formasında mövcud olan hesabat çoxdur, özü də onların demək olar hamısı faktlara əsaslanır.
 MOSSADı həm də “İnstitut” adlandırırlar. Özündən müştəbeh olan bir çox yazıçı, xüsusilə də sağçı-xristian dairələrində çox hörmətli olan bir yazıçı bu idarə haqqında absurd çıxışlar edir və bunlar da həqiqət kimi qəbul olunur. Hər şeyi onun təcrübəsizliyinin ayağına yazmaq olar, çünki o xüsusi kəşfiyyat hazırlığı keçməmişdir. Ancaq bu ona bütün mətn boyunca “mossadçıların adlarını” səpələməyə mane olmur.
 Dezinformasiyanın bu şəkildə ortaya atılması adətən Amerikanın sağçı vətənpərvər qruplarına qarşı istifadə olunur. MOSSAD başlanğıcda üç qrupdan ibarət olub: Hərbi Kəşfiyyat Bürosu, Xarici İşlər Nazirliyinin Siyasi Departamenti və Təhlükəsizlik İdarəsi (Şerut Xabitaxon). Komitet 300-ün üzvü olan David Ben Qurion onları birləşdirmək üçün Mİ-6-dan əhəmiyyətli yardım almışdı.
 Lakin müvəffəqiyyət əldə olunmadı və Mİ-6-dan olan Ser Uilyam Stefenson 1951-ci ildə Mossadı vahid xidmətə çevirdi ki, onun tərkibində İsrailin Xarici İşlər Nazirliyinin Siyasi Departamentinin şöbəsi, eləcə də cəsusluq və “çirkli işlər” üçün xüsusi qrup var idi. Böyük Britaniya kəşfiyyatı sonrakı dövrlərdə “Sapayet Maktal” adlanan xidmətə təlim keçdi və texnika ilə təmin etdi. “Britaniyanın Xüsusi Aviasiya Xidmətinin” nümunəsi əsasında yaradılan “Sapayet Maktal” həm də İsrailin Baş Qərargahının kəşfiyyat bölməsi kimi tanınır. MOSSAD-ın bu bölməsi heç vaxt öz adı ilə adlandırılmır, sadəcə, “bu oğlanlar” kimi tanınır.
 “Bu oğlanlar” sadəcə olaraq Böyük Britaniyanın “Xüsusi Aviasiya Xidməti” kəşfiyyat idarəsinin filialıdır, XAX daim onlara məşqlər, yeni fəaliyyət formaları ilə bağlı təlimlər keçir. Birləşmiş Fələstin Təşkilatının (BFT) liderlərini öldürən və Adolf Eyhmanı oğurlayan məhz “oğlanlar” idi. “Oğlanlar” və faktiki olaraq MOSSAD-ın bütün agentləri hər an döyüş hazırlığı vəziyyətində fəaliyyət göstərirlər. Dünyanın hər bir ölkəsində yəhudi icmasının olması MOSSAD-a digər kəşfiyyat xidmətləri qarşısında çox böyük üstünlük verir.
 MOSSAD sosial və kriminal dosyeləri əldə etməklə adına kompromat olan yerli yəhudiləri ələ almağa və ONLARI HAVAYI ÖZÜNƏ İŞLƏTMƏYƏ qadirdir. MOSSAD ABŞ-ın hüquq-mühafizə orqanlarının və kəşfiyyat idarələrinin arxivlərindən istifadə etmək imkanı cəhətdən də üstünlüyə malikdir. ABŞ-ın “Hərbi-Dəniz Kəşfiyyatı İdarəsi” MOSSAD-ın istəklərini yerinə yetirir, özü də İsrail buna görə heç bir xərc çəkmir. Əgər MOSSAD-ın milyonlarla amerikalının, hətta siyasətlə heç cür əlaqəsi olmayan amerikalıların da həyatının bütün tərəfləri barədə necə çox bildiyi nə vaxtsa aşkarlanarsa, Birləşmiş Ştatların vətəndaşları şoka düşər, hiddətlənər və qorxardılar.

(Ardı var)