SÜKUTLU SƏNGƏR

Emin Piri

GECİKMİSƏN  (ƏZRAYILA)

Məni sevənlərin çoxu gecikdi

                     Sən də gecikdin

                     Əzrayıl.

Səndən öncə bir qız gəlib,

Göz dikdiyin canımı,

səndən öncə apardı.

Gəlirsən günorta gəl,

Gecə evdə olmuram.

Mən sözümdə oluram,

Heç özümdə olmuram.

Eh əzrayıl...

Gəlirsən, vaxtsız gəlmə.

Heç kimə yoxdu etibar,

Bir də gördün yaradana

Çatdırıblar,-

Aramızda nəsə var!

ƏYYUB QİYASA

Bürkülü yay,

bürkülü insan baxışları

soyundurub

şəhərin tərli pəncərələrini.

Ağaclar sinəsindən

cırıb yaşıl köynəyini

yaydan insaf dilənir.

      

İstidən susayan quşlar

yolub lələklərini

bir əlçim buluda

çırpır özünü.

Dodağı çatlamış asfalt küçələr

silir

dənizdən qayıdan

maşın təkərlərinin tərini.

Bu bürküdə sərindi

yəqin “Qarışqa yuvası”.

Yuxarılarda necədi

“Köpək bürcü”nün havası?!

SÜKUTLU SƏNGƏR

Pozulur

səssiz gecələrdə

gözlərdən qovulmuş

səngərin sükutu.

Torpaqdan  dən yerinə

barıt dənləyən sərçə dimdiyi.

Və bir də

sərçə kimi qorxu dənləyirdi

əsgər ürəyi.

emin1_86@mail.ru