Etimad Başkeçid. Broy, broy!

ELƏ BİR YURD, ELƏ BİR MƏMLƏKƏT Kİ…

«Ey Nur daşı, daşların sevgilisi, sən sən ol,/ ol kafirin niyyətini dayandır». Kamal Abdulla

… yerdən yerə yapıxmış eni-boyu,
susqun,
daş kimi, kəsək kimi xamuş,
elə bir yurd, elə bir məmləkət ki,
daşı-torpağı torbayla daşınmış

bilinməzin bitməyən şövqü,
işbu,
bir yol öcəşmiş çölünə-düzünə.

elə bir sevgili ki, ürəyi daş
elə bir dost ki, daş yamanmış üzünə.

harda pir,
harda niyyət,
harda Əhlət!
yolçu istəməsə də yol gözləməz-
qədərilə baş-başa qalmış yolun
ən sadiq yolçusu daşdır əlbət.

yerdən-yerə yapıxmış eni-boyu,
susqun,
daş kimi, kəsək kimi xamuş.
elə bir yurd,
                   elə bir məmləkət ki,
daşı-torpağı torbayla daşınmış…  

İÇİM BİR SOVRULMUŞ XIRMAN, BİLİRƏM

içim bir sovrulmuş xırman, bilirəm,
sən sitəm yapırsan –
dərman bilirəm.
nə gördüm, nə çəkdim-bir mən bilirəm,
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.

   o nəydi, yeridi, yendi taxtını,
ağı de, asılan, qına baxtını,
yüz fal aç, yüz kərə sına baxtını,
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.

yollara tikilmiş gözlər yatammaz,
həddini bulsa da, yerini almaz,
mənim yaralarım nədən qapanmaz –
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.

BROY
(Salam Sarvana)

yanlarını basa-basa

bir araba da keçdi ömrümdən
bir misir eşşəyinin yedəyində.
sənin gözəlliyin, yahu,
arabanın ləngərinə bulaşdı.

bəbək arzumanı, cocuq dərdlisi,
yer hay, məlum, dərdlisi, broy.
iblisin qanlısı, xudaya – tərəf
Xudaya broy, broy!
büründü, büküldü nimdaş kəfənə,
yer hay, məlum, dərdlisi, broy,
üz qoydu peşiman üqbaya tərəf.
üqbaya, broy, broy!

göylərə uçmaq iddiasilə
bir ölü də soxuldu torpağa,  
ancaq, bununla da tamamlanmadı
bir damcı bulanıq suyun tarixçəsi.

qoca qurdun yırtıq-yamaq səsi
aşağı kolluqlara ilişib qaldı,

ama, yol güdənlər, bərə pusanlar,
yer hay, məlum, pusanlar, broy,
Tanrı tanımazlar, laf anlamazlar,
laf broy, broy!
kimlər ölümünə pənah aparır,
yer hay, məlum, anlamazlar, broy,
ölsə ölüsünü urvatlamazlar,
qal, broy, broy!