Bir gün qapımı çal

Nuray Nur

Bir gün qapımı çal- bəyaz əlinlə,

Açarkən heyrətdən ayaqda donum.

Ömrümü beləcə döndər cənnətə,

O sənli cənnətdə ömürlük  qalım.

Bir gün qapımı çal səssiz-sədasız,

İnan hər halınla eylərəm qonaq.

Nə “bağışla!” söylə, nə üzr istə,

Baxışlar danışsın sevgidən ancaq.

Bir gün qapımı çal sən gecə yarı,

Heyrətdən qurusun dilim-dodağım.

Titrəsin əllərim həyacanımdan,

Tökülsün gözümdən sevinc yaşlarım.

Bir gün qapımı çal soyuq qış günü,

Dolsun otağıma səninlə  bahar.

Ərisin ömrümün həsrət buzları,

Məni o günəşli dünyana apar.

Bir gün qapımı çal- duymasın heç kəs,

Məni həsrətlərin əllərindən al.

Eşidə bilməyim səndən başqa səs,

Sənin tək qoy sirli olsun bu vüsal.