Arzuya bax, sevgilim, tellərindən incəmi?

Mikayıl Müşfiq

HƏYAT SEVGİSİ

Ah, mən gündən-günə bu gözəlləşən
İşıqlı dunyadan necə əl çəkim?
Bu yerlə çarpışan, gölə əlləşən
Dostdan, aşinadan necə əl çəkim?

Dönmə bir şəbnəmə yaz səhərində 
Könül, günəş kimi parla yerində!
Göylərin lacivərd ətəklərində
Gedən bu qavğadan necə əl çəkim?
        
Baxınız, dan yeri sökülmüş kimi,
Dostlar bir cəbhəyə tökülmüş kimi,                    
Uzaqdan-uzağa xam gümüş kimi
Ağaran səhradan necə əl çəkim?
  

Təbiət varlıdır, təbiət xəsis,
İşlədərkən onu, sən ey mühəndis.
Mən də qart daşlara verdiyim bu hiss,
Bu incə mənadan necə əl çəkim?

Bir yanda tərlanlar, dumanlı dağlar,
Bir yanda kəkliklər, ayna bulaqlar,
Bir yanda bülbüllər, çiçəkli bağlar,
Mən bu tamaşadan necə əl çəkim?

Həyat dedikləri bu keşməkeşdən,
Qəlbimdə, qanımda yanan atəşdən,
Gecədən, gündüzdən, aydan, günəşdən,
Bu əngin fəzadan necə əl çəkim?

Qarşımda dalğalı dərin bir ümman,        
Ümmanı sarsıdır bir acı tufan.
Bəyaz köpükləri bir çiçək yapan
Şeirdən, xülyadan necə əl çəkim?

Ulduzlar fikrimin çırağbanıdır,
Bulud xəyalımın karivanıdır.
Səma ki, hissimin aşiyanıdır,
Böylə bir səmadan necə əl çəkim?

Mehriban sevgilim qarşımda durdu,
Yenə şairliyim başıma vurdu,
Məndən  məcnun könül maraqla sordu:
Bu saçı leyladan necə əl çəkim?

Xəzan acısına edib təhəmmül,
Gülün kölgəsində ötəndə bülbül 
-Həyat, həyat!- deyə çırpınır könül,
Könüldən, sevdadan necə əl çəkim?

Sən aldın aşını yeni hisslərdən,
Ey cavan qələmim, düşmə bəhərdən.
Ay dostlar, söyləyin, mən bu hünərdən,
Bu təbi valadan necə əl çəkim?

YENƏ O BAĞ OLAYDI
  
Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz 
                                      o bağa köçəydiniz.
Biz də muradımizca  fələkdən kam alaydıq,
                                      Sizə qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim;
                                      Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham;
                                       Yazaydım səhər-axşam.
Arzuya bax, sevgilim, tellərindən incəmi?
                                       Söylə ürəyincəmi?

Yenə o bağ olaydı, yenə sizə gələydik,
                                       Danışaydıq, güləydik.
Ürkək baxışlarınla ruhumu dindirəydin,
                                       Məni sevindirəydin.
Gizli söhbət açaydıq ruhunun ehtiyacından,
                                        Qardaşından, bacından.
Çəkinərək çox zaman söhbəti dəyişəydin,
                                        Mənimlə əyləşəydin.
Yenə də bir vuraydı qəlbimiz gizli-gizli,
                                        Sən ey əsmər bənizli!

Bu yaz başqa bir yazdır, bu yaz daha da xoşdur,
                                         Vay  o qəlbə ki, boşdur!
Hər üfüqdə bir  həvəs, hər bucaqda bir  ümüd,
                                         İnsanlar daha məsud.
Duyğular daha incə, fikirlər daha dərin,
                                        Ürəklər daha sərin.
İnsanların vüqarı, tələbi daha yüksək.
                                        Yolumuzdan daş-kəsək.
Təmizlənmiş bir az da. Evlərin keyfi sazdır,
                                        Bu yaz başqa bir yazdır!

Yenə o bağ olaydı, yenə o qumlu sahil,
                                         Sular ötəydi dil-dil.
Saçın kimi qıvrılan dalğalara dalaydım,
                                         Dalıb ilham alaydım.
Əndamını həvəslə qucaqlarkən dalğalr,
                                         Qəlbimdə qasırğalar,
Fırtınalar coşaydı, qısqanclıqlar doğaydı,
                                         Mənim hirsim boğaydı;
cumub alaydım səni dalğaların əlindən,
                                         Yapışaydım belindən,
Xəyalımız ürəydi sevda dənizlərində,
                                         Ləpələr üzərində,
İlhamımın yelkəni zərrin saçın olaydı,
                                         Sular qırçın olaydı.

Bu nə gözəl şerdir, bu nə gözəl mənzərə,
                                         Gəlin, baxın Xəzərə.
Çıxalım Buzovnadan kiçik qayalıqlara,
                                         Seyr edəlim bir ara...
Gecələr sayrışırkən ulduzlar lalə kimi,
                                         İşıqlar calə kimi
Çilənib dağılarkən ətrafa damla-damla,
                                         Ən yaxın bir adamla
Nə gözəldir dinləmək suların nəğməsini,
                                         Təbiətin səsini!
Nə gözəldir dolaşmaq isti yay fəsilləri 
                                         Bu sərin sahilləri!

Nə gözəldir səhərlər bizim böyük ruhumuz,
                                         Aşıb-daşan duyğumuz.
Şəklindəki sulardan baxaraq ləzzət almaq,
                                         Bu mavi şeirə dalmaq.
Dalğalar kimi qalxmaq, dalğalar kimi enmək,
                                         Bəzən hürküb çəkinmək.
Hər bir dalğa kişnəyən bəyaz yallı at kimi,
                                         Bizim bu həyat kimi!

Yenə o bağ olaydı sevdalar ölkəsində,
                                         O söyüd kölgəsində,
İnci qumlar üstündə yenə verib baş-başa,
                                        Yayı vuraydıq başa.
Günlərimiz keçəydi qızğın fərəhlər kimi,
                                        Dolu qədəhlər kimi;
Yarpaqlar arasından uzadaraq əlini,
                                        Oxşayaraq telində,
Gecələr darayaydı, saçlarını, ay gözəl!
                                        Sən gözəlsən, ay gözəl?
Əllərində əllərim, gözlərində gözlərim...
                                       Asılaydı sözlərim
Könlünün qulağından bir qızıl tana kimi, 
                                       Günəş doğana kimi.

Bu payız dostlarım bir az bəxtəvər olacaqlar,
                                       can-ciyər olacaqlar.
Bir az da uzaqlara açacaqlar yelkəni ,
                                       Ruh yeni, həyat yeni.
Çıxacaqlar- göyləri aşaraq dönə-dönə-
                                       Buludların fövqünə.
Uçacaqlar sabaha, uçacaqlar yarına,
                                       Efir boşluqlarına.
Vaxtilə bir kölgə tək hür yaşamaq istəyən
                                       Bir insan oğlu bilsən
Azadlıq ölkəsində daha şad olacaqdır,
                                       Dünya dad olacaqdır.

Yenə o bağ olaydı, yenə yığışaraq siz
                                      O bağa köçəydiniz.
Biz də muradımızca fələkdən kam alaydıq,
                                     Sizə  qonşu olaydıq.
Yenə o bağ olaydı, səni tez-tez görəydim;
                                     Qələmə söz verəydim.
Hər gün bir yeni nəğmə, hər gün bir yeni ilham;
                                     Yazaydım səhər-axşam.
Arzuya bax, sevgilim, tellərindən incəmi?
                                     Söylə, ürəyincəmi?