Kənan Hacı
Dumandan sıyrılıb çıxdın qəfildən,
qollarımın halqası qədər
kiçildi şəhər,
nəfəsin dəydi üzümə,
bədənin axdı köksümə,
ağız dadını bildim...
səndən əvvəl nəfəsim belə titrəmirdi,
köksüm belə geniş deyildi,
uzaqlar bu qədər yaxın deyildi,
itmək istədiyim yerdə tapdım səni...
Yandıra bilmədim siqaretimi,
alıb əlimdən alışqanı
çəkdin çaxmağı:
-ay fərsiz, -dedin,- yandır həsrətini!
Hər şeyi təzədən başlayaq,
gəl sənə sevgidən dərs keçim,- dedin...
məndən sənə nə qədər yol olar görən?
Bu sualı sənə versəm,
yəqin gülərsən...
itmək istədiyim yerdə tapdım səni,
ay mənə sevgidən dərs keçən qadın...
Dumandan sıyrılıb çıxdın qəfildən,
qollarımın halqası qədər
kiçildi şəhər,
nəfəsin dəydi üzümə,
bədənin axdı köksümə,
ağız dadını bildim...
səndən əvvəl nəfəsim belə titrəmirdi,
köksüm belə geniş deyildi,
uzaqlar bu qədər yaxın deyildi,
itmək istədiyim yerdə tapdım səni...
Yandıra bilmədim siqaretimi,
alıb əlimdən alışqanı
çəkdin çaxmağı:
-ay fərsiz, -dedin,- yandır həsrətini!
Hər şeyi təzədən başlayaq,
gəl sənə sevgidən dərs keçim,- dedin...
məndən sənə nə qədər yol olar görən?
Bu sualı sənə versəm,
yəqin gülərsən...
itmək istədiyim yerdə tapdım səni,
ay mənə sevgidən dərs keçən qadın...
Комментариев нет:
Отправить комментарий