İbrahim SelProfessional Oxucu Liqası
XXVII yazı: Noryeqanı yox, məhz elə ABŞ-ın Ədliyyə Nazirliyini indiyə qədər on dəfə məhkəməyə vermək lazım idi; onun işi göstərdi ki, bu ölkədə “ədliyyə” əvəzinə cinayətkar və günahkarlardan ibarət sistem fəaliyyət göstərir
Noryeqaya qarşı aparılan kampaniyanın məhz Helmsə tapşırılması çox əlamətdar idi. Helms- Şaron fraksiyasının Vaşinqtonda sevimlisidir, Şaron isə Cənubi Amerika və Kolumbiyada əsas silah taciri idi. Üstəlik də, inancları “İsrail - mənim ölkəmdir, həqiqət onun tərəfində olsa da, olmasa da!” prinsipi olan xristian fundamentalistləri Helmsə hörmət edir. Beləliklə, cəmiyyətdə “Noryeqanı aradan qaldırmaq” üçün çox güclü əhvali-ruhiyyə yaradıldı. Yəqin ki Noryeqa beynəlxalq Komitet 300-ün narkotika tacirlərinə və bankirlərinə ciddi maneçilik törədə bilərmiş və buna görə də işə ciddi xələl vurmamış onu aradan götürmək zərurəti yaranmışdı.
Britaniyalı xozeyinlərin Buşu məcbur etdikləri və onun Panamada keçirdiyi qeyri-qanunu hərbi əməliyyat nəticəsində mənasız olaraq azı 7 000 panamalı öldürüldü və çoxlu əmlak məhv edildi. Noryeqanın “narkotacir” olduğunu və buna görə oğurlanıb ABŞ-a gətirildiyini təsdiq edən heç bir sübut yox idi. Bu, tarixdə beynalxalq zorakılığın ən bariz nümunələrindən biridir. Bu qeyri-qanuni aksiya Buşun fəlsəfəsinə ola bilsin ki, ən çox uyğun gələnidir: “Amerika (oxu: Böyük Britaniyanın kral ailəsinin və Komitet 300-ün) siyasətinin mənəvi tərəfi elə bir dünyanın mənəvi kursu ilə hərəkət etməyimizi tələb edir ki, həmin dünyada seçim şər arasından nisbətən az şər olanı seçməkdən ibarətdir. Qara və ağa bölünməyən real dünya da məhz elə budur. Mənəvi dəyərlər burada çox azdır”.
“Az şər olanı” seçib Noryeqanı oğurlamaq, Komitet 300-ə işləyən Panama banklarına qarşı sərt tədbirlər görməsi üçün Noryeqaya izn verməkdən daha yaxşı idi. Noryeqa ilə bağlı hadisə- dəhşətli Vahid Dünya Hökümətinin gələcək fəaliyyətinin prototipidir. Cəsarətini toplayan Buş açıq-açığına, qorxusuz-hürküsüz çıxış etdi, çünki xalq, YALANI şirnikləndirən və HƏQİQƏTİN kiçicik zərrəsini də inkar edən mənəviyyat mantiyasına bürünmüşdü. Amerika xalqının qəbul etdiyi, onunla razılaşdığı dünya bax budur. Əgər bu belə olmasaydı, onda Panamaya soxulmağa görə ölkədə hiddət fırtınası qopar və Buş öz postundan kənara atılmayana qədər davam edərdi. Niksonun Uotorqeyt cənayətləri Prezident Buşun general Noryeqanı oğurlamaq üçün Panamaya soxulmaq əmrini verərkən etdiyi impiçmentə layiq qanunsuzluqlarının yanında uşaq dəcəlliyi kimi görünür.
Hökümətin Noryeqaya qarşı qaldırdığı iş, əksəriyyəti artıq ittiham olunan və öz cəzalarını yüngülləşdirmək üçün yalan ifadə verən bir qrup adamın yalançı sübutlarına əsaslanıb. Gilbert və Sallivan indi sağ olsaydılar, bu tamaşadan ləzzət alardılar. Bu artist-juliklərin ABŞ-ın Ədliyyə Nazirliyi üçün etdikləri həqiqi qroteks pis tamaşa təsəvvürü yaradır.
Qaldırılmış cinayət işində həlledici tarixlər öz aralarında qətiyyən üst-üstə düşmür, həlledici təfərrüatlar ümumiyyətlə yoxdur, eləcə də bir sıra mühüm detallarla bağlı yaddaşın itirilməsi halları vardır. Bütün bunlar hökümətin əlində Noryeqaya qarşı heç nə olmaması faktını aşkar nümayiş etdirir, lakin bu heç kəsi narahat etmir. Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Kral İnstitutu “o, istənilən halda ittiham olunmalıdır”,- deyir və yazıq Noryeqa yalnız bunu gözləyə bilər. İş üzrə əsas şahidlərdən biri Floyd Karlton Kaseres adlı bir kimsədir, o Oçoa qardaşlarının keçmiş pilotudur. 1986-cı ildə həbs olunandan sonra Karlton öz vəziyyətini Noryeqanın hesabına yüngülləşdirməyə çalışırdı.
O, NMA-nın müstəntiqlərinə belə bir hadisə nəql etdi ki, Oçoa qardaşları kokainlə yüklənmiş üç təyyarənin Panamada yerə enməsi və onlara yanacaq doldurulmasına icazə verilməsi müqabilində Noryeqaya 600 000 dollar veriblər. Lakin Mayamidə məhkəmədə tezliklə aydın oldu ki, “həlledici şahidlik ifadələri” ən yaxşı halda baş tutmayan zarafat imiş. Çarpaz sorğu həqiqəti ortaya çıxardı: uçuşlar üçün heç kim icazə almağa hazırlaşmırdı, Oçoa qardaşları Noryeqaya heç müraciət də etməmişdilər. Üstəlik də, 1983-cü ilin dekabrında Noryeqa Medelindən Panamaya uçan bütün təyyarə reyslərini qadağan etmişdi. Karlton bu işdə diskreditasiya olunmuş yeganə şahid deyildi.
İspaniyada tutulana və ABŞ-a təhvil verilinə qədər Medelin kartelinin həlledici fiqurlarından olan Karlos Leder Karltondan da idbar şahid imiş. Lederin Madriddə olduğu barədə informasiyanı NMA-ya kim vermişdi? Narkotiklərlə Mübarizə Agentliyi çox könülsüz olsa da, etraf etmək məcburiyyətində qaldı ki, bu mühüm əməliyyatın uğuru üçün agentlik Noryeqaya minnətdardır. Lakin ABŞ-ın Ədliyyə Nazirliyi indi Lederi Noryeqaya qarşı şahid qismində istifadə edir. Elə yalnız bircə bu şahid ABŞ hökümətinin Noryeqaya qarşı işinin bədniyyətli olduğuna nümayiş etdirir.
Göstərdiyi xidmətin müqabilində Lederə çıxarılan hökm yüngülləşdirildi və türmədə ən yaxşı şəraitlə -pəncərəsindən yaxşı mənzərə açılan otaq, televizor- təmin olundu, onun ailəsinə isə ABŞ-da daimi qaydada yaşamaq hüququ verildi. 1988-ci ildə Lederin ittihamçısı olan prokuror Robert Merkel “Vaşinqton Post” qəzetinə bunları bildirmişdi: “Düşünmürəm ki, hökümət Karlos Lederlə sövdələşməyə getməlidir... Bu oğlan- anadangəlmə yalançıdır”.
Ədliyyə Nazirliyi -bu ad onun reallıqda nəyin naminə çıxış etdiyinə qətiyyən uyğun deyildir- Noryeqaya qarşı özünün bütün çirkin fəndlərini istifadə etdi: onun öz vəkili ilə telefon danışıqlarının qeyri-qanuni dinlənməsi; dövlət tərəfindən Noryeqanı müdafiə etdiyi görüntüsünü yaradan və işin ən qızğın çağında onun müdafiəsini sadəcə dayandıran vəkilin təyin edilməsi; Noryeqanı yüksək ixtisaslı vəkillər tutmaq imkanından məhrum etmək üçün onun bank hesablarının bağlanması; qaçırılmaq, qeyri-qanuni hərbi əməliyyat və s. Hökümət təkcə bu halda o qədər qanun pozuntusuna yol verib ki, Noryeqa bütün ömrü boyu o qədər qanun pozmamışdı, əgər ümumiyyətlə o, nə vaxtsa qanun pozubsa.
Noryeqanı yox, məhz elə ABŞ-ın Ədliyyə Nazirliyini indiyə qədər on dəfə məhkəməyə vermək lazım idi. Onun işi göstərdi ki, bu ölkədə “ədliyyə” əvəzinə cinayətkar və günahkarlardan ibarət sistem fəaliyyət göstərir. ABŞ-da aparılan “narkotiklərlə müharibənin” özü, həmçinin də Buş administrasiyasının, necə deyərlər, narkotiklərə münasibətdə siyasəti məhkəmə qarşısına çıxarılmalıdır. Noryeqanın məhkəmə prosesi ədalətin kobud və nümayişkəranə zorlanması ilə başa çatsa da, kor, kar və lal olmayanlara hər halda müəyyən kompensasiya verir. Bu proses əvvəlindən sonuna qədər Böyük Britaniyanın ABŞ höküməti üzərində komandanlıq etdiyini sübut etdi və “İstənilən halda məqsəd vasitələri doğruldur. Çox az sayda mənəvi dəyər mövcuddur”- şüarı ilə silahlanan Buş administrasiyası ideologiyasının tam müflis olduğunu göstərdi. Buş, eləcə də siyasətçilərin əksəriyyəti üçün MƏNƏVİ DƏYƏRLƏRDƏN çıxış etmək İNTİHAR demək olardı. Yalnız belə bir mühitdə İraqla müharibəni başlayarkən Buşun ABŞ-ın ən azı altı qanununu və onlarla beynəlxalq müqaviləni pozmasına Amerika xalqı göz yuma bilərdi.
Dünya ictimaiyyəti hazırda Kolumbiyada və ABŞ-da kokain ticarətinin idarəetmə mexanizmində köklü dəyişikliklərin necə baş verdiyinin şahidi olur: zorakılıqsız və gülləbaransız. Kali kartelindən olan kostyumlu centlmenlər qoy öz bizneslərini centlemen kimi aparsınlar. Bir sözlə, Komitet 300 kokain ticarətini birbaşa idarə etməyə girişmişdir və bu ticarət innən belə heron ticarəti kimi rahat gedəcək. Kolumbiyanın yeni hökümətinə taktikasını və fəaliyyət istiqamətlərini dəyişdirmək tövsiyə olunub. Yeni hökümət Komitetin oyun qaydalarına tabe olmalıdır. ABŞ-ın Çinlə, hələ Vətəndaş Müharibəsinə qədər Birləşmiş Ştatların cənubunda başlayan tiryək ticarətində iştirakı barədə xatırlamaq lazımdır. Tiryək ticarəti ilə Cənubda nəhəng pambıq plantasiyaları arasında nə əlaqə ola bilər? Bunu müəyyən etmək üçün biz ən yüksək keyfiyyətli (əgər bu cür idbar maddəni “keyfiyyətli” adlandırmaq olarsa) və həmişə böyük tələbat olan tiryəkin istehsal olunduğu Hindistana, o vaxt onun ərazisi olan Benqaliyaya üz tutmalıyıq. Pambıq İngiltərədə tiryəkdən sonra “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”nın alver etdiyi ən mühüm mal idi.
Amerikanın Cənub plantasiyalarında yetişdirilən pambığın böyük hissəsi qadınların və uşaqların 16 saatlıq iş günü müqabilində bir qarınlıq yemək qazandıqları Şimali İngiltərədəki qul fabriklərində emal olunurdu. Tekstil fabrikləri Londonun yüksək cəmiyyətinə aid olan varlı ailələrə- Palmerstonlara, Berinqsamlara, Kesuiklərə və əsas etibarilə, “Mavi ulduz” gəmi nəqliyyatı kompaniyasının mülkiyyətçisi, gəmiləri Hindistana hazır pambıq parça daşıyan Cardin Matesona məxsus idi. Əlahəzrət kraliçanın təbəələrinin yaşadığı dəhşətli dərəcədə pis həyat şəraiti onları qayğılandırmaya bilərdi. Son nəticədə təbəələr məhz bunun hesabına öz mövcudluqlarını təmin edir, onların ərləri və oğlanları isə Kraliçanın əhatəsiz imperiyasını qorumaq üçün müharibə meydanlarında məhsuldar iş görürdülər- onlar bunu əsrlər boyu, eləcə də qanlı Bur Müharibəsində də ediblər. Bu, Britaniyanın ənənəsi idi, elə deyilmi?
Hindistana ixrac edilən pambıq tekstili hindistanlı pambıq parça istehsalçılarını müflis edirdi. Britaniyanın daha ucuz məhsullarının hind bazarlarını tutması nəticəsində işdən bayıra atılan minlərlə hindistanlı dəhşətli ehtiyac girdabına düşürdü. Hindistan Britaniyadan son dərəcə asılı vəziyyətə düşdü, çünki özünün dəmir yolları və İngiltərədən gətirilən hazır pambıq tekstilinə görə ödənişləri etmək üçün ona valyuta tələb olunurdu. Hindistanın iqtisadi problemlərinin yeganə həlli var idi. Daha çox tiryək istehsal etmək və onu dəyər-dəyməzinə “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”na satmaq. Britaniya ticarətinin boy atdığı və çiçəkləndiyi bünövrə bu cür idi. Tiryək ticarəti olmasaydı, Britaniya müflis olardı.
Cənub plantatorları pambığın tiryəkə dəyişdirilməsi ilə bağlı bu idbar sirri bilirdilərmi? Onlardan bəzilərinin nə baş verdiyindən xəbərsiz olması ehtimalı azdır. Məsələn, Cənubda çox geniş pambıq plantasiyalarının sahibi olan Sazerlend ailəsini götürün. Sazerlendlər Cardin Mateson ailəsi ilə yaxın qohumluq münasibətlərində idi, Matesonlar isə öz növbəsində, Britaniyanın gəmi nəqliyyatı kompaniyaları arasında ən iri Penisular and Orient Navigation Line kimi məşhur kompaniyanın əsasını qoyan “Berinq Qardaşları” bankının işgüzar partnyorları idi.
“Berinq qardaşları” Cənub plantasiyalarına, eləcə də gəmiləri Çin limanları ilə ABŞ sahillərinin bütün mühüm limanları arasında okean sularını şumlayan və ABŞ-ın gəmi nəqliyyatına iri məbləğlər yatıran investor idi. “Berinq qardaşları” bu gün ABŞ-da bir sıra maliyyə kompaniylarını və bankları idarə edir. Bu ailələrin bütün nümayəndələri Komitet 300-ün üzvü olub və indi də üzvü olmaqdadırlar.
XXVIII yazı: Onların nökəri olan prezident Buş da istisnasız qəddar müharibə və İraq millətinə qarşı genosidin gedişində Haaqa Konvensiyasını və beynəlxalq müqavilələri pozmaqla beynəlxalq hüquq normalarını həyasızcasına tapdalamışdır
Con Cekob Astor Çinlə tiryək ticarətində çox iri varidat yaratdı və bundan sonra öz çirkli pulları ilə Manxettendə iri torpaq sahələri alaraq kübar həyat tərzi sürməyə başladı. Komitet 300-ün planlarının hazırlanmasında Astor bütün həyatı boyu böyük rol oynayıb. Əfsanəvi gəlirli iş olan Çinlə tiryək ticarətində kimin iştirak edəcəyini faktiki olaraq məhz Komitet 300 özünün “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”nın inhisarı vasitəsilə müəyyən edir, bu cür səxavətə tuş gələnlər isə Komitet 300-ə həmişəlik sadiq qalırdı.
Bax məhz bu səbəbə görə Manxettendə daşınmaz əmlakın böyük hissəsi, Astor onu almağa başladığı dövrdə olduğu kimi, Komitet 300-ün müxtəlif üzvlərinə- biz irəlidə bunu hələ görəcəyik- məxsusdur. Araşdırmaçı Con Kelman Astorun uzun müddət Böyük Britaniya kəşfiyyatının ABŞ-da mühüm cəsusu olduğunu aşkar edib. Astorun Aleksandr Hamiltonun qatili Aaron Berri maliyyələşdirməsi faktı buna şübhə etməyə heç bir əsas qoymur. Con D. Astorun oğlu Uoldorf Astor “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun (BİKİ) üzvü olmaq şərəfinə layiq görülmüşdür. ABŞ-da bizim həyatımızın praktiki olaraq bütün aspektlərini Komitet 300 məhz “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu” vasitəsilə idarə edir. Hesab edirlər ki, Astorlar ailəsi Ouen Lattimoru özünün tiryək ticarəti ilə əlaqələrini davam etdirmək üçün seçmişdi və Lattimor bunu Laura Spelmanın maliyyələşdirdiyi “Sakit okean Münasibətləri İnstitutu” (SOMİ) vasitəsilə həyata keçirirdi. Çinin tiryək ticarətinə sadəcə təchizatçı yox, bərabər partnyor qismində daxil olması üzərində nəzarəti məhz “Sakit okean Münasibətləri İnstitutu” həyata keçirirdi. Yaponların Perl Xarbora hücumu üçün yolu da məhz SOMİ çəkmişdi. Yaponları tiryək narkomanlarına çevirmək səyləri tam iflasa uğradı.
Britaniyalı oliqarxik plutokratlar yüzilliyin sonları üçün, qnu antilopalarının illik miqrasiyası dövründə Serengeti düzənliyində leş yeyən piylənmiş quşlar kimi idilər. Onların Çinlə tiryək ticarətində əldə etdikləri gəlir Devid Rokfellerin gəlirini HƏR İL BİR NEÇƏ MİLYARD DOLLAR üstələyirdi. Ələ düşən mühüm tarixi qeydlər bunları tamamilə sübut edir.
Ölkədə tiryək çəkənlərin sayının artmasından dərin narahatlıq keçirən Çin höküməti 1905-ci il üçün beynəlxalq birlikdən yardım almağa cəhd edirdi. Böyük Britaniya özünü elə göstərdi ki, guya kömək etmək istəyir, lakin 1905-ci ildə imzaladığı protokollara riayət etmək üçün heç nə etmədi. Bir müddət sonra isə Kraliça höküməti açıq-açığına əks mövqe tutdu və bununla Çinə göstərdi ki, ona tiryək biznesinə qoşulmaq, bu ticarətin qarşısını almağa cəhd etməkdən yaxşı olardı.
Böyük Britaniya hətta Haaqa konvensiyasına da tüpürürdü. Konvensiyanın deleqatları Böyük Britaniyanın imzaladığı protokollara qəti şəkildə əməl edəcəyi barədə razılığa gəlmişdilər. Bu halda Çində və digər yerlərdə satılan tiryəkin miqdarı əhəmiyyətli dərəcədə azalmış olardı. Sözdə bunun lehinə olan britaniyalılar insan dərdləri ilə maraqlanmırdılar; onlar ticarətlərlərini dayandırmaq fikrində deyildilər. Onların nökəri olan prezident Buş da İSTİSNASIZ olaraq Böyük Britaniyanın maraqları naminə aparılan qəddar müharibə və İraq millətinə qarşı genosidin gedişində “Hava Bombardmanları üzrə Haaqa Konvensiyasını” və ABŞ-ın imzaladığı bir çox beynəlxalq müqavilələri, o cümlədən də Cenevrə konvensiyalarının HAMISINI pozmaqla beynəlxalq hüququn normalarını həyasızcasına tapdalamışdır.
Yaponiyaya britaniyalıların tiryək qaçaqmalçılığından çox narahat olan yaponlar tiryək ticarətinin nəinki azaldığı, əksinə daha da artdığı barədə sübutlarla çıxış edəndə, Kraliçanın Beşinci Haaqa Konvensiyasında deleqatı yaponların məlumatlarına əks olan statistika təqdim etdi. Britaniyalı deleqat hər şeyi baş-ayaq çevirərək bildirdi ki, tiryək satışını leqallaşdırmağın əsl vaxtı yetişmişdir və bu, onun “qara bazar” adlandırdığı ilə birdəfəlik qurtarmağa imkan verərdi.
O, İngiltərə höküməti adından bildirirdi ki, bu halda yapon höküməti inhisara malik olar və ticarəti öz nəzarəti altında saxlaya bilərdi. EYNİ İLƏ BELƏ BİR ARQUMENT BRONFMAN VƏ DİGƏR İRİ NARKOİŞBAZLARIN VASİTƏÇİLƏRİ TƏRƏFİNDƏN DƏ İRƏLİ SÜRÜLMÜŞDÜ- KOKAİN, MARİXUANA VƏ HEROİNİ LEQALLLAŞDIRMAQ LAZIMDIR: ABŞ HÖKÜMƏTİ QOY İNHİSARA MALİK OLSUN VƏ BU VERGİ ÖDƏYİCİLƏRİN NARKOTİKLƏRƏ QARŞI SAXTA MÜHARİBƏYƏ GEDƏN MİLYARDLARLA DOLLARINA QƏNAƏT ETMƏYƏ İMKAN VERƏCƏK (?).
Şanxayda 1791-ci ildən 1894-cü ilə qədər lisenziyalaşmış tiryəkxanaların sayi 87-dən 663-ə qədər artdı. Birləşmiş Ştatlara da tiryək axını gücləndi. Çində dünya ictimaiyyətinin diqqətini özünə cəlb edə biləcək mümkün problemləri əvvəlcədən hiss edən “Müqəddəs İoann Ordeninin Cəngavərləri” və “Sarğı Ordeni”ndən olan plutokratlar öz əməliyyatlarının bir hissəsini Persiyaya (İrana) keçirdilər. XIX əsrin ən iri gəmi (buxarla işləyən) kompaniyasının- əfsanəvi “Peninsula and Orient Steam Navigation Company”nin əsasını qoyan Lord İnçkeyp “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn” (NSBC) bankının yaradılmasının təşəbbüskarı olub ki, bu bank hazırda da tiryək ticarətində ən iri və ən az nəzarət edilən hesablaşma bankı olaraq qalmaqdadır. Bundan başqa, bu bank Birləşmiş Ştatlarla “donuz ticarətini” də (“pig trade”) maliyyələşdirirdi.
Britaniyalıların qurduğu bir kombinasiya nəticəsində çinli “kulilər” müqavilə üzrə işçi kimi ABŞ-a göndərilirdi. Gözü doymayan Harrimanlar ailəsinə məxsus olan dəmir yollarının “kulilərə” ehtiyacı var idi, belə ki Harrimanlar dəmir yol əlaqəsini Qərbə, Kaliforniya sahillərinə qədər uzatmağı planlaşdırırdı. Kifayət qədər qəribədir ki, zəncilərin ağır əl əməyinə adət etdiklərinə və Çindən gələn, tiryək çəkməkdən əldən düşmüş narkomanlara nisbətən bu işi daha yaxşı yerinə yetirə biləcəklərinə baxmayaraq, o vaxt zəncilər bu işlərə çox az cəlb olunmuşdu.
Problem ondan ibarət idi ki, zəncilər arasında tiryək bazarı yox idi, üstəlik də, “Peninsula and Orient” kompaniyasının əsasını qoyanın oğlu olan Lord İnçkeypə “kulilər” minlərlə funt xam turyəkin qaçaqmalçı yolla Şimali Amerikaya gətirilməsi üçün lazım idi və əlbəttə, zəncilər bu işə yaramazdı. Bu, 1923-cü ildə Benqaliyada tiryək laləsi istehsalının azaldılmasının əleyhinə çaxış edən həmin Lord İnçkeyp idi. O, guya Hindistanda tiryək istehsalını öyrənən komissiyaya bunu demişdi: “Bu ən vacib gəlir mənbəyini cidd-cəhdlə saxlamaq lazımdır”.
Harrimanın Qərb istiqamətində tikilən dəmir yollarında işləmək üçün 1846-cı ildə 120 000 “kuli” artıq ABŞ-a gətirilmişdi. “Donuz ticarəti” çiçəklənirdi, çünki ABŞ hökümətinin hesablamasına görə, gələnlərdən 115 000-i tiryək çəkənlər idi. Dəmir yolu tikilib qurtarandan sonra çinlilər öz vətənlərinə qayıtmadı və San-Fransiskoda, Los-Ancelesdə, Vankuverdə və Portlenddə məskunlaşdılar. Onlar böyük mədəni problem yaratdılar ki, həmin problem indiyədək də həll olunmayıb.
Qeyd etmək maraqlı olardı ki, Komitet 300-ün üzvü, Rotşildlərin Cənubi Afrikada maraqlarını təmsil edən Sesil Con Rods Hindistandan yüz minlərlə hindli “kulini” Natal əyalətində qənd qamışının yetişdirildiyi plantasiyalarda işləmək üçün gətirdərək İnçkeypin nümunəsini təkrar etdi. Kommunist təşviqatçı və araqarışdıran Mxatma Qandi onların arasında idi. Çinli “kulilər” kimi, induslar da iş üzrə müddət bitəndən sonra vətənə qayıtmadılar. Onlar da çox böyük sosial problemlər yaratdılar, onların sonrakı nəsilləri isə vəkil oldular və Afrika Milli Konqresindən hakimiyyətə sızanların irəlidə gedən dəstəsini təşkil etdilər.
1875-ci il üçün çinli “kulilər” San-Fransiskodan tiryək təchizatı kanalı yaratdılar ki, bunun nəticəsində 129 000 amerikalı tiryəkə aludə oldu. Bu vaxta qədər mövcud olan 115 000 narkomanla birlikdə onlar elə bir satış bazarı təşkil edirdi ki, həmin bazar Lord İnçkeypə yalnız bu mənbədən hər il yüz minlərlə dollar -indiki qiymətlərlə bu, ildə ən azı 100 milyon dollar təşkil edərdı- qamarlamağa imkan verirdi. Tiryək ticarətinə şərait yaratmaq üçün Hindistanın tekstil sənayesinin iflasa uğramasını təşkil edən və Afrika qullarını ABŞ-a gətirən britaniyalı və amerikalı ailələr belə qurub-qoşdular ki, “donuz ticarəti” qiymətli gəlir mənbəyinə çevrildi. Bir qədər sonralar onlar “Ştatlar Arasında Müharibənin” -bu həm də Amerika Vətəndaş Müharibəsi kimi tanınır- baş qaldırmasına gətirən siyasi kombinasiyalar qurmağa başladılar.
Təpədən-dırnağa qədər korrupsiyalaşmış və çirkli var-dövlət içində üzən, bir-biri ilə iblisanə partnyorluqla bağlı olan çürük amerikalı ailələr hazırda “şərqli liberal isteblişment” adlanan bir şeyə çevrildilər. Onun üzvləri Böyük Britaniya taxt-tacının, sonralar isə “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun -taxt-tacın xarici siyasət üzrə icraedici orqanının- həssas rəhbərliyi və idarəçiliyi altında bu ölkəni yuxarıdan aşağıya qədər idarə etməkdə davam edir və bunu TAMAMİLƏ gizlin cəmiyyət, Komitet 300-lə çox sıx bağlı olan yüksək səviyyəli paralel hökümət vasitəsilə həyata keçirirlər.
1923-cü ildə isə indiyə qədər tamamilə azad şəkildə ABŞ-a daxil olan bu təhlükəyə qarşı getdikcə daha çox səs yüksəlməyə başladı. Birləşmiş Ştatların azad və suveren ölkə olduğunu düşünən Nümayəndələr Palatasının Xarıcı İşlər üzrə Komitəsinin sədri konqressmen Stiven Porter Böyük Britaniyanın özünün hər ölkə üzrə tiryək biznesinin idxal-ixracı barədə hesabat verməsi öhdəliyini nəzərdə tutan qətnaməni müzakirəyə çıxardı. Qətnamə hər ölkə üçün kvotalar müəyyən edirdi ki, bu da istehsal edilən tiryəkin həcmini 10 % azaltmalı idi. Bu qətnamə qanunverici akt kimi keçirdi və ABŞ Konqresi bu qanun layihəsini təsdiq etdi.
XXIX yazı: Narkotika ticarətinin prezident Kennedinin öldürülməsi ilə əlaqəsi vardır; bu mənfur iş Amerika millətinin ləyaqətini rüsvay edir və nə qədər ki, haqq-ədalət cinayətkarların əlindədir, bu belə də davam edəcək
Lakin “Xarici İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun (XİKİ) ideyaları tamam başqa idi. Əsası 1919-cu ildə, Versalda keçirilən Paris Sülh Konfransı ərəfəsində qoyulan “Xarici İşlər üzrə Kral İnstitutu” Komitet 300-ün iradəsinin xarici siyasət sahəsində ən erkən icraçılarından biri idi. “Sui-qəsdçilərin ierarxiyası: Komitet 300-ün tarixi” kitabının müəllifi Con Kelman ABŞ Konqresinin Nümayəndələr Palatasının protokolları ilə bağlı apardığı tədqiqatlarında göstərir ki, Porter qarşı çıxdığı çox qüdrətli qüvvələr barədə tamamilə xəbərsiz idi. Porter heç “Xarici İşlər üzrə Kral İnstitutu”nin mövcud olduğunu belə bilmirdi və deməli, o, bu institutun qarşısına qoyulan spesifik vəzifə- Birləşmiş Ştatların həyatının hər bir tərəfini nəzarət altında saxlamaq vəzifəsi barədə ümumiyyətlə xəbərdar ola bilməzdi. Hər şeydən göründüyü kimi, Porter bütün bu işi rahat buraxmaq barədə işarəni Uoll Stritdə yerləşən “Bank Morqan”dan almışdı. Lakin qeyzlənən Porter bunun əvəzində öz mübarizəsini Millətlər Liqasının “Tiryək Komitəsinə” keçirdi. Ona qarşı kimin durduğundan Porterin tamamilə məlumatsız olduğunu, Böyük Britaniyanın onun təkliflərinə açıq müxalifliyi ilə bağlı Porterin Nümayəndələr Palatasının Xarici İşlər üzrə Komitəsindəki həmkarlarına yazdığı məktublarda da görmək mümkündür.
Kraliçanın nümayəndəsi, atanın yolunu azmış oğula münasibətdə hərəkət etdiyi kimi, Porteri məzəmmət etdi və sonra britaniyalı deleqat -XİKİ-nin təlimatı əsasında- tiryəkin tibbi məqsədlərlə istehlakının artdığını nəzərə alaraq hər ölkə üzrə tiryək kvotalarının ARTIRILMASI ilə bağlı Əlahəzrətin təkliflərini təqdim etdi. Haaqada tapılan sənədlərə görə, Porter əvvəl çaş-baş qalıb, sonra heyrətlənib, daha sonra isə hiddətlənib. Və bundan sonra Porter çinli deleqatla birlikdə Komitənin səlahiyyətli iclasını nümayişkəranə surətdə tərk etməklə döyüş meydanını Böyük Britaniyaya təhvil verib!
Porter iclası tərk edəndən sonra britaniyalı deleqat Millətlər Liqasını “əhilləşdirilmiş pələngin”- Narkotiklər üzrə Mərkəzi Şuranın yaradılması üzrə Əlahəzrət hökümətinin təkliflərini təsdiq etməyə inandıra bildi. Bu mərkəzin əsas funksiyası- məzmunu məqsədyönlü surətdə dumanlı və üstüörtülü olan informasiyanın toplanmasından ibarət idi. Heç kəs bu “informasiya” ilə nə etmək lazım olduğunu bilmirdi. Porter ABŞ-a sarsılmış və daha müdrik insan kimi qayıtdı.
Əfsanəvi dərəcədə varlı olan Uilyam Binqxem -Berinq qardaşlarından biri bu ailənin nümayəndələrindən biri ilə evlənmişdi- Böyük Britaniya kəşfiyyatının daha bir incisi idi. Sənədlərdə Berinq qardaşlarının “Filadelfiyalı kvakerlər” kompaniyasını idarə etdikləri və bu şəhərin daşınmaz əmlakının yarısının mülkiyyətçisi olduqları bildirilir. Bu Berinq qardaşlarının Çində tiryək ticarəti sayəsində yığdıqları sərvətin sayəsində mümkün olmuşdu. Komitet 300-ün səxavətinə tuş gələn başqa bir adam Stefan Jirar idi ki, onun nəslinin davamçıları “Girard Bank and Trust” bankını miras aldılar.
Tarixçəsi Bostonun tarixi ilə bağlı olan və xalqla, adi insanlarla heç vaxt ünsiyyət saxlamayacaq ailələr Komitet 300 və onun Çindəki yüksək gəlirli tiryək ticarəti ilə möhkəm bağlı idilər. Görkəmli ailələrin bir çoxu pis ad çıxaran “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn” bankı ilə birbaşa assosiasiya yaradır. Bu bank isə Çində tiryək ticarətindən daxil olmaqda davam edən milyardlarla dollar üçün klirinq palatası olaraq qalmaqda davam edir.
“Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”nın sənədlərində Forbslar, Perkinslər və Xataueylər ailələri kimi adlar vardır. Onlar, Amerikanın həqiqətən də “mavi qanlılar” təbəqəsinin əsl nümayəndələri əsas fəaliyyəti tiryək ticarətindən ibarət olan “Rassel və Co” kompaniyasını yaratmışdılar. Bundan başqa, onlar Çindən Cənubi Afrikaya qədər, eləcə də bu məkanda bütün aralıq məntəqələrdə narkotiklərin daşınmasının digər kanallarına da nəzarət edirdilər. Böyük Britaniya taxt-tacına və “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”na göstərdikləri xidmətin müqabilində Komitet 300 mükafat qismində onlara 1833-cü ildə qul ticarətində inhisar bəxş etdi. Boston özünün əzəmətli tarixinə görə Komitet 300-ün ona bəxş etdiyi pambıq, tiryək və qul ticarətinə minnətdardır. Con Kelmanın öyrəndiyi və cəmiyyətə açıqladığı sənədlərdən belə çıxır ki, Böyük Britaniya taxt-tacının ABŞ-da əsas dayaqları Bostonun tacir ailələri olub. “Hindistan Ofisinin” sənədlərində və Honkonqda bank kitablarında Con Merrey Forbs “Bostonun mavi qanlılarının” (“Boston Blue Bloods”) başçısı kimi qeyd olunur. Forbsun oğlu Komitet 300-ün, bu gün də dünyanın ən nüfuzlu narkobankı olan “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn” (HSBC) bankının Direktorlar Şurasında təmsil olunmağa icazə verdiyi ilk amerikalı olmuşdu.
Çox görkəmli olduğu üçün adı hələ indi də ehtiramlı pıçıltı ilə çəkilən Perkinsonlar ailəsi Çində aparılan alçaq çirkli tiryək ticarətinə çox dərin cəlb olunmuşdu. Perkins-ata faktiki olaraq Komitet 300-ə seçilən ilk amerikalılar arasında birincilərdən olub. Onun oğlu Tomas Nelson Bostonda Morqanın adamı və həm də mahiyyət etibarilə Böyük Britaniya kəşfiyyatının cəsusu olub. O, Harvard Universitetinə səxavətlə bəxşiş verəndə onun heç də cəlbedici olmayan, deyərdik ki, hətta nifrətəlayiq keçmişi heç kəsi maraqlandırmırdı. Əvvəl-axır, Kanton və Syansin Bostondan uzaqda idi, bir də orada nə baş verdiyi ilə kim maraqlanacaqdı ki?
Morqanın Komitet 300-ün çox qüdrətli üzvü olması Perkinslərə çox kömək etdi və bu Tomas N.Perkinsona Çində tiryək ticarətində gur karyera qurmağa imkan verdi. Morqanların və Perkinslərin hamısı frankmason olub ki, bu onları bir-birinə bağlayan daha bir bağ idi. Belə ki Komitet 300-ə yalnız yüksək dərəcəli masonun seçilməyə ümidi ola bilərdi. Demək olar otuz il ərzində “İmper Çininin Kömrük Xidmətinin” şefi olan (oxu: Çində tiryək ticarətində Böyük Britaniya taxt-tacının bir nömrəli cəsusu) Ser Robert Hart sonralar “Morgan Guarantee Bank”ın Uzaq Şərq şöbəsinin Direktorlar Şurasına təyin olundu.
Morqanın Birləşmiş Ştatlardakı kompaniyaları ilə Ser Robert yaxın münasibətlər qura bilmişdi. Qeyd etmək vacibdir ki, Morqanın tiryək və heroin ticarətində maraqları dəyişməz olaraq qalmaqdadır; buna o fakt da dəlalət edir ki, David Nyubigginq Morqan və Cardin Metisonun Honkonqda müştərək müəssisələri olan kompaniyanın Konsultativ Şurasına daxildir.
Honkonqu tanıyanlar üçün Nyubigginq adı Honkonqda ən nüfuzlu ad kimi məlumdur. Morqanın elitar bankının Direktorlar Şurasının üzvü olmaqdan başqa, Nyubigginq həm də Çin hökümətinin müşaviridir. Raket texnologiyası müqabilində tiryək, qızıl müqabilində tiryək, müasir kompüterlər müqabilində tiryək- Nyubigginq üçün heç nəyin fərqi yoxdur. Bankların, maliyyə və ticarət kompaniyalarının və onları idarə edən ailələrin əlaqələri elə sıx çarpaz toxunmuşdur ki, Şerlok Holms da onda dolaşıb qalardı. Lakin bundan asılı olmayaraq, əgər onların narkotika ticarəti və onların Komitet 300-də üzvlükləri arasındakı əlaqəni başa düşmək istəyiriksə, onda bu kələfi açmaq və izləyib axırına çatmaq vacibdir.
Alkoqol və narkotiklərin Birləşmiş Ştatlara gətirilməsi elə həmin “təmiz qanlı cins ayğırların” saxlandığı həmin “tövlənin” fəaliyyətinin nəticəsi idi. İlk növbədə ABŞ-da spirtli içkiləri qadağan etmək lazım idi. “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”nın varisləri bunu, “Çində Daxili Missiya”nın çox dəqiq aparılan və hazırda “Hindistan Ofisində” saxlanan sənədlərdən topladıqları təcrübə əsasında etdilər. Onlar Amerikada alkoqolun istehlakına maneçilik yaratmalı olan “Əyyaşlıq Əleyhinə Qadın Xristian İttifaqı”nı təsis etdilər.
Biz deyirik ki, tarix təkrar olur və müəyyən mənada bu doğrudur, lakin tarix yüksələn spiral üzrə təkrar olur. Bu gün biz xəbər tuturuq ki, torpağı “çirkləndirdiyi” hesab olunan elə həmin ən iri kompaniyalar, demə ekoloji hərəkatın ən iri sponsorlarıdır. “Böyük adlar” öz müraciətlərini göndərirlər. Şahzadə Filipp- onların qəhrəmanlarından biridir. Lakin onun oğlu şahzadə Çarlz Uellsdə yüzlərlə akr meşənin mülkiyyətçisidir və ağaclar burada mütəmadi olaraq sənaye üsulu ilə kəsilir. Bundan başqa, şahzadə Çarlz Londonda ən çirkli yaşayış kvartallarının ən iri mülkiyyətçilərindən biridir və burada ətraf mühüti çirkələndirmə səviyyəsi dəhşətli dərəcədədir.
“Əyyaşlıq vərdişinə” qarşı çıxış edənlərlə bağlı halda isə biz xəbər tuturuq ki, demə, onlar spirt ticarətində iri paya malik olan Astorlar, Rokfellerlər, Vanderbiltlər, Spelmanlar və Varburqlar tərəfindən maliyyələşdirilirmiş. ABŞ-ın bu varlı ailələrinə, onların “Əyyaşlıq Əleyhinə Qadın Xristian İttifaqı”na pul yatırmalı olduqlarını demək üçün Böyük Britaniya taxt-tacının göstərişi ilə Lord Biverbuk İngiltərədən Birləşmiş Ştatlara gəldi. Bu həmin Biverbuk idi ki, 1940-cı ildə Vaşinqtona gəlib, mahiyyət etbarilə Böyük Britaniyanın müharibəsi olan müharibəyə girməyi Ruzveltə ƏMR ETMİŞDİ. Ruzvelt ABŞ donanmasını Qrenlandiyada yerləşdirərməklə əmri yerinə yetirdi və məhz elə həmin donanma Perl Xarbordan 9 ay əvvəl alman sualtı gəmilərini izləməyə və onlara hücum etməyə başladı. Öz davamçısı Corc Buş kimi, Ruzvelt Konqresə zəhlətökən milçəyə olan kimi münasibəti göstərərək kral tək hərəkət edirdi- bu hiss onda çox güclü idi, axı o, kral ailəsi ilə qohumluq əlaqələrində idi. Franklin Delano Ruzvelt özünün qeyri-qanuni hərəkətləri üçün heç vaxt Konqresdən icazə istəmirdi. Özünün “Amerika ilə xüsusi münasibətləri” haqqında danışanda Böyük Britaniya məhz elə bunu nəzərdə tutur.
Narkotika ticarətinin prezident Con F. Kennedinin öldürülməsi ilə əlaqəsi vardır; bu mənfur iş Amerika millətinin ləyaqətini rüsvay edir və nə qədər ki, haqq-ədalət cinayətkarların əlindədir, bu belə də davam edəcək. Mafiyanın MKİ vasitəsilə bu işdə iştirakı olduğuna dəlalət edən sübutlar var və bu sübutlar bütün bu işin Meyer Lanskinin köhnə şəbəkəsindən başlandığını xatırlamağa vadar edir. Eləcə də, bu şəbəkənin sonralar “İrqun” terrorçu təşkilatına cevrildiyini, Lanskinin özünün isə Qərbə qarşı mədəniyyət müharibəsinin aparılması üzrə ən yaxşı cəsuslardan biri kimi ortaya cıxdığını xatırlamaq da yerinə düşərdi.
XXX yazı: Onlar hesablamışlar ki, beş və beş ildən çox işsiz qalan adamlar xristianlıqla qane olmadıqları üçün və işsizliyin geniş yayıldığına görə dindən üz döndərəcək və təskinliyi narkotikdə axtarmağa başlayacaqlar
Meyer Lanskinin yaxın məsləkdaşı Sem Rotberg həm də Tibor Rozenbaum və Pinças Sapirlə birgə işləyirdi- onların üçü də Lanskinin narkobiznesində həlledici fiqurlar idilər. Rozenbaum İsveçrədə pulların yuyulması əməliyyatlarını, xüsusilə bu iş üçün təsis etdiyi “Banque du Credite International” bankı vasitəsilə həyata keçirirdi. Bu bank öz fəaliyyətini çox tez genişləndirdi və Lanski ilə onun köməkçi-qanqsterlərinin fahişəlikdən, narkotiklərdən və mafiyanın digər reket fəaliyyətindən əldə etdikləri pulların yuyulması üçün istifadə etdikləri əsas bank oldu.
Qeyd etmək lazımdır ki, Tibor Rozenbaumun bankı Böyük Britaniya kəşfiyyatının kölgə altında olan şefi Ser Uilyam Stefenson tərəfindən istifadə olunurdu. Bu da maraqlı olmalıdır ki, İkinci Dünya Müharibəsi dövründə Federal Təhqiqatlar Bürosunun (FTB) Beşinci Şöbəsinə rəhbərlik edən Kanada vətəndaşı mayor Con Mortimer Blumfild Ser Uilyam Stefensonun sağ əli olub. Stefenson XX əsrdə Komitet 300-ün üzvü olanlardan birincisi idi, halbuki Blumfild buna nail ola bilməmişdi. Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin keçmiş əməkdaşı, polkovnik Con Kelman Kennedinin öldürülməsi barədə yazdığı monoqrafiyalar seriyasında göstərdiyi kimi, Blumfildin başçılığı altında hazırlanan əməliyyata gizlin rəhbərliyi məhz Stefenson həyata keçirirdi. Kennedinin öldürülməsi üçün pərdə rolunu narkotiklərlə bağlı olan başqa bir təşkilat- 1957-ci ildə yaradılan və Nyu-Orleanın mərkəzində yerləşən “World Trade Mart” (“Ümumdünya Ticarət Bazarı”) kompaniyasının binasında fəaliyyət göstərən “Permanent Industrial Expositions” (PERMINDEX)- “Daimi Sənaye Sərgisi”) kompaniyası oynayırdı.
Blumfild həm də Bronfmanlar ailəsinin vəkili idi. “World Trade Mart” kompaniyası polkovnik Kley Şou və Federal Təhqiqatlar Bürosunun Nyu-Orleanda Beşinci Bölməsinin şefi Gi Bannister tərəfindən yaradılmışdı. Şou və Bannister Kennedinin öldürülməsində ittiham olunan və Kennediyə güllə atmadığını sübuta yetirməzdən əvvəl MKİ-nin muzdlu agenti Cek Rubi tərəfindən qətlə yetirilən Li Harvi Osvaldla yaxından tanış idilər. Uorren Komissiyasının və çoxsaylı rəsmi məruzələrin əksinə olaraq, nə “Manlixer” tüfənginin -qətlin bu silahla həyata keçirildiyi ehtimal olunurdu, bu, həqiqətə uyğun deyildi- Osvalda məxsus olması, nə də onun bu tüfəngdən atəş açması BELƏCƏ MÜƏYYƏN OLUNMAMIŞ QALDI. Narkotika ticarəti, Şou, Bannister və Blumfild arasında əlaqə öz təsdiqini dəfələrlə tapmışdır və bu suala burada yenidən toxunmağa ehtiyac yoxdur.
“Resorts International” kompaniyasının və narkotika ticarəti ilə əlaqəli olan digər kompaniyaların İkinci Dünya Müharibəsindən bilavasitə sonra pulların yuyulması üçün istifadə etdikləri ən geniş yayılan metodlardan biri, çirkli pulların yuyulması üzrə ixtisaslaşan banka nəğd pulun kuryer xidməti vasitəsilə göndərilməsi idi. İndi hər şey dəyişmişdir. İndi bu risqli metoddan yalnız “xırda balıqlar” hələ də istifadə edirlər. “İri balıq” öz pulunu Nyu-Yorkda yerləşən “Berrouz” kompüter sisteminin bazasında yaradılan CHIPS sistemi -“Clearing House International Payment System” (“Beynəlxalq Ödəmələr Sisteminin Hesablaşma Palatası”) üçün qısaldılmış ad- vasitəsilə köçürür. Bu sistemi on iki ən iri bank istifadə edir. Bunlardan biri “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn” (HSBC) bankı, digəri isə “Credit Suisse” (“İsveçrə Krediti”) bankıdır ki, əgər onun əməliyyatlarının mahiyyətinə dərindən varmasan, bu bank ilk baxışdan bank işində xoşməramlılıq nümunəsi təsəvvürünü yarada bilər. Bazası Virciniya ştatında yerləşən SWIFT sistemi- “Ümumdünya Beynəlxalq Maliyyə Köçürmələri Cəmiyyəti” ilə birlikdə çirkli pullar gözəgörünməz olur. Yalnız aşkar səhlənkarlıq Federal Təhlükəsizlik Bürosuna (FTB) vaxtaşırı uğur payı qismət edir, o da bu şərtlə ki FTB-yə buna barmaqarası baxmaq əmr edilməmiş olsun. Nəğd pul yalnız aşağı eşelonların narkodilerlərinin əllərində tutula bilər. Elita isə -“Dreksel Bernxam”, “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn” (HSBC)- ifşa olunmaqdan qaça bilir. Lakin “Bank of Credit and Commerce International” (BCCI) bankının süqutu ilə ola bilsin ki, bu vəziyyət də dəyişsin, çünki bankın süquta uğraması nəticəsində narkoticarətlə bağlı çox fakt üzə çıxa bilər. Əlbəttə, əgər əməlli-başlı təhqiqat aparılarsa.
Komitet 300-ün portfelində ən qiymətli aktivlərdən biri “American Express” (AMEX) kompaniyasıdır. Onun prezidentləri mütəmadi olaraq Komitet 300-də yer tuturlar. Con Kelman onu da aşkar etmişdir ki, “qızıl-tiryək” tipli ticarət əməliyyatlarında həlledici adam olan Edmund Safranın o vaxt başçılıq etdiyi “Trade Development Bank” Honkonq bazarına tonlarla qızıl çıxarır.
Komitet 300-ün üzvü olan Matesonlar ailəsi də Çində tiryək ticarətində, hər halda düz 1943-cü ilə qədər əsas fiqur olub. XIX əsrin əvvəllərindən etibarən Matesonların adı daim İngiltərə Kraliçasının Fəxri siyahısında olmuşdur.
Narkotika ticarətinin Komitet 300-dəki yüksək sərəncamçıları hər il milyonlarla insanın həyatını dağıtdıqları üçün vicdan əzabı çəkmirlər. Onlar Qnostiklər, Katarlar, Dionis, Ozaris və ya bunlardan da pis kultların üzvləridir. Onlar üçün “adi” insanlar yalnız şəxsi məqsədlərinə çatmaq üçün bir vasitə kimi mövcuddurlar. Onların ilk müqəddəs rahibləri Bulver-Litton və Oldos Haksli narkotiklərin incili barədə faydalı maddələr kimi danışırlar. Hakslidən iqtibas gətirək: “Gündəlik istifadə üçün isə həmişə kimyəvi intoksikantlar mövcud olub. Bütün təbii sedativlərin (sakitləşdirici vasitələr) və yuxu gətirənlərin (ağrıkəsici), ağaclarda yetişən eyforiklərin, meyvələrdə toplanan qallüsiogenlərin hamısını insanlar hələ özlərini tanımazdan da əvvəl istifadə etmişlər. Və elm şüuru dəyişdirən bu vastələrə özünün sintetik maddələr qammasını da əlavə etmişdir. Qeyri-məhdud istifadə etmək üçün Qərb yalnız alkoqola və tütünə icazə vermişdir. Divardakı qalan bütün kimyəvi Qapılar isə NARKOTİKA elan olunmuşdur”. Narkotiklər Komitet 300-ün oliqarxları və plutokratları üçün iki məsələni həll edir: birincisi, nəhəng məbləğlərdə pul gətirir, ikincisi isə, xalqı geriyə yolu olmayan düşüncəsiz narkotika zombisinə çevirir ki, onları narkotiklərə ehtiyacı olmayan insanlara nisbətən daha asan idarə etmək mümkün olacaq- axı qiyama görə cəza heroin, kokain, marixuana və sairənin təchizatının dayandırılması olacaq. Bunun üçün narkotikləri leqallaşdırmaq lazımdır. Odur ki 1991-ci il depressiyasının müjdəçisi olduğu mürəkkəb iqtisadi şərait narkotiklərə tələbatın kəskin artımını meydana çaxaranda,- bu ona görə baş verəcək ki, minlərlə işsiz təskinliyin yeganə vasitəsi kimi narkotiklərə müraciət etməyə başlayacaq,- tətbiq olunmaq üçün artıq hazır olan İNHİSAR SİSTEMİNİ işə salmağa artıq heç nə mane olmayacaq.
Diqqət yetirin, “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun tamamilə məxfi məqalələrindən birində bu ssenari aşağıdakı kimi qələmə alınmışdır: “Beş və beş ildən çox işsiz qalan adamlar xristianlıqla qane olmadıqları üçün və işsizliyin geniş yayıldığına görə kilsədən üz döndərəcək və təskinliyi narkotikdə axtarmağa başlayacaqlar. Məhz həmin vaxt narkotiklərin ticarəti üzərində tam nəzarət qurulmalıdır ki, bizim yurisdiksiyamız altında olan bütün ölkələrin hökümətləri təchizat vasitəsilə idarə edəcəyimiz İNHİSARA malik olsun... Narkotika barları tabe olmayanlar və bununla razılaşmayanların qayğısına qalacaq, POTENSİAL İNQİLABÇILAR FƏRDİ İRADƏSİ OLMAYAN ZİYANSIZ NARKOMANLARA ÇEVRİLƏCƏK”.
Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsi və Böyük Britaniya kəşfiyyatının, xüsusilə də Mİ-6-nın artıq, ən azı on ildir ki bu məqsədə nail olmaq üzərində işlədiklərinə dəlalət edən sübutlar çoxdur.
XXXI yazı: “Narkotiklərə qarşı müharibə” adı altında narkotiklərin leqallaşdırılması prosesi gedir; bu sadəcə sosial xəstəlik yox, bizim planetin insanlarının şüurunu ələ almaq üçün edilən tammiqyaslı cəhddir
Yeni Dünya Nizamı və sürətlə yaxınlaşan Yeni Qaranlıq Əsr şəraitində insanlar artıq şəxsi iradəyə malik olmayacaqlar- Oldos Haksli və Bulver-Littonun bütün həyatlarının əməyini “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu” bəşəriyyətin bax belə bir vəziyyətə gətirilməsinin proqramı kimi istifadə etmişdir. Gəlin “ilk müqəddəs” Oldos Hakslinin bu haqda nə dediyinə baxaq: “Sivilizasiyanın bir çox səviyyələrindəki bir çox cəmiyyətlərdə narkotika dəmini İlahi dəmlə uyğunlaşdırmaq üçün cəhdlər edilmişdir. Məsələn, qədim Yunanıstanda rəsmi dində etil spirtinin öz yeri olub. Dionis, biz onu tez-tez Baxus da adlandırırıq, əsl ilahi olub. Kimyəvi dəyişikliklər (şüurda) qanunvericiliklə qadağan oluna bilər, lakin məcburi qaydada sırına bilməz”.
“İndi də gəlin hələ kəşf edilməyən, lakin ola bilsin ki kəşf edilmə astanasında olan başqa tip narkotikanı, insanın özünü adətən bədbəxt hesab etdiyi vəziyyətlərdə onu xoşbəxt edən narkotikləri nəzərdən keçirək. (İş axtaran və tapa bilməyən insandan da bədbəxt kimsə ola bilərmi?) Bu cür narkotika xeyir-dualı, lakin ciddi sosial və siyasi təhlükələr yarada bilən xeyir-dualı narkotika olardı. Ziyansız eyforik maddələri azad əldə etmək imkanı verməklə hər hansı bir diktator (oxu: Komitet 300) bütün əhalinin mövcud vəziyyətlə barışmasına nail ola bilərdi ki, özünə hörmət edən insan belə vəziyyətlə barışmalı deyil”.
Tamamilə dialektik şedevrdir. Hakslinin müdafiə etdiyi və Komitet 300, o cümlədən də onun surroqatı olan “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun rəsmi siyasəti nədir- bunu sadəcə, kütləvi şüurun nəzarət altına alınması və idarə edilməsi kimi müəyyən etmək olar. Tez-tez qeyd edildiyi kimi, bütün müharibələr insanın ruhu uğrunda aparılır. Bizə çatmır ki, narkotiklərlə ticarət- bütün bəşəriyyətə qarşı qeyri-adi metodlarla aparılan aşağı intensivli müharibədir. Bu cür qeyri-adi müharibə- müharibənin ən təhlükəli formasıdır və o bir dəfə başlayıbsa, daha heç vaxt qurtarmayacaq.
Britaniya monarxiyasının və aristokratiyasının Çində tiryək ticarətinə dərin cəlb olunmasına qarşı mübarizə 1874-cü il üçün qızışmağa başladı. “Tiryək Ticarətinin Dayandırılması Uğrunda İngiltərə-Şərq Cəmiyyəti” o vaxtkı aristokratiyaya çəkinmədən inadla hücum edir və öz hücumlarını qorxu-hürküsüz. Cəmiyyət hesab edirdi ki, Çini çox böyük həcmlərdə tiryək idxal etməyə razı olmağa vadar edən “Syansin Müqaviləsi” Çin xalğına qarşı edilən nifrətəlayiq cünayət idi.
Güclü döyüşçü meydana çıxdmışdı- peşəsi vəkil olan Cozef Qrandi Aleksander. O, 1866-cı ildə Britaniya taxt-tacının Çində tiryək siyasətinə qarşı güclü hücumun rəhbərliyini öz üzərinə götürdü. O, bu hücumun gedişində kral ailəsinin və aristokratiyanın bu ticarətdə iştirakını açıq-açığına vurğulayırdı. Aleksander Hindistanın, “taxt-tacın ziynətinin” bütün bu işdə əsl rolunu o vaxt ilk dəfə hamı qarşısında açdı. O, bunun günahını kimin üzərinə qoymaq lazım idisə, məhz onun da üzərinə- yəni, birbaşa monarxiyanın, üzdəniraq aristokratiyanın və onun Britaniya hökümətindəki nökərlərinin üzərinə qoydu.
“Tiryək Ticarətinin Dayandırılması Uğrunda İngiltərə-Şərq Cəmiyyəti” Aleksanderin təsiri altında öz üzərinə Hindistanın Benqaliya əyalətində tiryək laləsinin yetişdirilməsini tamamilə dayandırmaq öhdəliyini götürdü. Aleksander özünü cəsarətli və nöqsansız döyüşçü kimi göstərdi. Mübarizədə onun lider olması sayəsində narkoaristokratiya Aleksanderin kral ailəsini və onun müftəxorlarını açıq ifşa etməsi qarşısında çəkinərək, qətiyyətsiz hərəkət etməyə başladı; parlamentin mühafizəkarlardan, yunionistlərdən və leyboristlərdən olan bir neçə üzvü onu dəstəkləməyə başladı.
Kral ailəsinin üzvü və şəxsən özü də güclü oliqarx olan Lord Kimberli hədələyici çıxış edərək bildirdi ki, onun “milli ticarət” adlandırdığı işə qarışmaq üçün edilən istənilən cəhd kabinetin ciddi əks hərəkətləri ilə üzləşəcək. Aleksander və onun cəmiyyəti saysız təhdidlər qarşısında öz fəaliyyətini davam etdirirdi. Nəhayət, parlament Hindistan İşləri üzrə nazir Lord Kimberlinin başçılığı altında “Tiryək Ticarətinin Təhqiqatı üzrə Kral Komissiyası”nı təyin etməyə razılıq verdi. Lord Kimberli ilk çıxışında mövqeyini belə nümayiş etdirdi ki, “Hindistan tiryəkindən gələn gəlirdən” imtina etmək barədə qətnaməyə razılıq verməkdənsə, o yüksək vəzifəsindən istefaya gedər. Qeyd etmək lazımdır ki, “Hindistan tiryəkindən gələn gəlir” deyəndə, guya bütün ingilis xalqının rifahı üçün istifadə edilən pullar nəzərdə tutulurdu. Bu yalan, ölkənin nəhəng həcmdə qızıl və almaz ehtiyatlarının satışından gələn gəlirlərdə Cənubi Afrika xalğının payı olduğu kimi bir yalandır. Hindistan tiryəkindən gələn gəlir birbaşa aristokratların, oliqarxların və plutokratların seyflərinə girir və onları milyarder edirdi. Rountinin “NARKOTİKLƏRLƏ İMPER TİCARƏTİ” kitabı monarxiyanın tiryək ticarətində ilişib-qaldığını ictimaiyyətdən gizlətmək üçün baş nazir Qladston və onunla əlbir olan plutokratların yalanları, firildaqları, hər şeyi baş-ayaq qoymaları və təmizə çaxarmaları haqqında oxunaqlı hesabatdır. Rountinin kitabı- kral ailəsinin və ingilis aristokratiyasının tiryək ticarətinə çox dərin girişməsi, eləcə də çinli tiryək çəkənlərin dərdləri üzərində toplanan nəhəng varidatlar barədə informasiya dəfinəsidir.
“Tiryək Ticarətinin Təhqiqatı üzrə Kral Komissiyası”nın katibi Lord Kimberli özü tiryək ticarətinə dərin cəlb olunmuşdu, buna görə də o həqiqəti axtaranların qarşısında yolları bağlamaq üçün əlindən gələn hər şeyi edirdi. Nəhayət, Kral Komissiyası ictimaiyyətin güclü təzyiqi altında belə bir təhqiqat üçün qapıları bir qədər açmağa məcbur oldu və beləliklə də ölkənin ən yüksək vəzifəli simalarının tiryək ticarəti ilə məşğul olduğu və bundan çox böyük qazanc götürürdükləri məlum oldu. Lakin bu qapını çox tez çırpıb bağladılar və Kral Komissiyası şahid qismində bir nəfər də olsun ekspert dəvət etmədi. Komissiya bundan sonra absurd dərəcədə qısa bir müddət də işlədi, sonra isə öz fəaliyyətini ümumiyyətlə dayandırdı.
Bu dünyada hələ də qalan azadfikirli insanlar təkbaşına və ya kiçik qruplarla narkotiklərin ticarətinə mane ola biləcəklərini düşünürlərsə, onlar amansız səhvə edirlər. Onlar kokain və ya heroin ticarətinin hansı isə qolunu kəsə bilərlər, lakin başını heç cürə kəsə bilməzlər. Avropanın taclı kobraları və “şərqli liberal isteblişmentə” məxsus ailələr buna yol verməzlər. Buş administrasiyasının guya apardığı “Narkotiklərə qarşı müharibə” narkotiklərin BÜTÜN növlərinin və formalarının LEQALLAŞDIRILMASINA xidmət edir. Bu narkotiklər- sadəcə sosial xəstəlik yox, bizim planetin insanlarının şüuru üzərində nəzarəti ələ almaq və ya “Dolça Sui-qəsdinin” müəlliflərinin bu barədə dediyi kimi, “Birləşmiş Ştatlarda radikal dəyişikliklər meydana çıxarmaq” üçün edilən tammiqyaslı cəhddir. BU, TAMAMİLƏ GİZLİN TƏŞKİLAT OLAN KOMİTET 300-ün PRİNSİPİAL VƏZİFƏSİDİR.
Tiryək-heroin-kokain ticarətində heç nə dəyişməmişdir. Bu ticarət yenə də əvvəlki kimi Böyük Britaniya və ABŞ-ın “ali sinfinə” mənsub olan elə həmin ailələr tərəfindən aparılır. Bu, hələ də əfsanəvi gəlirli ticarətdir. Burada narkotiklərin hakimiyyətlər tərəfindən müsadirə edilməsi ilə vurulan sanki çox böyük ziyan, Nyu-Yorkda, Honkonqda və Londonda iclas zallarında portveyn və siqara masası arxasında “sadəcə izafi xərclər” kimi silinir. Böyük Britaniyanın müstəmləkəçi kapitalizmi həmişə İngiltərədə oliqarxik feodal imtiyazlar sisteminin dayağı olmuşdur və bu günə qədər də belə qalmaqdadır. Cənubi Afrikanın kasıb, sadəlövh və Allahdan qorxan, Burlar kimi tanınan xalqı 1899-cu ildə Böyük Britaniya aristokratiyasının qana bulaşmış əllərinə düşəndə heç təssəvürünə də gətirə bilməzdi ki, Kraliça Viktoriyanın başladığı amansız müharibə, “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”nın Çində tiryək ticarətindən “bir göz qırpımında qamarladıqları varidatlarından” gələn ağlasığmaz nəhəng məbləğlərlə maliyyələşdirilir.
Komitet 300-ün üzvləri Sesil Con Rods, Barney Barnato və Alfred Beyt müharibəni təhrik və təşkil etdilər. Rods Rotşildlərin əsas agenti idi, Rotşildlər özləri isə pulu ilk növbədə tiryək ticarətindən qamarlayırdılar. Bu talançı, fırıldaqçı və yalançı adamlar- Rods, Barnato, Oppengeymer, Coel və Beyt- yerli sakinləri tarixən onlara məxsus olan, onların doğma torpağının təkində yatan qızıl və almazdan məhrum etdilər. Cənubi Afrikalı burlara ONLARIN qızılının satışından əldə olunan MİLYARDLAR VƏ MİLYARDLARLA dollardan heç nə çatmadı!
Komitet 300 bu nəhəng xəzinə üzərində nəzarəti çox tez öz əlinə keçirdi və öz üzvlərindən biri, Ser Harrı Oppengeymer vasitəsilə bu nəzarəti indi də saxlamaqdadır. Cənubi Afrikanın orta statistik sakini qızıl və almaz hasilatından adambaşına ildə 100 dollar alır. MİLYARDLAR isə Komitet 300-ün bankirlərinə axır. Bu, tarixin annallarında hərisliyin, talanın və millətin məhv edilməsinin ən iyrənc və rəzil hadisələrindən biridir.
Böyük Britaniya taxt-tacı bu ağlasığmaz yalanı belə nəhəng miqyaslarda necə həyata keçirə bilmişdi? Herkulesə layiq olan belə bir məsələnin öhdəsindən gəlmək üçün, yerlərdə sui-qəsdçilər ierarxiyasından gələn gündəlik təlimatları yerinə yetirən sadiq agentlərin yüksək peşəkar təşkilatı tələb olunur. Burları qeyri-sivil, insanabənzər barbar kimi qələmə verən və Böyük Britaniya vətəndaşlarını Burlar Respublikasında səsvermə hüququndan məhrum edən təbliğat kampaniyası ilk addım idi. Sonra Transvaal Respublikasının lideri Pol Kryugerə yerinə yetirilməsi mümkün olmayan tələblər irəli sürüldü. Bundan sonra isə quraşdırılmış insidentlər seriyası gəlirdi və bunlar burları qisas almağa təhrik etməli idi. Lakin bu iş alınmadı. Sonra Ceymsonun utanc gətirən reydi baş verdi. Reyd zamanı hansı isə Ceymson bir neçə yüz silahlıdan ibarət bandanı Transvaalın üzərinə yeritdi. Bundan sonra dərhal müharibə başlandı.
Kraliça Viktoriya o dövrün (1898-ci il) ən böyük və yaxşı təchiz olunmuş ordusunu silahlandırdı. Viktoriya düşünürdü ki, müharibə iki həftə ərzində qurtaracaq, çünki burların nizami ordusu və təlim görmüş milisi yox idi, buna görə də onlar Britaniyada aşağı siniflərdən toplanan 400 000 əsgərə qarşı duruş gətirə bulməzdilər. Burların çağırış yaşlı əhalisinin sayı, fermerlər və onların oğlanları da hesablanmaq şərti ilə, 80 000 nəfərdən çox deyildi, hətta onların bəzilərinin on dörd yaşı var idi. Redyard Kiplinq də müharibənin bir həftədən də az müddətə qurtaracağını düşünürdü.
XXXII yazı: Onların məqsədi Böyük Britaniya taxt-tacına loyal işgüzar liderlər hazırlamaqdır ki, həmin liderlər Britaniya taxt-tacına həmin ölkələrin təbii sərvətlərinin axınını təmin etsinlər
1902-ci ildə, müharibə qurtarandan sonra Böyük Britaniya taxt-tacı burların Transvaal və Narıncı respublikalarının qeyri-məhsuldar düzənliklərinin təkində yatan qızıl və almazdan ibarət ağlasığmaz sərvət üzərində öz nəzarətini möhkəmləndirməli idi. Bu, Kral Artur və onun cangavərləri haqqında əfsanədəki “Dəyirmi Masa”nın köməyi ilə həyata keçirildi. “Dəyirmi Masa”- bu, tam ciddiliyi ilə desək, Komitet 300-ün işləyib-hazırladığı və Böyük Britaniya kəşfiyyatının Mİ-6 bölməsinin həyata keçirdiyi əməliyyatdır ki, Rods təqaüdü proqramı ilə birlikdə Amerikanın ürəyinə sancılan xəncərdir.
“Dəyirmi Masa” Cənubi Afrikada Sesil Rods tərəfindən təsis edilmişdi və onu ingiltərəli Rotşildlər ailəsi maliyyələşdirirdi. Onun məqsədi Böyük Britaniya taxt-tacına loyal işgüzar liderlər hazırlamaq idi ki, həmin liderlər Britaniya taxt-tacına qızıl və almazlardan ibarət sərvətin axınını təmin etməli idilər. Cənubi afrikalılar burada doğulmaqları ilə hüquqları çatdığı hər şeydən elə tez və effektiv surətdə məhrum edildilər ki, aşağıdakı tamamilə aydın oldu: belə işin öhdəsindən yalnız mərkəzləşdirilmiş qaydada idarə olunan komanda gələ bilərdi. Həmin mərkəzləşdirilmiş komanda Komitet 300 idi.
Bu işin həyata keçirildiyi faktı heç bir şübhə doğurmamalıdır. 1930-cu illərin əvvəlləri üçün Britaniya taxt-tacı dünyanın ən iri qızıl və almaz ehtiyatlarını öz əllərində artıq bərk-bərk saxlamışdı. KOMİTET 300 NARKOTİKLƏRLƏ TİCARƏTDƏN GƏLƏN NƏHƏNG SƏRVƏTİ, ELƏCƏ DƏ CƏNUBİ AFRİKANIN METAL VƏ MİNERALLLARINDAN İBARƏT OLAN EYNİ NƏHƏNGLİKDƏ SƏRVƏTİ ÖZ SƏRƏNCAMINA KEÇİRDİ. Bütün dünya üzərində tam maliyyə nəzarəti quruldu.
“Dəyirmi Masa” bu işdə həlledici rol oynayırdı. Cənubi Afrika həzmi-rabedən keçiriləndən sonra, “Dəyirmi Masa”nın aşkar ifadə olunan vəzifəsi Birləşmiş Ştatların müstəqillik uğrunda apardığı Amerika müharibəsindən sonra əldə etdiyi üstünlüyü heçə endirmək və ABŞ-ı yenidən Böyük Britaniyanın nəzarəti altına salmaq idi. Londonlu Rotşildlərin himayə etdikləri lord Alfred Milnerin təşkilatçılıq qabiliyyətləri bu məqsəd üçün böyük əhəmiyyət kəsb edirdi. “Dəyirmi Masa”nın üzvlərinin Şotland rituallı masonluq prinsipləri üzrə seçilməsi prosedurundan sonra, seçilmişlərin seçilmişləri Kembric və Oksford Universitetlərində, özünün etiraf etdiyi kimi, “köhnə məktəbin kommunisti” Con Raskinin və Mİ-6-nın operativ əməkdaşı T.X.Qrinin ciddi nəzarəti altında intensiv hazırlıq keçirdilər.
“Dəyirmi Masa”nın üzvləri, fəaliyyət göstərdikləri bütün ölkələrdə maliyyə siyasəti və siyasi liderlər üzərində nəzarəti öz əllərinə almaq üçün, bütün dünyaya yayıldılar. Bur Müharibəsində britaniyalılara qarşı döyüşən general Smats “dəyişdirildi” və o Böyük Britaniya taxt-tacının Cənubi Afrikada maraqlarını dəstəkləyən aparıcı kəşfiyyat, hərbi və siyasi agentinə çevrildi. Amerikanın oyundan çıxarılması işi ABŞ-da son illərdə Uilyam Yandell Elliotun üzərinə düşmüşdür. Henri Kissinceri o tərbiyə etmiş və Komitet 300-ün ABŞ üzrə əsas müşaviri qismində Kissincerin ildırım sürətilə hakimiyyətə yüksəlişini məhz o təşkil etmişdi.
Uilyam Yandell Elliot “Oksforddadkı amerikalı” idi və o Komitet 300-ə artıq yaxşı xidmət göstərmişdi ki, bu da Komitet 300-ə xidmətdə daha yüksək vəzifələr üçün münbit zəmindir.
Elliot 1917-ci ildə Vanderbilt Universitetini qurtarandan sonra Rotşildlər-Varburqlar bank şəbəkəsində işləmək üçün seçildi. O, “San-Fransisko Federal Ehtiyat Bankında” işləyirdi və direktor vəzifəsinə qədər çatmışdı. Burada o Varburq-Rotşildlərin kəşfiyyat zabiti kimi fəaliyyət göstərir və onlara Birləşmiş Ştatlarda izlədiyi mühüm sahələr barədə xəbər verirdi. Elliotun istedadı “mason” müşahidəçilərin nəzərinə çarpdı və o Rods təqaüdünə məsləhət görüldü. O, 1923-cü ildə Balliol Kollecə, Oksford Universitetinin “yuxulayan qüllələri” altındakı intriqalar şəbəkəsinin və Qərbin gələcək xainlərinin gizləndikləri müəssisəyə yollandı.
Balliol Kollec bu gün də “Dəyirmi Masa” üçün namizədlərin ələ alınması mərkəzidir. Balliol Kollecin rektoru T.X.Qrini bu vəzifədə əvəz edən, “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutunun” nümayəndəsi A.D.Lndsey tərəfindən əsaslı beyin yuyulmasına məruz qalandan sonra, Elliot “Dəyirmi Masa”ya qəbul edildi və bundan sonra “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutuna” (BİKİ) göndərildi. Burada o mahiyyəti ABŞ-a qayıtmaq və akademik dairələrdə lider olmaqdan ibarət olan təyinat aldı.
“Dəyirmi Masa”nın fəlsəfəsinin əsasını, öz üzvlərini, Raskinin “kütlələr” adlandırdığı ilə manipulyasiya etməyə imkan verən, sosial institutlarda vəzifələrə çəkməklə, sosial siyasəti formalaşdırmaq və həyata keçirmək imkanı əldə etmək təşkil edirdi. “Dəyirmi Masa”nın üzvləri “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu”nda kurs keçəndən sonra, bank işində ən yüksək vəzifələrə sızırdılar. Böyük Britaniya kral ailəsinə yaxın adam olan lord Lekonsfild tərəfindən tərtib olunan bu kursları Robert Brand aparırdı və bir müddət sonra o özü Fransanın iri “Lazard Freres” bankının başçısı oldu. “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu” Böyük Britaniya monarxiyası ilə ən sıx bağlarla əlaqəli olan idarə olub və indi də bu cürdür.
“Dəyirmi Masa” bir sıra törəmə filiallara malikdir, o cümlədən də bunlara: mərhum Unston Çörçillin kürəkəni və görkəmli siyasi xadim Dunkan Sendis tərəfindən əsası qoyulan və özünün də rəhbərlik etdiyi “Bilderberq Klubu”; bankirlərin gizlin klubu, Con Kelmanın 1983-cü ildə yazdığı “Bankirlərin Beynəlxalq sui-qəsdi” adlı işində ifşa etdiyi “Ditçli Fondu”; “Üçtərəfli Komissiya”, “Birləşmiş Ştatların Atlantik Şurası” və “Aspen Humanitar Tədqiqatlar İnstitutu”- bu təşkilatların pərdəarxası gizlin yaradıcısı, “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutunun” üzvü lord Ballok idi və Robert Andersonun fəaliyyətinə məhz o rəhbərlik edirdi.
“Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutunun” ABŞ-da əsas agenti olan Henri Kissincerin hakimiyyətə yolu- bu, Böyük Britaniya monarxiyasının Amerika Birləşmiş Ştatları Respublikası üzərində zəfər çalması hadisəsidir. Bu dəhşətli, burada danışmaq üçün həddən artıq uzun hekayədir. Lakin bununla belə, Kissincerin şöhrətə, var-dövlətə və hakimiyyətə yüksəlişinin bəzi əsas faktlarını xatırlatmaq yerinə düşərdi.
ABŞ ordusunda məcburi xidmətdən, Fris Kremerin sürücüsü kimi müharibənin dağıtdığı bütün Almaniyanı eninə-uzununa dolaşdıqdan sonra, Kissincer Oppengeymerlər ailəsinin sayəsində Uilton Parkda hazırlıq keçmək üçün seçildi. Kissincerin həmin vaxt rütbəsi sıravi idi. 1952-ci ildə Kissincer “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutuna” göndərildi. Burada onunla R.V.Diks məşğul olurdu və o Kissincerin, sözün əsl mənasında astarını üzə çevirdi. Bundan sonra Kissinceri artıq heç nə saxlaya bilməzdi. Onu “Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şuranın”, Corc Franklin və Hamilton Fişin rəhbərlik etdikləri Nyu-York şöbəsində xidmət etməyə göndərdilər.
Hesab edilir ki, Kissincerə ABŞ-ın rəsmi nüvə siyasəti Tavistokda olduğu dövrdə təqdim olunmuşdu. “Dəyirmi Masa”nın təşkil etdiyi “Nüvə Silahı və Xarici Siyasət” seminarının gedişində Kissincer həmin layihənin rəsmiləşdirilməsində bilavasitə iştirak etdi və burada “Çevik cavab” kimi tanınan doktrina irəli sürüldü- qısaldılmış şəkildə MAD (“ağılsız”deməkdir) adı ilə bəlli olan tam irrasionallıq.
Uilyam Yandell Elliotun sayəsində, “Dəyirmi Masa”nın kəşfiyyat xidmətləri tərəfindən baş direktoru və Mİ-6-nın ABŞ-da səhra əməliyyatlarının şefi Con Uiler Bennetin himayəsi ilə Kissincer Elliotun “ən sevimli oğlu” oldu- Elliot bunu “Siyasətdə praqmatik çevriliş” adlı kitabında göstərmişdir. Kissincer “Beynəlxalq Harvard Seminarlarında” öyrəndiyi monetar siyasəti irəli çəkmək üçün “Dəyirmi Masa”ya kooptasiya edildi.
Elliotun öyrətdiklərini Kissincer hərisliklə özünə çəkirdi; o general Kremerin bir vaxtlar “mənim balaca sürücü- yəhudiciyim” kimi qələmə aldığı adama artıq qətiyyən bənzəmirdi. Magistr Balliolun ruhundan Kissincerə vəhy gəlmişdi və o çürümüş Britaniya aristokratiyasının fəal şagirdi oldu. Mİ-6-da kəşfiyyat üzrə baş direktor Toynbinin fəlsəfəsini “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutunda” mənimsəyən Kissincer, onun müddəalarını özünün diplom işinin müdafiəsində istifadə etmişdi.
Altmışıncı illərin ortaları üçün Kissincer özünün “Dəyirmi Masa” və “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutuna”, yəni Britaniya monarxiyasına faydalı olduğunu sübut etdi. Mükafat olaraq və eyni zamanda da sınaq qismində o, Ceyms Şlezingerin, Aleksandr Heyqin və Daniel Elsberqin daxil olduqları kiçik qrupun sərəncamına verildi. “Dəyirmi Masa”, adətən, eksperimentlər seriyası keçirirdi. “Siyasi Tədqiqatlar İnstitutu”nun baş nəzəriyyəçisi olan Noam Çomski bu qrupla əməkdaşlıq edirdi.
Kissincer kimi Heyq də, sürücüsü qismində olmasa da, general Kremer üçün işləyib və general Kremer Müdafiə Nazirliyində öz protojesi üçün bir sıra vakansiyalar tapa bilmişdi. Belə ki Kissincer Milli Təhlükəsizlik üzrə müşavir təyin olunan kimi, Kremer general Heyqin onun müavini təyin olunmasına nail oldu. Ellsberq, Heyq və Kissincer bir müddət sonra Niksonu qovmaq üçün -o Komitet 300-ün birbaşa göstərişlərinə tabe olmadığına görə- “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun (BİKİ) hazırladığı Uoterqeyt planını hərəkətə gətirdilər. Prezident Niksona psixoloji təzyiq və təsir göstərilməsi məsələsində əsas rolu Heyq oynayırdı. Prezidentin “iradəsinin yumşaldılması” üzrə bu fəaliyyətin nəticəsində Ağ Ev üzərində nəzarət faktiki olaraq Kissincerin əlinə keçdi. Yuxarıda dediyimiz kimi, 1984-cü ildə “Vaşinqton Post” qəzetində Vudvard və Bernşteyn komandasına məlumatları ötürən Ağ Evdəki vasitəçi, “dərin boğaz” təxəllüslü ilə tanınan, məhz Heyq idi.
XXXIII yazı: Amerikanın oğul və qızları feodal lordların xeyrinə “vətənpərvərlik” şüarı ilə aldadılaraq bir əsr ərzində beş dəfə müharibəyə- faktiki olaraq rəzil qırğına göndərildi
Lakin hansı metodun seçilməsindən asılı olmayaraq, Komitet 300 tədbirlər görür ki, Ağ Evin sahibi olmağa iddialı olanın şüuruna bu xəbərdarlıq çatsın: “Bizim əlimizin çatmaya biləcəyi bir adam belə yoxdur”. Kennedinin öldürüldüyü və Niksonun qovulduğu vaxt olduğu kimi, bu xəbərdarlığın indi də qüvvədə olmasına dəlalət edən fakt prezident Corc Buşun davranışıdır: onun öz xozeyinlərinə yarınmaq səyləri ABŞ-ın gələcəyi üçün narahat olan amerikalıları ciddi qayğılandıran səbəb olmalıdır.
Bu tədbirin məqsədi, “Pentaqonun sənədləri” ilə bağlı hadisədən və Şlezingerin müdafiə strukturlarının işini tormozlamaq və atom energetikasının inkişafını əngəlləmək üçün Nikson administrasiyasına təyin edilməsi faktından sonra aydın oldu. Şlezinger bu rolunu, “Roma Klubunun” planlaşdırdığı postindustrial sıfır artımı strategiyası çərçivəsində Birləşmiş Ştatların deindustrializasiyasında həlledici pollardan birini oynayan “Atom Energetikası üzrə Komissiyada” tutduğu məsul vəzifədə olaraq yerinə yetirirdi. Bu andan başlayaraq dünya ictimaiyyəti 30 milyon amerikalıya işini itirməsi bahasına başa gələn 1991-ci il iqtisadi depressiyasının köklərini izləyə bilərlər.
Komitet 300-ə və onu təşkil edən oliqarxik ailələrə sızmaq praktiki olaraq mümkün deyil. Onların üzərindən komuflyajı qoparmaq çox çətindir. Azadlıqsevər hər bir amerikalı aşağıdakını bilməlidir: Komitet 300 artıq 200 ildən çox bir müddətdir ki, Birləşmiş Ştatların xarici və daxili siyasətini diqtə edir. Bunun ən bariz təzahürü “Trumen Doktrinası” adlandırılan proqramla bağlı hadisə idi ki, Çörçill bu proqramı “Missuri ştatının İndependens şəhərciyindən olan bu balaca adamın” başına, sözün əsl mənasında yeritmişdi.
Yerləri varisləri tərəfindən tutulan, eləcə də Komitet 300-ün hazırkı üzvlərinin yalnız bəzilərinin siyahısı budur: Ser Mark Terner, Cerald Villiers, Samuel Monteqyu, İnçkeyplər, Kesviklər, Pizlər, Şröderlər, Airlilər, Çörçillər, Frezerlər, Lazarlar və Cardin Matesonlar. Komitet 300-dən olan bu adamlar prezident Vilsona Almaniyaya qarşı Birinci Dünya Müharibəsinə girməyi ƏMR ETMİŞDİLƏR; bu Komitet Ruzveltə əmr etdi ki, Birləşmiş Ştatların İkinci Dünya Müharibəsinə girməsi məqsədilə yaponların Perl Harbora hücumlarını təhrik etsin.
Bu adamlar, bu Komitet Amerika xalqına Koreyada, Vyetnamda və Fars körfəzində müharibə aparmağı əmr etdi. Əsl həqiqət bundadır ki, Birləşmiş Ştatlar bu əsrdəki beş müharibədə bu rəzil Komitet 300-ün naminə döyüşmüşdür. Çox az adam istisna olmaqla, sanki demək olar heç kəs dayanıb və soruşmaq istəmir: “BİZ BU MÜHARİBƏLƏRDƏ NƏ ÜÇÜN DÖYÜŞMÜŞÜK?”. “Vətənpərvərliyin” böyük təbili, döyüşə çağıran musiqi sədaları, yellənən bayraqlar və sarı lentlər qüdrətli millətin sanki zəkasını əlindən almışdır.
Perl Harborun əlli illiyində yenidən “Yaponiyaya qarşı nifrət” kampaniyası aparılır, özü də bunu ən utanmaz və birbaşa şəkildə aparan “Sakit okean Münasibətləri İnstitutu” yox, Prezident administrasiyası və Konqresdir. Bunda güdülən məqsəd, eynilə Ruzveltin Perl Harbora hücumu təhrik edərkən güddüyü məqsəddir: yaponları təcavüzkar qismində qələmə vermək və iqtisadi müharibəyə təhrik etmək, sonra isə Amerikadakı qüvvələri növbəti, Yaponiyaya qarşı hərbi təcavüz fazasına hazırlamaq.Bu plan artıq hərəkətə gətirilib; Amerika oğulları və qızlarının Komitet 300-ün feodal lordlarının xeyrinə yenidən qırğına göndərilməsi yalnız vaxt məsələsidir. Ameriklılar ayılmalı və hamının eşidə biləcəyi səslə deməlidirlər: “Bizi azadlıq və vətənə məhəbbət naminə yox, tez bir zamanda bütün dünyada bərqərar ediləcək tiraniya sistemi uğrunda qurban verirlər”.
Bu təşkilat nədən isə yapışıbsa, həmişə möhkəm yapışıb. 1700-cü ildən etibarən Böyük Britaniya vətəndaşlarının 95 %-i öz payı şəklində bu ölkənin milli sərvətlərinin 20 %-dən azını almağa məcburdur. İngiltərənin oliqarxik feodal lordları məhz bunu “demokratiya” adlandırmağı xoşlayırlar. Bu nəzakətli, əsl ingilis centlmenləri faktiki olaraq son dərəcə amansızdırlar. Onların Hindistanda, Sudanda, Misirdə, İraqda, İranda və Türkiyədə etdikləri Yeni Dünya Nizamı, Vahid Dünya Höküməti dövründə hər bir ölkədə təkrar olunacaq. Onlar istənilən milləti və onun sərvətlərini öz imtiyazlı həyat tərzlərini təmin etmək üçün istifadə edirlər. Böyük Britaniya aristokratiyasının məhz bu sinfinin varidatı narkotika ticarəti, qızıl, almaz və silah alveri, kommersiya və sənaye, neft, kütləvi informasiya vasitələri və əyləncə industriyası ilə mürəkkəb çarpaz əlaqələrlə bağlıdır.
Sıravi leyboristlərdən başqa (lakin onların liderləri yox), Böyük Britaniyanın siyasi xadimlərinin əksəriyyəti titullu ailələrdəndir, onların titullları nəsilliklə keçir və atadan böyük oğula ötürülür. Bu sistem “yadların” İngiltərədə siyasi hakimiyyət haqqında heç arzulamağı da ağlına gətirməməsinə zəmanət verir. Bununla belə, bəzi yadlar elitanın cərgəsinə girməyə müvəffəq olur.
Məsələn, Lord Qalifaksı- Böyük Britaniyanın Vaşinqtonda keçmiş səfiri, İkinci Dünya Müharibəsi dövründə Komitet 300-ün əmrlərini ABŞ hökümətinə ötürən adamı götürün. Qalifaksın oğlu Çarlz Vud lord Rotşildin qan qohumu miss Primrozla ailə qurdu. Lord Sueyttlinq kimi adların arxasında “İngiltərə Bankı”nın direktoru, “Şell” neft kompaniyasının aksiyalarının nəzarət paketini əlində saxlayan Kraliça II Yelizavetanın səlahiyyətli şəxsi və müşaviri Monteqyunun adı gizlənir. Onların hamısı- Komitet 300-ün üzvləridir. Köhnə maneələrin bəzisi bu gün artıq dağıdılmışdır. Titul bu gün “Roma Klubu”na düşmək üçün yeganə meyar deyil.
Komitet 300-ün nəhəng, genişmiqyaslı və qarşılıqlı çarpaz surətdə bir-biri ilə bağlı olan banklarını, sığorta şirkətlərini, korporasiyalarını və s. qələmə almamışdan əvvəl, onun nəyə nail olmaq istədiyini, onun məqsəd və vəzifələrinin nədən ibarət olduğuna nəzər yetirmək yerinə düşərdi. Aşağıda verilən informasiyanın hazırlanmasına təhqiqat və axtarışlardan ibarət illərlə vaxt sərf olunmuşdur. Təhqiqat və axtarışların gedişində yüzlərlə sənədlərdəki məlumatlar, eləcə də şəxsi kontaktlarım vasitəsilə öyrənmək imkanı əldə olunmuş və özündə mühüm təfərrüatları əks etdirən kağızlardakı məlumatlar tutuşdurulmuş, müqayisə edilmişdir.
Komitet 300 müəyyən şəxslərdən, mütəxəssislərdən, o cümlədən də İblis kultu, şüurun dəyişdirilməsi üçün kimyəvi vasitələr, zəhərlərlə öldürmək, kəşfiyyat fəaliyyəti və s. üzrə yüksək səviyyəli mütəxəssis, bank sahəsi və kommersiya fəaliyyətinin bütün sahələri üzrə ekspertlərdən ibarətdir. Keçmişdə oynadıqları mühüm rolu, eləcə də bu şərəfə layiq olduqlarını sübuta yetirmiş ailə üzvlərinin onların yerini tutması faktını nəzərə alaraq, Komitet 300-ün keçmiş üzvlərini xatırlatmaq lazımdır.
Komitetin üzvləri arasında Avropa “Qara Aristokratiyası”na məxsus olan qədim ailələr, Amerikanın “Şərqli liberal isteblişmenti”nə aid olub frankmasonluq və “Kəllə və Sümük Ordeni”nə daxil olan ailələr, İllüminatlar və yaxud, Komitet üzrə adlandırıldıqları kimi, “KÜLƏYİ RAM EDƏN MORİA”, “Mumma Qrupu”, “Kilsələrin Milli Şurası”, “Ümumdünya Kilsələr Şurası”, “Doqquz Naməlum”, “Lukus Trast”, “Azad Olunmanın İezuit Teoloqları”, “Sion Ağsaqqalları Ordeni”, “Nazi Knyazları”, “Beynəlxalq Valyuta Fondu” (BVF), “Beynəlxalq Hesablaşmalar Bankı” (BHB), “Birləşmiş Millətlər Təşkilatı” (BMT), “Sentral”, Britaniya “Kvator Koronati” mason lojası, İtaliyanın “P-2” (xüsusilə də onların Vatikan ierarxiyasına daxil olan üzvləri) mason lojası, “Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsi”, “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu”nun seçilmiş personalı, aparıcı fondların və sığorta kompaniyalarının aşağıda verilən siyahıda adları çəkilən müxtəlif üzvləri, “Honkonq ənd Şanxay Bankinq Korporeyşn”, “Milner Qupu”- “Dəyirmi Masa”, “Çini Fondu”, “Almaniya Marşall Fondu”, “Ditçli Fondu”, NATO, “Roma Klubu”, Yaşıllar hərəkatları, “İerusəlimli Müqəddəs İoann Ordeni”, “Vahid Dünya Hökümətinin Kilsəsi”, “Sosialist İnternasionalı”, “Qara Orden”, “Tule Cəmiyyəti”, “Anenerbe-Rozenkreyserlər”, “Qüdrətli Alilər” və demək olar də YÜZLƏRLƏ digər təşkilat daxildir.
Biz axı nə görürük? Qəribə ideyalı insanların möhkəm olmayan birliyini? Əlbəttə yox. 150 illik tarixi olan Komitet 300-ün tərkibinə daxil olanların bəzilərinin adı dünyanın ən parlaq intellektlərinin sırasında çəkilir; onları tam totalitar və tamamilə idarə olunan “yeni” cəmiyyət yaratmaq üçün bir yerə toplayıblar. Lakin əslində bu cəmiyyət heç də yeni deyildir, onun bütün ideyaları iblis kultlarından götürülür. Komitə Vahid Dünya Hökümətinə doğru can atır ki, Komitənin mərhum üzvlərindən biri Herbert Uells Komitənin sifarişi ilə yazdığı və cəsarətlə “AÇIQ SUİ-QƏSD – DÜNYA İNQİLABI PLANLARI” adlandırdığı kitabında bunu kifayət qədər yaxşı qələmə almışdır.
Bu, niyyətin cəsarətlə bəyan olunması idi, lakin faktiki olaraq o qədər də cəsarətli deyildi. Çünki “Böyük Alilər”in, “Anenerbe”nin üzvlərindən və bu gün “insayder” (təşkilatın sirrlərini bilən üzv) adlandırdığımız kəslərdən başqa Uellsə heç kim inanmadı. Budur, H.Uellsin təklif etdiklərinin bir hissəsi:
“Düşünürəm ki, açıq sui-qəsd başlanğıcında ziyalı və bəzi hallarda varlı insanların şüurlu təşkilatı kimi meydana çıxacaq; dəqiq müəyyən edilmiş sosial və siyasi məqsədləri olan, ümumi razılıq əsasında mövcud siyasi aparatın əksər hissəsini saya almayan və ya ayrı-ayrı mərhələlərdə onu təsadüfi alət kimi istifadə edən hərəkat kimi- sadəcə müəyyən istiqamətdə hərəkət edən müəyyən sayda insanın hərəkatı və onlar tezliklə, müəyyən qədər təəccüblə olsa da, hamısının irəlilədikləri istiqamətdə ümumi məqsədlərini görəcəklər. Onlar bütün mümkün vasitələrlə hökumətlərə təsir göstərəcək və onları idarə edəcəklər”.
(Ardı var)
Комментариев нет:
Отправить комментарий