Bəxtiyar Hidayət
Bir hikmət görmüşəm, yıxdığı dinməz
Özü yıxdığının dinər yerinə
Üç ayağı üstə bir atı vardır
Ömründə minmədi yəhər yerinə
Şair deyil, sətir-sətir yolu var
Ayağının altda düşən dili var
Üzükdən keçəsi incə beli var
Di gəl xamud taxar kəmər yerinə
Bir zərbəyə neçə baş-bədən üzür
Səhrada dalğalar düzəldib üzür
Mələkdi, gəzəndə çiyində gəzir
Hayıfdı, düşməsin şəhər yerinə
Dilinnən asılar qalsa boşuna
Zəhminnən bənzəyir gözəl qaşına
Di gəl iştah verər kədər yerinə
Yoxdu Bəxtiyarın fəsadı, fəndi
Rastına çıxsa da təsadüfəndi
Hər kim aça bilsə bu qıfılbəndi
Ona söz verərəm nəmər yerinə
HECALI QƏZƏL
Sən gülüm gözəllərdən gözəlliyinlə uzaqlaş
Sənə çatmasa əlim, ayağımdan asıla daş
Atsam ömrün daşını, baş daşı əvəz verilər
Atsam eşqin daşını, düşər mənim başıma daş
Gözüyün yaşı mənim gözümün yaşıdı bəlkə
Axı bulaq küsəndə dəyişir yerini bir baş
Ağacı məftil kəsən kimi keçib dərd içimə
Indi o mənnən azad olammır çatdadsa da baş
Qarşı naqillər üstə qonmuş göyərçinlərik biz
Öpüşsək kül olarıq, qoyarıq çox gözləri yaş
Qaşların hər birisi bir qara ilandı ki var
Baxsam birdən öldürür baxmayanda yavaş-yavaş
Eşqdə Bəxtiyaram öz yolum öz hünərim var
Dəyişərdim adımı, olsaydım Məcnunla adaş
TƏZƏDƏN QAYITMA O MƏHƏBBƏTƏ
Daha yoxuşların belini qırmaz
Şil kimi bir şeydi o məhəbbət ki
əmanət qoyulub qiyməti ölən
Pul kimi bir şeydi o məhəbbət ki
Təzədən qatıtma o məhəbbətə
Zirvədən aşağı düşən bir daşın
Səsi qayıtsa da özü qayıtmaz
Gözümdən düşmüsən göz yaşı kimi
Göz yaşı təzədən gözə qayıtmaz
Təzədən qayıtma o məhəbbətə
Qayıtma, qayıtma, qayıt bu yoldan
Hansı hiss çıxarıb səni bu yola
Şeir yazmırsan ki zəif çıxanda
Təzədən üstünə qayıtmaq ola
Təzədən qayıtma o məhəbbətə
Комментариев нет:
Отправить комментарий