Xatırlayıram...

...Berqmanın şedevrlərindən olan "Amadeus" filmini, Motsartın dəfn mərasimini xatırlayıram: Yağışlı-çiskinli, hüzn və sükuta bürünmüş ah-nalə qoxuyan bir hava...Yarıya qədər su ilə dolu bir məzar... Kəfənə bürünmüş kimsəsizlik... İslanmamaq üçün çətiri əlindən yerə qoymayan, yağış damlalarının aramsız şəkildə döyəclədiyi tabutun üzərinə bir ovuc torpaq atmağa ərinən, insanlıq borcundan qaçan doğmalar, yaxınlar, dostlar... Və yağışın yaratdığı gölməçələr üzrəndən qaçaraq keçib ölümləri saya-saya ölümə doğru yürüyən fanilərin addım səsləri...

Elchin Mirzabeyli