Vüsal Namiqoğlu
Görünür köynəyin düymələrindən
Yenə dikləşibdir ağ məmələrin
Boynundan aşağı sallanıb yenə
Qızıl, mirvaridir, bağ məmələrin
Gözlər parıldayır, ağız büzülür
Gözlər sinənin üstə düzülür
Adamın ağzının suyu süzülür
Elə bil bəhməzdi,yağ məmələrin
Vüsalam taqətim qalmadı daha
Qiymətin deginən, ucuz ya baha?
Ümidim kəsilib çıxam sabaha
İnanmıram görə sağ məmələrin
Məzardakı millət
Önümdə bir baş daşı
Kimsəsizdir bu qəbir
Üstündəki yazıdan bilinir ki, qəribdir
Allah! Qəbir ttirəyir, içində üşüyür nə?
Ölü dilə gəlibdir, yalvarır deyir mənə
“Məni apar buradan, götür Azərbaycana
Yalvarıram son qoyun, bu həsrətə, hicrana
Çox şey istəmirəm ki, bir kiçik qəbir bəsim
Bu günəcən dinmədim, yenə də çıxmaz səsim”
Aman Allah kar eylə, eşitməyim bu səsi
Ürəyimı od salır hər sözü, hər kəlməsi.
Yalvarıram danışma…!
Əzab verirsən mənə.
Bir kiçik qəbir nədir,
Azərvaycanı versək yenə də azdır sənə.
Ey dünyaya sığmayan Ulu öndərim mənim.
Xəyanət yuvasına səni necə göndərim?
Yalvarıram burda qal,
orda üzünə baxmazlar.
Xain adlandırarlar,
sərhəddən buraxmazlar
Durnalar
Qəribə uğultu
Göydə haray var
Yenə durnalardır qanadlanıblar
Yenə üz tutublar cənuba doğru
Yenə qatar-qatar havalanıblar
Qışdan qaçmaq üçün isti ellərə
Qalxıb göy üzəndə qatarlanıblar.
Elə bil nifrətdən qaçıb gedirlər
Biri də çevrilib geriyə baxmır
İnsan bir gedəndə min geri baxır
Görəsən durnalar bəs niyə baxmır?
Baxmırlar onunçün yarı yanında
Bir quru canı var , varı yanında
Getdiyi yerlərdə təzə bağ salmır
Getdiyi yerlərdə xaniman qurmur
Onlar acgöz deyil insanlar kimi.
Uçarkən birinin önünü kəsməz
Düşərkən birinin belini əzməz.
Sən ey azad ruhu daşıyan durna
Uç get uzaqlara sən geri dönmə
Azadlıq ruhunu apar bütün ellərə
Azadlıq nəğmələrin düşsün dildən dillərə
Qoy uşaqlar oxusun azad nəğməni sənin
Sən azadlıq carçısı ol bizim bu ellərə
Görünür köynəyin düymələrindən
Yenə dikləşibdir ağ məmələrin
Boynundan aşağı sallanıb yenə
Qızıl, mirvaridir, bağ məmələrin
Gözlər parıldayır, ağız büzülür
Gözlər sinənin üstə düzülür
Adamın ağzının suyu süzülür
Elə bil bəhməzdi,yağ məmələrin
Vüsalam taqətim qalmadı daha
Qiymətin deginən, ucuz ya baha?
Ümidim kəsilib çıxam sabaha
İnanmıram görə sağ məmələrin
Məzardakı millət
Önümdə bir baş daşı
Kimsəsizdir bu qəbir
Üstündəki yazıdan bilinir ki, qəribdir
Allah! Qəbir ttirəyir, içində üşüyür nə?
Ölü dilə gəlibdir, yalvarır deyir mənə
“Məni apar buradan, götür Azərbaycana
Yalvarıram son qoyun, bu həsrətə, hicrana
Çox şey istəmirəm ki, bir kiçik qəbir bəsim
Bu günəcən dinmədim, yenə də çıxmaz səsim”
Aman Allah kar eylə, eşitməyim bu səsi
Ürəyimı od salır hər sözü, hər kəlməsi.
Yalvarıram danışma…!
Əzab verirsən mənə.
Bir kiçik qəbir nədir,
Azərvaycanı versək yenə də azdır sənə.
Ey dünyaya sığmayan Ulu öndərim mənim.
Xəyanət yuvasına səni necə göndərim?
Yalvarıram burda qal,
orda üzünə baxmazlar.
Xain adlandırarlar,
sərhəddən buraxmazlar
Durnalar
Qəribə uğultu
Göydə haray var
Yenə durnalardır qanadlanıblar
Yenə üz tutublar cənuba doğru
Yenə qatar-qatar havalanıblar
Qışdan qaçmaq üçün isti ellərə
Qalxıb göy üzəndə qatarlanıblar.
Elə bil nifrətdən qaçıb gedirlər
Biri də çevrilib geriyə baxmır
İnsan bir gedəndə min geri baxır
Görəsən durnalar bəs niyə baxmır?
Baxmırlar onunçün yarı yanında
Bir quru canı var , varı yanında
Getdiyi yerlərdə təzə bağ salmır
Getdiyi yerlərdə xaniman qurmur
Onlar acgöz deyil insanlar kimi.
Uçarkən birinin önünü kəsməz
Düşərkən birinin belini əzməz.
Sən ey azad ruhu daşıyan durna
Uç get uzaqlara sən geri dönmə
Azadlıq ruhunu apar bütün ellərə
Azadlıq nəğmələrin düşsün dildən dillərə
Qoy uşaqlar oxusun azad nəğməni sənin
Sən azadlıq carçısı ol bizim bu ellərə
Комментариев нет:
Отправить комментарий