İrəli, türk oğlu!

Mir Bağır           «Filfak» Müstəqil Araşdırmalar Mərkəzi


 Son vaxtlar Türkiyədə baş verən hadisələr bütün dünya türklərini narahat etməkdədir. Cühudların qardaş ölkəyə təpkiləri narahatlıq doğurur. Heç də təsadüfi deyil ki, Sovet İttifaqı dağılandan sonra 5 türk dövləti məhz Türkiyəni özünə arxa-dayaq bildilər. «Bir millət iki dövlət» ifadəsi əbəsdən yaranmayıb.
 Türkiyə dövlət olaraq həmişə Azərbaycanın dərdlərinə şərik olmuş, onun acısına acımış, sevincinə sevinmişdir. Hələ 1918-ci ildə , Şərqdə ilk demokratik respublikanın Azərbaycanda yaranmasından sonra, bir çox xain qonşular bundan narahat idilər və torpaqlarımıza qarşı böyük təhlükələr mövcud idi. Qarabağ, eləcə də Bakı erməni daşnaklarının əlinə keçmişdi. Yalnız qardaş Türkiyənin müdaxiləsindən sonra onlar torpaqlarımızdan qovuldu və 23 ay öz müstəqilliyimizi qoruya bildik. Bu qardaşlıq münasibəti bu gün davam edir və elə bu səbəbdən Türkiyədə baş verən hadisələr bizi narahat etməyə bilməz.
 Bildiyimiz kimi, Türkiyənin son illər böyük sıçrayışla inkişafı kimlərisə narahat etməyə başlayıb. Bir tərəfdən silahlı PKK dəstələrini, bir tərəfdən də məkrli düşmən olan ermənləri Türkiyənin üstünə qaldırmaqla onun Avropa Birliyinə gedən yoluna əngəllər yaradılır. Bütün vastələrlə çalışırlar ki, Türkyənin başı özünə qarışsın. Və müəyyən dərəcədə də buna nal olurlar. Ona gör də Türkiyədə bir-birinin ardıncxa baş verən partlayışlar, terror hadisələri, İraqla sərhəddə PKK silahlı dəstələrinin fəallaşması düşünülmüş şəkildə, böyük güclər tərəfindən idarə olunan prosesdir.
 Böyük alman filosofu Nitsşe yazırdı: «Türk xalqı hər əsrdə dünyaya qeyri-adi övladlar verən, öz içindən yenilənməyi bacaran ən böyük fövqəlbəşər bir toplumdur». Tarixdə Osmanlı imperatorluğu elə bir iz qoyub ki, bu, hələ neçə əsrlərə örnək olacaq. Ona görə də fransıqz tarixçisi və filosofu Fernander yazırdı: « Təbii bir proses kimi Osmanlı iperatorluğu böyüdü, ağac tək qol-budaq atdı və yox olub getdi. Ancaq özündən sonra çox şeylər qoydu». Bəli, bu bir faktdır ki, Osmanlı imperiyası özündən sonra doğrudan da çox şeylər qoydu və gələcək nəsillərə göstərdi ki, türk ruhu və türkçülüklə silahlanan türk öz sözünü deyir.
 Ancaq türkün düşmənləri, görünür çox unutqandırlar. Osmanlı imperiyası süquta uğrayandan sonra Türkiyənin sinəsinə hər tərəfdən caynaqlar uzandı. Türkiyə özünün 20-ci əsrin əvvəllərində ağır dönəmini yaşamağa başladı. Aprtıq düşənlərin Türkiyənin gözü olan İstanbula sahb olaq sevdaları baş tutaq üzrə idi. İstanbulu həzm-rabedən keçirmək iştahası ingilisi, rusu, yunanı, fransızı, ermənini gecə-gündüz narahat edirdi. Belə bir ağır məqamda alman filosofu Nitsşenin dediyi kimi öz içindən yenilən türkdə Mustafa Kamala Atatürk meydana çıxdı. Məhz Atatürk türklərin ruhunu və türkçülüyü özlərinə xatırlatmaqla bütün düşmənlərn məkrli planlarını pozdu. Hamısı layiqli cavablarını aldı və bütün dünyaya sübut olundu ki, türk milləti heç vaxt yenilməz. Atatürk gələcək nəsillərə belə bir vəsyyət etdi: «Ey türk xalqı, ey türk gəncliyi, başınızın üstünə keçirəcəyin adamların damarlardakı qanının kimin və nədən ibarət odlduğunu əsla unutmayın».
 Hamıya məlumdur ki, 1915-ci ildə düşmənlərlə ağır döyüşlər getdiyi bir vaxtda ermənilər arxadan türklərə ağır zərbələr vurmuşlar. Hətta türk ordusunda qulluq edən ermənilər belə hərbi andı pozparaq ruslar tərəfə keçmiş və Türkiyə ordusu ilə vuruşmuşlar. Belə bir məqada Türkiyə nə etməli idi? Xəyanətkarı və satqını bağışlamalı idimi? Təbii ki, yox. Ancaq Türkiyənin və türklərin humanistliyi sayəsində ermənilər ölüm cəzasından qurtuldular. Təkcə Türkiyədən deportasiya olunmaqla cəzalandırıldılar. Ancaq Türkiyənin humanstliyi bundan sonra da davam etdi. Ermənilərə göndərildikləri yerdə ev-eşik qurub-yaratmaq üçün böyük kopensasiyalar verildi. Yollarda qaçaq-quldurların hücumu nəticəsində öldürülən ermənlərə görə Türkiyə dövləti onları müşayət edən və yaxşı qoruya bilmədikləri üçün neçə-neçə türk zabitlərini ölümə məhkum edib. Dünyanın heç bir yerində soyqırıma məruz qalmış xalqa görə soyqırım edən öz nsanlarını cəzalandırmır. Ancaq Türkiyə bunu edib. Ona görə ki, o heç bir xalqa qarşı soyqırım törətməyib və insan haqlarına hörmət əlaməti olaraq, işiniin öhdəsindən gələ bilməyənləri qanun qarşısına çıxarıb.
 Dövlətçilik təcrübəsi olan Türkiyə kimi böyük bir dövlət üçün PKK-nın və erməni iddialarının qarşısını almaq elə bir problem deyil. Sadəcə yetər ki buna istək və ağıllı siyasət yerdən olsun. Çox təəssüf ki, biz bunu görə bilmirik. Görmək istəyirik ki, Türkiyə Avropada və dünyada söz sahibi olsun. Görmək istəyirik ki, vaxtilə bütün dünyanın az qala yarısını ayaqlayan türk əsgərlərinin çəkmələrinin səsi yenə də Avropada eşidilsin. Görmək istəyirik ki, türk ruhu və türkçülük bütün türk aləmini bürüsün və bizim kimi kiçik türk dövlətlərinin arxalandığı böyük bir dövlət olsun. Onda bizim ölkəmizə diş qıcayan kürd quldurlarına da dərs olar. Bəli, görmək istəyirik ki, böyük sərkərdə Atatürkün dediyi kimi, biz türklərin başında duranların damarları təmiz olsun. Vaxtilə dar bir mağaradan xilas edərək, işıqlı dünyaya türkləri yetirən bozqurdlar, inanırıq ki, yenə də bu dar məqamda türkün harayına yetəcəklər.
 Made in Turkey!