Uzaqlara...

Nilufer Mugantürk

Pəncərəmin şüşəsinə, şəkillərini vurmuşam,
sənsiz gün görməyi də özümə haram bilirəm.
Gözlərimi zilləyib məchul uzaq nöqtəyə,
saatlarca susuram...

Ama qorxma, bir dənəm, hələ də yaşayıram.
Evdən dərsə gedirəm,
dərsdən evə gəlmirəm.
Düşüb şəhərin canına
gəzmədiyimiz yerləri,
gəzməyəcəyimiz yerləri,
qarış-qarış gəzirəm.
Hara getsəm ruhumda
bütün xatirələri
özümnən daşıyıram...
Ama qorxma, bir dənəm, hələ də yaşayıram.
Hər gün axşam içirəm, ta sabah olanacan.
Adını bilmədiyim bütün içkilərin də dadını əzbər bilirəm.
İçib-içib qusuram,
içib-içib söyürəm,
içirəm ağlayıram...

Ama qorxma, bir dənəm, hələ də yaşayıram.
İçib səcdəyə çökürəm,
Adını söyləyirəm AMİN-lərin yerinə.
Bildiyim duaları adına oxuyuram.
Ama qorxma, bir dənəm, hələ ki, yaşayıram.
Hələ ki, yaşayıram...