Qəddafinin son şeiri

Tanrım, Liviyadan muğayat ol!

Əlvida

Quşlarına göy, göylərinə quş olduğum ölkəm,

Əlv­ida!

Əli­mdən gəlsəydi, quraqlıqdan əzab çəkən

göylərinə qar yağardım.

Axtarıb tapardım yoxa çıxan Allahını.

Bütün ömrümü çaylarının sahilində ağlardım ki,

Suların bol, dəryaların dərin olsun.

Nəhəng bir ağac kimi ucalardım başın üstə

Səhraların sərin olsun.

Mən isə... mən isə vur-tut tənha hökmdar oldum;

Vəhşi xalqın vəhşi hökmdarı.

Əlv­ida, Liviya!

Uşaqlığımı sən mənə bağışlamışdın, qocalığımı mən sənə bağışlayıram!

Üşüməyi küləklərindən öyrəndim,

Çürüməyi sümüklərindən.

Qadınlarından atıb getməyi,

Kişilərindən bir də geri dönməməyi öyrəndim.

Atamdan vaxtsız ölməyi, anamdan dözməyi,

Yəni ölməməyi öyrəndim.

Sənin olmadığın yerlər mənim üçün vətən deyil, Liviya!

Budur, quzğunların gözlərimi deşməyə hazır.

Ilanların sürünür bədənimdə

Qarışqaların yuvalarına sürüyür məni,

Milçəklərin eşir yaralarımı!

Məni sən ələ verdin, Liviya!

Ax, zalım vətən!

Halına acımadan sevməmək olmur səni!

Əlvida!

Adəmdə sevən, Həvvada günaha batan Tanrım!

Peyğəmbərdə öyrədən, müdrikdə düşünən,

Şairdə əzab çəkən Tanrım!

Məcnunda divanə olan, Leylada darıxan Tanrım,

Qılıncda kəsən, boğazda qan axan Tanrım!

Liviyanı sənə tapşırıram,

Yurdumdan muğayat ol!

Əlvida, Liviya!

MÜƏMMAR QƏDDAFİ. Əs­lən Qəd­daf tay­fa­la­rın­dan olan Müəm­mar əl-Qəd­dafi 1942-ci il iyu­nun 7-də Li­vi­ya­nın Sirt şə­hə­ri­nin Kəsr Əbu Hadi ra­yo­nun­da ana­dan ol­muş­dur. Atası Mə­həm­məd əbu Mən­yar, anası Ayşə bin Ni­ran sa­yına görə Li­vi­yada ikin­ci tay­fa olan Ma­qarx tay­fa­sı­nın hi­ma­yə­sin­də ya­şa­yıb­lar.

1965-ci ildə hər­bi mək­təbi bi­tir­miş­dir.1966-cı ildə Bö­yük Bri­ta­ni­yada ha­zır­lıq keç­miş və hər­bi tə­lim­lər­də iş­ti­rak et­miş­dir.

Ben­qazi Uni­ver­si­te­ti­nin ta­rix fa­kül­tə­sini bi­tir­miş­dir.

«Azad za­bit­lər» təş­ki­la­tı­nın tə­şəb­büs­çü­lə­rin­dən biri ol­muş­dur.

1969-cu il sent­yab­rın 1-də Li­vi­yada xalq in­qi­la­bı­nın li­deri kimi ha­ki­miy­yətə gəl­miş, mo­nar­xiya re­ji­mi­nin rəs­mən dev­ril­di­yini və Li­viya Ərəb Res­pub­li­ka­sı­nın ya­ra­dıl­dı­ğını elan et­miş­dir. 1969-1977-ci il­lər­də İn­qi­labi Ko­man­dan­lıq Şu­ra­sı­nın səd­ri ol­muş­dur.

1970-ci il­dən (1970-1972) həm­çi­nin baş nazir, Mil­li Mü­dafiə Şu­ra­sı­nın sədri, Li­viya Ərəb Res­pub­li­ka­sı­nın si­lah­lı qüv­və­lə­ri­nin baş ko­man­danı ol­muş­dur.

1972-ci il­dən ha­kim par­ti­ya­nın -  Ərəb Sosia­list İt­ti­fa­qı­nın sədri, 1977-ci il­dən isə Li­viya Ərəb Xalq Sosia­list Cə­ma­hi­riy­yə­ti­nin ali ha­ki­miy­yət or­qanı olan Ümum­xalq Konq­re­si­nin baş ka­tibi ol­muş­dur.

2011-ci il 20 okt­yabr­da NATO-nun koa­li­siya qüv­və­lə­ri­nin hər­bi mü­da­xi­ləsi və və­tən­daş mü­ha­ri­bəsi nə­ti­cə­sin­də üs­yan­çı­lar tə­rə­fin­dən gül­lə­lən­miş­dir.

2 dəfə evli ol­muş­dur: Bi­rin­ci dəfə Fət­hiy­yə Nuri Xa­lid­lə ev­lən­miş, on­dan Mə­həm­məd adlı bir oğlu ol­muş­dur.

İkin­ci ar­vadı olan Sə­fiy­yə Far­kaş­dan 6 oğlu – Seyf əl-İslam, Səədi, Mö­tə­sim Bil­lah, Han­ni­bal, Seyf əl-Ərəb və Aişə adlı bir qızı dün­yaya gəl­miş­dir.

1986-cı ildə uşaq evin­dən Xana adlı bir qızı qız­lığa gö­tür­müş­dür.

Ölü­mün­dən son­ra və­siy­yət­na­məsi və içə­ri­sin­də bir neçə şeir olan dəf­tər ta­pı­lıb. Bu gün hə­min şeir­lər dün­ya­nın in­ter­net sə­hi­fə­lə­rin­də ma­raq­la oxu­nan şeir­lər­dən­dir.

Hə­min şeir­lər­dən bi­rini oxu­cu­la­rı­mız üçün dərc etdik və əda­lət na­minə qeyd et­mək la­zım­dır ki, şeir çox tə­sir­li­dir. Şei­rin ru­huna Və­tənə sə­da­qət və mə­həb­bət his­si ha­kim kə­si­lib. Müəl­lif son nə­fə­sin­də öz doğ­ma Və­tə­nini tan­rıya tap­şır­mağı da unut­mur və «Yur­dum­dan mu­ğa­yat ol, Tan­rım» de­yə­rək Li­viya ilə vi­da­la­şır!..