Pəncərələr önündəÖmrüm pəncərələr önündə keçdi.
Dünyanı gördüm ordan
Beynimdəki xəyallardan,
Payızdan, bahardan , qardan
Tablo oldu pəncərəmdə.
Yağışla, leysanla ağladım.
İlk baharda çırtladı
Arzularım.
Pəncərəmdən seyr etdim insanları
Pəncərəmdən sevdim
Dünyanı, həyatı, yaşamağı.
Könül pəncərəmdən.
İçimdə bir ümid,
Bir şübhə daşımağı...
Və uzaqdan, yasaqdan
İlğım kimi
Bir yelkən göründü hər zaman
Gəlib yetməyən gəmi.
O arzular gəmisi ,
O ümidlər gəmisi.
O xəyallar gəmisi.
Yükü bitməyən gəmi,
Gəlib çatmayan gəmi.
Boşaldar bir gün yükün
Bitəndə umu-küsü.
Əmr verəndə qədər.
Ya qaranlıq bir gecə.
Ya bir günəşli səhər.
Bəklə də o yük hədər...
Pəncərələr önündə keçdi ömrüm.
Hələ də pəncərə önündə.
İndi də...
Bu monitira dikili gözlərim.
Klavitaurada barmaqlarım.
Dünya burdan başlar indi
Burda bitər.
İnsanlar tanıyıram burdan,
Xarakterlər, xislətlər.
Həzin, kövrək ürəklər.
Pəncərə dostlarıyıq biz
Ağılsız, bivec başlar.
İşarələr, gülüşlər,
İndi virtualda partlar.
Göz yaşları
Virtualda axar.
Beyin yenə düşünməkdə.
Göz yenə baxa-baxa...
Pəncərələrdə keçdi ömür.
Pəncərələrdə.
Xana-xana..
Birər-birər.
Dünya ...
Qosqoca dünya
Pəncərəmdən başlar,
Pəncərəmdə bitər.
Heç bilimirəm ki...
Nərəyə qədər
Bu ömür
Nərəyə qədər...
Məni belə xatırla
Məni belə xatırla.
Dənizin sahilində.
Əynimdə qara paltar.
Əllərimdə incilər.
Ruhuma heç çökməmiş
Sənsiz, sevgisiz illər...
Məni belə xatırla.
İçimdə sonsuz acı.
Gözlərimdə suallar.
O məsum, küçük qızı.
Bir zamanlar nədənsə
Diqqətini çəkməyən.
Kövrək , zərif ulduzu.
Məni belə xatırla.
Duyğuları qarışıq.
İçində, içində...
Kimsənin görmədiyi.
Kimsənin duymadığı
Kainata yetəcək
Sönməyən parlaq işıq.
Məni belə xatırla.
Bir sahilin qumunda.
Üstündə əlvan çətir
Dəniz, qırçın, ləpələr.
Gəlib sakit, gizlicə
Ayağımı öpələr...
Məni belə xatırla.
Xatırlamaq istəsən.
Qocalıq yetəndə də.
Başımızda hüzünlü
Ağ saçlar bitəndə də.
Məni belə xatırla.
Bir isti yay günündə.
Günəşin şəfəqində.
Qar dənəciklərində.
Yağışın damcısında.
Bir payız səhəriində
Ruzgarın nəfəsində.
Küləkli , tozlu, ögey.
Bu Bakı şəhərində...
Getmə
Yuxum göy üzündə, içimdə əzab.
Mən bir də nə zaman gülərəm, eşqim?!
Bu sevgini necə yazmışdı yazan?
Gəlib qollarında ölərəm , eşqim!
Nə zaman , nə məkan vecimə gəlmir.
Qəlbimdə tək sənsən, beynimdə tək sən.
Mən nələr çəkirəm, bir kimsə bilmir.
Sən də əzabını göndər-çəkərəm!
Demə heç kiminəm, özümün belə.
Səni sevirəmsə, o mənim canım.
Ruhunu ruhumda hiss edirəmsə.
O canı, o ruhu qorumaq borcun.
Elə uzaqsan ki, çata bilmirəm.
Min il yürüsəm də bu yollar bitmir.
Elə içimdəsən, ata bilmirəm.
Getmir, bu sevdanın acısı getmir.
Əlacı zamandı, son həddi - ölüm.
Sağalmaq istəyən varmı bu dərddən?!
Getməsi, bitməsi, qalması zülüm.
Qurtulmaq mümkünmü acı həsrətdən?!
Bağla qapılarını qoca Dünyanın.
Getmə, Yer üzündən heç yerə getmə!
Harada olsan da Sən mənim canım.
Məni sənsiz qoyub, tarimar etmə!!!
***
Elə darıxıram ki,
Çıxıb ulayacağam.
Deyəsən tənha, küskün
Bu şəhər olacağam.
Yenə düşüb yollara
Fənərləri sayacam.
Bəlkə ulduz sayacam
Bu şəhərdən Ayacan
Salam verə bilərsəm
Bəlkə yoldan keçənə.
Heç nə edə bilmirəm
Boğzımda qəhərə.
Sanki heç gecə deyil
Kabus çöküb şəhərə.
Dünya gəlir üstümə
Yer, Ay, bulud, asiman.
Bəs indi hara gedim.
Mən nə edim, ay aman?!
Arzular, xəyallar, ümidlər .
Bir sevgidə yüklənibmiş,
Bu nə işdi,
Ömür keçdi.
Səssiz, Sənsiz,
Nəşəsiz, kədərdə...
Sənsiz, dözmədim,
Dözə bilmədim dərdə,
Sənsizlik dərdinə.
Apardın
Apardın özünlə şən nəğmələri.
Acı verən nəğmələr
Doldurdu yerini.
Səni, səni unutamq olsaydı əlimdə,
Bəs sevgini.
Bəs sevgini necə .
Damarımdan axan.
Yuxumu qaçıran,
Həyata bağım,
Duyğularım...
Onları necə silim yaşamdan?!
Ölümmü?
Onsuz ölü kimiyəm.
Sənsiz.
Səssiz bir dünyada,
Yeyirəm, içirəm.
Sən gəlmədin.
Əzrayılı gözləyirəm...
***
Sənsizləmişəm...
Bəlkə də belə yaxşıdı.
Səni unutmaq üçün.
Nə dünəndən bir imdad.
Nə bir ümid sabaha.
Buraxdım səni tozlu küləylərə.
Xəıyalını-neftlə bulanıq Xəzərə.
Bu bir necə sətri vərəqə
Güclə dəlmişəm.
İnan yazılmırsan daha.
Sənsizləmişəm...
***
Öyrəşmək sevməkdən daha ağırmış.
Səni sevib əzab çəkməmişdim,
Öyrəşincə başladı əzablı anlarım, günlərim.
Gəl də indi səniz sənlə yaşa.
Səndən uzaq.
Sən adlı bir xəyalla baş-başa..
***
Sözlərimi həbs etmişəm.
Fikirlərim zəncirlərdə.
Xəyalımda bu yaz günü
Çox uzaqlara getmişəm.
Sözlər dözməz əsirlikdə.
Çıxsalar tufan qopcaq.
Qopsalar vulkan fışqırar.
Hayqırtım lavalar kimi
Kimləri yaxıb qasırar.
Düşüncəmin öz içmdə
Üsyan etdiyi yerdəyəm.
Nə haldısa anlamıram.
Qəlbim sözlər məzarlığı.
Lal bağırtı boğazımda.
Sözün bitdiyi yerdəyəm...
Gecənin bu
Gecənin bu
Hərkəsin yuxuda,
Dərdlərin –
Oyaq vaxtı...
Rüzgarın gümrah,
Xəzəlin şaqraq
Ocağın soyuq
Əfkarın sıcaq vaxtı...
Sözlərin yorğun,
Gözlərin dolğun
Hisslərin oğrun
Şəhvətin maraq vaxtı..
Qurular divanın
Məhkəmə zamanı
Müttəhim özün.
İttihamçı özün
Şahidlər, qınaq vaxtı...
Düşüncə qatarı,
Haqq-hesab vaqonu.
Bəyazın qapanmış,
Siyahın çıraq vaxtı.
İfritələr ocaq başında,
Qocalar cavan yaşında.
Ağılın süstləşmiş , donuq,
Ürəyin sınaq vaxtı...
Yetməz məncə
Getdiyin şəhərdə hava necədi?
Yağış yağırmı ora?
Külək əsirmi?
Payız gəlibmi qəfil?
Üşüyürsənmi?
Bulud alıbmı göy üzünü Bakı səması kimi?
Nə hiss edirsən bu an bilmək istəyirəm.
Əllərin titrəyirmi küçəyə çıxanda?
Ya mənsiz ürəyin?
Yadına düşürəmmi?
Ya özgə şəhər çıxara bilmiş qəlbindən məni?!
Xəzri uçururmu yarpaqları-xəyalın kimi?
Yox Xəzri yox ki , oralarda...
İsmi başqa rüzgarın da.
İnternetdən xəbər tutdum bu gün .
O şəhərdə havalar necə.
Çox məlumat aldım ordan.
Səndən xəbər yox təkcə.
Buludlu, yağmursızmış hava.
+11 dərəcə.
Ürəyim sakitləşdi azacıq.
Unutdurmağa yetməz məncə...
Комментариев нет:
Отправить комментарий