Sevgilim cəllad

Oktay Hacımusalı

neçə ildir bax beləcə ümid öldürürəm

gedib gəlib alnımdakı yazılara baxıb

köks ötürür sevgilim cəllad

şəfqətlə saçımı sığallayır sonra

onun səssizliyinə sığınıb

unuduram hər şeyi

neçə ildir bax beləcə ümid öldürürəm

adım çıxmır neçə illərdir siyahılardan

yorğun çöhrəm sönmüş ocaq yeri

qapqaranlıq

bomboz buludlar kimi dolub qalmışam

məni qaranlıqlardan xilas et

itilə xəncərini

sonra bir naməlum qəbrə tapşır məni

onsuz da

adım çıxmır neçə illərdir siyahılardan

səni əmrə müntəzirliyinə görə seçmişəm

dəqiqliyinə görə bir də

arada şəfqətli baxışların işıq salır

buzdan çöhrəmə

ancaq yox

ağ eləmə

sənin adın cəlladdır

sevgilim cəllad

səni əmrə müntəzirliyinə görə seçmişəm

qapını aç

al apar məni

sevgilim cəllad