Bu dünya oxdan asılıb,Varlığı yoxdan asılıb,
Nəsimi çoxdan asılıb,
Quruyub dar ağacları
Hər toranlıq axşam deyil,
Hər şölə saçan şam deyil,
Bu gəzənlər adam deyil,-
Qəhər, qübar ağacları.
Ölüm imiş bildikləri,
Ağlamaqdı güldükləri,
Kim güldürər kötükləri,
Kim ağladar ağacları
Torpağa yeriyib dizim,
Daha kötüyəm , əzizim,
Dibimizdən çıxıb bizim
bitir bahar ağacları...
Комментариев нет:
Отправить комментарий