...Təmtəraqlı boşboğazlığı kənara qoyub, hər bir fikrin mənası barədə danışaq. Hadisələri müqayisə edək və nəticələrin köməyi ilə işıqlandıraq. Beləliklə, mən öz sistemimizi bizim və qeyri-yəhudilərin nöqteyi-nəzərindən şərh edirəm. Qeyd etmək lazımdır ki, pis adamlar xeyirxah adamlardan qat-qat çoxdur, buna görə də idarəetmədən ən yaxşı nəticələr akademik mühakimələr sayəsində deyil, zorakılıq və hədə-qorxu vasitəsilə əldə edilir. Hər bir insan hakimiyyətə can atır, hər bir adam, əgər bacarsaydı, diktator olardı, özü də bu halda çox az adam tapılardı ki, şəxsi səadəti naminə başqalarının səadətini qurban verməyə hazır olmasın. İnsan adlanan bu yırtıcı heyvanların qarşısını nə alırdı? Bu vaxta qədər onları hansı instinktlər idarə edirdi? İctimai quruluşun ilk çağlarında onlar kobud və kor gücə, sonralar isə qanuna tabe olurdular, bu qanunun özu də elə həmin o kobud və kor gücdür, intəhası maskalanmış haldadır. Belə nəticəyə gəlirik ki, təbiət qanunlarına görə, ədalət- gücdədir.
Siyasi azadlıq fakt deyil, ideyadır. Əgər bir partiya hakimiyyətdə olan digər partiyanı əzmək niyyətindədirsə və aldadıcı ideyanın köməyi ilə xalq qüvvələrini öz partiyasına cəlb etmək istəyirsə, o bu ideyanı tətbiq etməyi bacarmalıdır. Əgər hakimiyyətdə olan partiyanın özü azadlıq ideyası, liberalizm xəstəliyinə yoluxarsa və ideya naminə öz qüdrətini qurban verərsə, bu vəzifəni həyata keçirmək xeyli asanlaşar. Bax, bu məqamda bizim ideya təntənə çalır: boş buraxılmış hakimiyyət cilovunu həyat qanununa görə dərhal özgə əllər qapıb yığışdırır, çünki xalqın kor gücü bir gün belə başçısız qala bilmir, yeni hakimiyyət elə bir zəhmət çəkmədən, liberalizm azarından zəif düşmüş köhnə hakimiyyətin yerinə keçir.
Bizim zəmanədə liberal hökmdarları əvəz etməyə yalnız qızıl hakimiyyəti qadirdir. Vaxt var idi insanları din idarə edirdi. Azadlıq ideyası həyata keçirlməzdir, çünki heç kəs ondan qədərində istifadə etməyi bacarmır. Xalqa bir müddətə özünü idarə etmək imkanı vermək kifayətdir ki, bu, özbaşnalığa çevrilsin. Bu məqamdan daxili qarışıqlıqlar başlayır və tezliklə, dövlətləri öz alovunda yandırıb, qüdrətini külə döndərən sosial müharibələrə çevrilir.
Fərqi yoxdur ki, dövlət öz cançəkişmələrindən zəifləyib gücdən düşür, yaxud daxili çəkişmələr onu xarici düşmənlərin hakimiyyəti altına salır, hər iki təsadüfdə o, həmişəlik məhv olmuş hesab edilə bilər: belə olan halda o, bizim ixtiyarmıza keçir. Başdan-başa bizim əlimizdə olan kapital despotizmi ona saman çöpü uzadır və o, istər-istəməz bu saman çöpündən yapışmalı olur, çünki əks halda uçuruma yuvarlanar.
Qəlbinin liberallığı səbəbindən bu cür düşünməyin əxlaqsızlıq olduğunu söyləyə biləcək şəxsə mən sual edirəm: əgər bir dövlətin iki düşməni varsa və onun xarici düşmənə qarşı hər cür mübarizə vasitələrindən istifadə etməyə ixtiyar verilirsə, məsələn, hüquqi, yaxud müdafiə planlarını düşməndən gizli saxlamağa, gecə ikən, yaxud qeyri-bərabər qüvvə ilə düşmənə hücum etməyə yol verilirsə və bu əxlaqsızlıq hesab edilmirsə, bəs onda nə üçün daha pis düşmənə, ictimai quruluşu və əmin-amanlığı pozan münasibətdə bu cür tədbirlər yolverilməz və əxlaqsızlıq hesab edilməlidir?!
Münaqişə yarandıqda, hər şeyi dayaz qavrayan xalqa xoş gələ biləcək ağıllı lakin faydasız öyüd-nəsihətlərin, dilə tutmağın köməyi ilə kütləni müvəffəqiyyətlə idarə etməyə ümid bəslənə bilərmi? Yalnız və yalnız xırda ehtirasları, inancları, adət və ənənələri, sentimental nəzəriyyələri rəhbər tutan kütlə asanlıqla, hətta ağıllı öyüd-nəsihət zəminində qurulan razılaşmaya da mane olan partiya təriqətlərinə bölünür. Kütlənin hər qərarı təsadüfdən, yaxud əksəriyyətin təzyiqindən asılı olur və siyasətin sirlərindən xəbərsiz olan bu əksəriyyət idarəetməyə anarxiya rüşeymini qoyan absurd bir qərar qəbul edir.
Siyasətin əxlaqla heç bir ortaq cəhəti yoxdur. Əxlaqı rəhbər tutan hökmdar siyasətidən xaricdir, buna görə də hakimiyyəti zəifdir. Hökmranlıq etmək istəyən hiylə işlətməyi, diktator və ikiüzlü olmağı da bacarmalıdır. Xalqın gözəl keyfiyyətləri- saf qəlblilik və təmizlik siyasətdə ən böyük qüsurdur. Çünki məhz bu keyfiyyətlər hökmdarı öz taxtından ən güclü düşməndən də daha yaxşı və asan devirir. Bu keyfiyyətlər qeyri-yəhudi səltənətlərinin atributları, ayrılmaz cəhətləri olmalıdır, lakin biz özümüz bunları rəhbər tutmamalıyıq.
Bizim hüquqlarımız- gücdədir. “Hüquq” sözü mücərrəd, heç nə ilə sübut olunmamış fikirdir. Həmin söz əslində bu deməkdir: Mənə istədiyimi verin ki, mən bununla sizdən güclü olduğumu sübuta yetirə bilim.
Hüquqlar harada başlanır və harada qurtarır? Hakimiyyətin zəif təşkil edildiyi, liberalizmdən doğan hüquqların saysız-hesabsız törəyib artması nəticəsində qanunları da, hökmdarı da simasızlaşmış dövlətdə mən yeni bir hüquq- güclü hüquqa əsasən irəli cümub mövcud qayda və qanunları dağıtmıq, qanunları ələ keçirmək, bütün idarələri yenidən qurmaq və liberallığı səbəbindən öz gücündən imtina edib, bu gücü bizim sərəncamımıza vermiş adamların hökmdarı olmaq hüququnu qazanmış oluram...
Bütün hakimiyyətlərin laxladığı müasir dövrdə bizim hakimiyyətimiz hər hansı bir hakimiyyətdən daha güclü və məğdubedilməz olacaq. Çünki heç bir hiylə-fəsadın bata bilməyəcəyi dərəcədə möhkəmlənməyənə qədər bu hakimiyyət gizli qalacaq, gözə dəyməyəcək. İndi bizim törətməyə məcbur olduğumuz şərdən sarsılmaz idarəçilik yaranacaq və bu idarəçilik liberalizmin pozduğu xalq yaşamı mexanizmini düzgün istiqamətinə bərpa edəcək.
Nəticə məsrəflərə haqq qazandırır. Buna görə öz planlarımızda xeyirxah və əxldaqlı əməllərdən daha çox lazımlı və faydalı əməllərə diqqət yetirək. Qarşımızdakı planda elə bir strateji xətt yürüdülüb ki, ondan sapmaqla biz çoxəsrlik işləri dağıtmaq riski qarşısında qalmış olarıq.
Məqsədyönlü hərəkətləri işləyib hazırlamaq üçün kütlənin alçaqlığını, qərarsızlığını, dəymə-düşərliyini, ona lazım olan həyat şəraitinin və şəxsi rifahının nədə olduğunu anlamaq qabiliyyətinin olmadığını nəzərə almaq lazımdır. Bilmək lazımdır ki, kütlənin gücü kor-koranə, ağılsız, düşüncəsiz, soldan da, sağdan da deyilənlərə qulaq asan bir gücdür.
Kütlənin üzvləri, kütlə içindən çıxanlar onu yalnız qırğına verə bilərlər. Kor digər korlara başçılıq etməklə onları yalnız uçuruma gətirib çıxara bilər. Hətta dahilik dərəcəsində ağıllı olanlar belə siyasətdən baş çıxarmadıqlarından xalqın rəhbəri kimi çıxış etməyi bacarmazlar. Yalnız uşaqlıqdan hökmdar olmağa hazırlaşdırılan şəxs siyasi hərflərdən təşkil edilən sözü qavrayıb dərk edə bilər.
Özbaşına buraxılmış xalq, yəni öz mühitindən çıxan bambılıların idarə etdiyi xalq, hakimiyyət və şöhrət naminə olan partiya çəkişmələri və bununla əlaqədar baş verən ixtişaşlar nəticəsində öz içindən dağılmağa başlayır.
Mümkündürmü ki, xalq kütlələri sakitcə, rəqabətə girmədən, ölkənin mənafeyini öz şəxsi mənafeyinə qarışdırmadan dövlət işlərini idarə etsinlər? Onlar özlərini xarici düşmənlərdən qorumağa qabildirlərmi? Xeyr, bu mümkün deyil, çünki kütlənin içindəki başlar sayında hissələrə bölünmüş plan öz tamlığını və bütövlüyünü itirir, buna görə də anlaşılmaz və həyata keçirilməz olur.
Yalnız mütləq hakimin- padşahın planları geniş şəkildə aydın, dövlət maşını mexanizminin bütün hissələrini əhatə etməklə nizamla işlənib hazırlana bilər. Bundan da belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, ölkə üçün bütün hakimiyyətin bir məsul şəxsin əlində cəmlənməsi faydalıdır. Mütləq despotizm olmadan svilizasiya mövcud ola bilməz, çünki svilizasiyanı kütlələr deyil, kimliyindən asılı olmayaraq kütləni idarə edən şəxs bərqərar edir. Kütlə- öz vəhşiliyini hər bir təsadüfdə nümayiş etdirən barbardır. Kütlə azadlığı öz əlinə keçirən kimi tez bir zamanda onu anarxiyaya çevririr ki, bu anarxiya da öz-özlüyündə barbarlığın ən yüksək ifadəsidir.
Şərabdan məst düşmüş bu spirtlənmiş heyvanlara bir nəzər salın. Onlara istədiyi qədər şərab içmək hüququ da azadlıq ilə bərabər verilib. Biz özümüzkülərin bu yola düşməyinə imkan verə bilmərik. Qeyri-yəhudi xalqlarının başı spirtli içkilərdən dumanlanıb, gəncləri isə klassizmdən və erkən əxlaqsızlıqdan gic olublar. Onları bu yola onları bizim agentlər salıbılar...
Bizim parolumuz- güc və riyadır. Siyasət işlərdə yalnız güc qalib gəlir, ələlxüsus bu gücün dövlət adamları üçün vacib olan mənbələri gizli şəkildə olanda. Öz taxt-tacını hər hansı yeni bir gücün agentlərinin ayaqları altına atmaq istəməyən hökumət üçün zorakılıq əsas prinsip, hiylə və riyakarlıq isə başlıca amal olmalıdır. Şər üsullar məqsədə, xeyrə yetmək naminə vasitədir. Odur ki məqsədimizə çatmaq üçün satın almaq, aldatmaq və xəyanətdən istifadə etməliyik.
Dinc işğal yolu ilə addımlayan dövlətimizin ixtiyarı var ki, müharibənin dəhşətlərini nisbətən az gözə çarpan və daha məqsədyönlü edamlarla əvəz etsin, insanları kor-koranə itaətə məcbur edən terrora əl atsın. Ədalətli, lakin amansız qəddarlıq dövlət gücünün ən qüdrətli faktorudur: təkcə mənfəət xatirinə deyil, həm də qələbə naminə biz zorakılıq və riyakarlıq proqramını ayaqda saxlamalıyıq...
Hələ qədim zamanlarda bütün xalqların arasında birinci olaraq “Azadlıq, bərabərlik, qardaşlıq” sözlərini biz bağırmışıq. O vaxtdan həmin sözlər dörd bir tərəfdən bu tələ yeminə uçub gəlmiş beyinsiz tutuquşular tərəfindən dönə-dönə təkrar edilmiş və beləcə, əvvəllər kütlənin təzyiqindən qorunan dünyanın firavanlığı, həqiqi insan azadlığı əldən çıxarılmışdır.
Özlərini ağıllı və ziyalı hesab edən qeyri-yəhudilər bu sözlərin başaldatdı olduğunu anlamamış, onların mənalarındakı ziddiyyətləri və bir-birinə uyğunsuzluğunu sezməmişlər. Görə bilməmişlər ki, təbiətdə azadlıq olan yerdə bərabərlik olmaz, bərabərlik olan yerdə azadlıq olmaz. Təbiət özü zəkaların, xarakterlərin və qabiliyyətlərin qeyri-bərabərliyini bərqərar edib. Fikirləşmirlər ki, kütlə kor bir gücdür və liderlik etmək üçün onun içindən atılıb ortaya düşənlər siyasət sahəsində kütlənin özü qədər kordur. Bu bambılı dahi də olsa, siyasət sahəsində baş çıxara bilməyəcək. Qeyri-yəhudilər belə şeyləri hələ anlaya bilməyiblər.
Halbuki dinastiya üsul-idarəsi irsliyə əsaslanırdı. Ata siyasi bilikləri öz oğluna ötürürdü. Özü də elə ötürürdü ki, dinastiya üzvlərindən başqa heç kəs bunu bilməsin və onun sirlərini idarə olunan xalqa verməsin. Zaman keçdikcə siyasi işlərin həqiqi vəziyətinin dinastiya yolu ilə ötürülməsi öz mənasını itirdi ki, bu da bizim işin uğuruna təkan verdi.
Dünyanın bütün güşələrində səslənən “azadlıq, bərabərlik, qardaşlıq” sözləri, kor agentlərimizin köməyi ilə bizim bayraqları heyranlıq hissi ilə aparan qeyri-yəhudi kütlələri bizim sıralara gətirdi. Bu sözlər qeyri-yəhudilərin xoş güzəranını, dolanışını gəmirib laxladan, hər yerdə əmin-amanlığı məhv edən, dincliyi, həmrəyliyi pozan, dövlətçiliyin özülünü sarsıdan qurdlar idi. Nəticədə siz görəcəksiniz ki, bizim qələbə çalmağımıza məhz bu səbəb oldu: bu xalqların və ölkələrin bizə qarşı yeganə müdafiəçisi olan qeyri-yəhudi aristokratiyasının imtiyazlarını, başqa sözlə desək, onun mahiyyətini məhv etməyə imkan yaratdı.
Təbii və irsi aristokratiyanın xarabalıqları üzərində biz öz ziyalılarımızdan ibarət aristokratiyamızı yaratdıq. Bu yeni aristokratiyanın özülündə pul durdu. Yeni aristokratiyanın senzini bizdən asılı olan var-dövlətdə və bizim müdriklərin irəli apardığı elmdə müəyyənləşdirdik.
İndi təntənəmiz həm də onunla asanlaşıb ki, bizə lazım olan adamlarla münasibətdə biz həmişə insan təbiətinin həssas simlərinə- acgözlüyə, tamahkarlığa, maddi tələbatlardan doymazlığa təsir göstərməyə çalışmışıq. Sadaladığımız bu insan zəifliklərinin hər biri ayrılıqda götürüldükdə, hər cür inisiativi öldürərək insanların iradəsini alıcıların sərəncamına verməyə qadirdir.
Azadlığın əsas fikirdən yayındırması kütləni ona inandırmağa imkan yaratdı ki, hökumət başçısı ölkə mülkiyyətçisi olan xalqın idarəçisindən başqa bir şey deyil və onu yeri gəldikdə köhnəlmiş əlcək kimi dəyişdirmək olar. Xalq nümayəndələrinin dəyişilməsi onları bizim sərəncamımıza və bir növ bizim təyinatımıza verərək, bizdən asılı vəziyyətə saldı.
***
İqtisadi müharibələr- yəhudi üstünlüyünün əsasları. Nümunəvi müdiriyyət və “məxfi müşavirələr”. Dağıdıcı təlimlərin müvəffəqiyyəti. Siyasətdə uyğunlaşma. Mətbuatın rolu. Qızılın dəyəri və yəhudi qurbanlarının qiyməti.
Bizim üçün zəruridir ki, müharibələr ərazi qazancı verməsin. Bu, müharibəni iqtisadi zəminə keçirər, bu zəmin də millətlərə bizim iqtisadi yardımımız nümunəsində üstünlüyümüzün gücünü göstərər. Həm də vəziyyət hər iki tərəfi bizim milyonlarla gözü olan, qarşısını almaqda bütün sərhədlərin acız olduğu agenturamızın sərəncamına vermiş olar. Belə olan halda, bizim beynəlxalq hüquqlarımız xalqların şəxsi mənadakı hüquqlarını yer üzündən silər; dövlətin mülkiyyət hüquqları öz təəbələri arasında münasibətləri idarə etdiyi kimi, bizim beynəlxalq hüquqlar da xalqları idarə etmiş olar. Bizim kütlə içindən seçdiyimiz rəhbərlər fitrətən kölə olduqlarına görə idarə etməyi bacarmayacaqlar və buna görə də tezliklə bizim oyunumuzda piadaya çevriləcəklər; onlar bizim uşaqlıq çağlarından dünya işlərini idarə etməyə öyrədilmiş alimlərimizin, məsləhətçilərimizin və mütəxəssislərimizin əlində oyuncaq olacaqlar. Sizə məlum olduğu kimi, bu mütəxəssislər idarəetmə üçün lazım olan biliklərini bizim siyasi planlardan, tarixi təcrübəmizdən, hər bir məqam üzərində müşahidələrimizdən alırlar. Qeyri-yəhudilər qərəzsiz tarixi müşahidələr praktikasını deyil, nəticələrinə tənqidi münasibət bəsləyə bilmədikləri ətalətli nəzəriyyəni özlərinə rəhbər tuturlar. Buna görə də, onlarla qətiyyən hesablaşmamalıyıq- qoy onlar müəyyən müddətə qədər özləri üçün işləsinlər, yaxud yeni əyləncələr və keçmişlə bağlı xatirələrlə yaşasınlar. Qoy elm kimi onlara təlqin etdiyimiz şey (nəzəriyyə) onlar üçün başlıca rol oynasın. Biz mətbuatımız vasitəsilə onlarda buna kor-korana bir inam yaratmışıq. Qeyri-yəhudilərin ziyalıları öz bilikləri ilə öyünür və elmdən götürdükləri məlumatları məntiqi surətdə yoxlamadan hərəkətə gətirirlər. Əlbəttə ki bu məlumatları beyinləri bizə lazım olan istiqamətdə tərbiyə etmək məqsədi ilə, bizim agentlər yoğurub-yapmışlar. Siz elə düşünməyin ki, bizim təsdiq etdiklərimiz əsassız və sübutsuzdur. Bizim tərəfimizdən quraşdılımış darvinizmin, marksizmin, nitsşeizmin “uğurlarına” diqqət yetirin. Bu istiqamətlərin qeyri-yəhudi beyinlərinə pozucu təsirinin əhəmiyyəti kimlərə də olmasa, sizlərə tam aydın olmalıdır. Bizim üçün xalqların müasir düşüncələri, xarakterləri, tendensiyaları ilə hesablaşmaq zəruridir ki, siyasətdə və inzibati işlərin idarə edilməsində səhvlərə yol verməyək. Bizim sistemimiz- mexanizmin hissələri getdiyimiz yolda qarşımıza çıxan xalqın temperamentindən asılı olaraq müxtəlif cür qurula bilər, onun praktiki tətbiqi gələcəklə əlaqədar şəkildə, keçmişin nəticələrinə əsaslanmasa təntənə çala bilməz.
Müasir dövlətlərin əlində xalqın fikir və düşüncələrini hərəkətə gətirən böyük bir güc var- bu mətbuatdır. Mətbuatın rolu, guya zəruri olan mətləbləri göstərmək, xalqın şikayətlərini səsləndirmək, narazılıqları ifadə etmək və yaratmaqdan ibarətdir. Mətbuatda söz, fikir və danışmaq azadlığının təntənəsi ifadə olunmuşdur. Lakin dövlətlər məhz bu küncdən bizim əlimizə keçdi. Onun vasitəsilə özümüz kölgədə qala-qala təsir göstərmək imkanı əldə etdik. Məhz onun sayəsində biz qızılı öz əlimizdə cəmləyə bildik, baxmayaraq ki, biz bu qızılları qan və göz yaşı selindən götürməli olurduq. Biz öz sıralarımızdan çoxsaylı qurbanlar versək də, qoyduğumuzu götürdük. Biz tərəfdən verilən hər qurban Allah qarşısında min qeyri-yəhudi qurbanına bərabərdir.
***
Respublikanın mərhələləri. Zahiri masonluq. Azadlıq və din. Beynəlxalq ticarət-sənaye rəqabəti. Alverin rolu. Qızıl kultu.
Hər bir respublika bir neçə mərhələdən keçir. Bu mərhələlərdən birincisi, özünü gah sağa, gah sola çırpan korun dəliliyinin birinci günlərindən ibarətdir. İkinci mərhələ- demoqogiyadan ibarətdir ki, ondan labüd olaraq anarxiya yaranır və bu anarxiya son nəticədə despotizmə gətirib çıxarır. Elə bir despotizmə ki açıq-aşkar və özündə müəyyən məsuliyyət daşıyan despotizmə deyildir; gözəgörünməz, məchul və buna baxmayaraq, hissolunan despotizmdir. Məxfi təşkilatın bu cür despotizmi daha həyasızcasına, incəliklərə varmadan hərəkət edir, çünki o gizli surətdə, müxtəlif agentlərin çiyni arxasından fəaliyyət göstərir. Bu agentlərin tez-tez dəyişməsi nəinki gizli qüvvələri zəiflədir, əksinə onların gücünü daha da artırır, çünki belə dəiyişmə sayəsində məxfi təşkilat öz vəsaitlərini vaxtından əvvəl xidmət müddətini başa vurmuş agentlərin mükafatlandırılmasına sərf etmək zərurətindən xilas olur. Bu gözəgörünməz qüvvəni kim və nə devirə bilər? Bizim gücümüz bax belə gücdür.
Zahiri masonluq onun məqsədlərini gizlətmək üçün maska rolunu oynayır. Hətta bu gücün fəaliyyət planı, onun olduğu yer xalq üçün həmişə gizli qalır.
Azadlığın özü Allaha inam, insanlığın qardaşlığı prinsipləri üzərində köklənsəydi və tabeliyi, hakimiyyət altında olmanı təyin etmiş yaradılış qanunlarına zidd bərabərlik fikrindən uzaq dursaydı, onda ziyansız olub, xalqların rifahına zərər vurmadan dövlətin gündəlik həyatında mövcud ola bilərdi. Belə bir inanc şəraitində xalq zühurçuların himayədarlığı ilə idarə olunardı və mənəvi liderinin- ruhaninin rəhbərliyi altında Allahın buyurduqlarına itaət edərək, dinc və üsulluca yaşayardı. Ona görə də lazımdır ki, dinə inamı sarsıdaq, qeyri-yəhudilərin beynindən Allah və Ruh prinsipini çıxaraq, onu arifmetik hesablarla və maddi tələblərlə əvəz edək. Qeyri-yəhudilər düşünməyə və görməyə macal tapmasın deyə onların başını sənaye və ticarətlə qarışdırmaq lazımdır. Bu halda millətlər öz mənfəətlərini axtarmağa başlayacaq və mənfəət uğrunda mübarizəyə başları qarışdığından ümumi düşməni görməyəcəklər. Lakin azadlığın qeyri-yəhudi cəmiyyətlərini tam pozğunlaşdırması və müflisləşdirməsi üçün sənayeni möhtəkirlik zəmininə yönəltməliyik: bu ona gətirib çıxaracaq ki, sənayenin torpaqdan aldıqları onun əlində qalmayacaq və möhtəkirliyə, yəni bizim kassalara keçəcək. Üstünlük uğrunda gərgin mübarizə, iqtisadi həyatda sarsıntılar hər şeydən əli soyumuş, məyus olmuş, ümidi kəsilmiş, laqeyd və qəddar cəmiyyətlər yaradacaq və artıq yaratmaqdadır. Belə cəmiyyətlər siyasətə və dinə ikrah duyacaqlar. Onların rəhbər tutduğu yalnız mənfəət, yəni qızıl olacaq. Onlar qızılı verə biləcəyi maddi həzzlərə görə əsl pərəstiş kultuna çevirəcəklər. Belə olduqda, qeyri-yəhudilərin aşağı zümrələri xeyirə xidmət məqsədilə yox, hətta cəmiyyət xətrinə də yox, sadəcə imtiyazlı zümrəyə nifrət etdiklərinə görə asanlıqla bizim ardımızca- hakimiyyət rəqiblərimiz olan qeyri-yəhudi ziyalıların üstünə gedəcəklər.
***
Güclü idarəetmə mərkəzinin yaradılması. Masonluq yolu ilə hakimiyyətin ələ keçirilməsi. Dövlətlərarası müqavilələrin qeyri-mümkünlüyünün səbəbləri. Qızıl, dövlət mexanizmlərinin hərəkətverici qüvvəsidir. Ticarət və sənayedə monopoliya. Tənqidin əhəmiyyəti. “Nümunəvi” idarələr. Nitqlərdən yorulma. İctimai rəyi necə ələ almalı. Şəxsi təşəbbüsün əhəmiyyəti. Fövqəl hökumət.
Rüşvətin bütün əzalarına yol tapdığı, var-dövlətin yalnız yarıfırıldaq əməllərin fəndgir sürprizlərinin köməyilə əldə edildiyi, pozğunluğun hökm sürdüyü, əxlaqın könüllü qəbul edilmiş prinsiplərin deyil, yalnız cəza tədbirlərinin və sərt qanunların köməyi ilə çərçivədə saxlanıldığı, vətənpərvər və dini duyğuların kosmopolit əqidələr tərəfindən silindiyi cəmiyyətlərə hansı inzibati üsul-idarəni tətbiq etmək olar? Belə cəmiyyətlərə aşağıda təsvir edəcəyim despotik üsul-idarədən başqa heç bir formanı vermək olmaz.
Biz güclü mərkəzləşdirilmiş idarəetmə yaradacayıq ki, bütün ictimai qüvvələri öz əlimizə keçirək.
Biz öz təbəələrimizin siyasi həyatını yeni qanunlarla mexaniki şəkildə nizamlayacayıq. Bu qanunlar qeyri-yəhudilərin əldə etdiyi güzəşt, imtiyazları və sərbəstlikləri bir-bir geri alacaq. Bizim səltənətdə elə bir əzəmətli despotizm bərqərar olacaq ki, o istənilən anda və məkanda bizə qarşı duran və narazı olan qeyri-yəhudiləri məhv etməyə qabil olacaq. Bizə deyəcəklər ki, haqqında danışdığımız belə despotizm müasir tərəqqi ilə uzlaşmır, lakin biz sizə bunun əksini sübut edəcəyik.
Xalqların çarlara İlahi İradənin xalis təzahürü kimi baxdığı dövrlərdə onlar hökmdarların mütləqiyyətinə müticəsinə tabe olurdular. Lakin biz guya onların da öz hüquqları olduğu fikrini təlqin edən gündən onlar çarları adi bəndə hesab etməyə başladılar. Daha xalqlar çarların Allah tərəfindən seçilməsi, taxta çıxarılmasına inanmadılar. Biz onları Allaha inamdan məhrum edəndən sonra isə hökmdarların taxt-tacı zibilliyə atıldı və bizim əlimizə keçdi.
Ustalıqla düzülüb qoşulmuş nəzəriyyə və frazeologiyanın, birgə yaşayış qaydaları və digər fəndlərin köməyi ilə kütlələri və şəxsiyyətləri idarə etmək sənətindən qeyri-yəhudilərin başı çıxmır. Bu sənət yalnız bizim analiz, müşahidə və götür-qoy məharəti əsasında püxtlələşmiş administrativ kəlləmizin ixtisasına məxsusdur. Bu sahədə bizə rəqib yoxdur, necə ki siyasi hərəkət və həmrəylik planlarının tərtib edilməsində heç bir rəqibimiz yoxdur.
Yalnız yezuitilər bu sahədə bizimlə bəhsə girə bilərdilər, lakin biz onları məkrli və gizli bir təşkilat kimi nadan kütlənin gözündən sala bildik. Özümüz isə öz gizli təşkilatımızla birgə kölgədə qaldıq. Əslinə qalanda dünya üçün nə fərqi var onun başının ağası kim olacaq- katolik məzhəbinin başçısı, yaxud sion qanı daşıyan bizim despot?! Biz- seçmə xalq üçün isə bunun elə də böyük fərqi yoxdur.
Bizim öhdəmizdən yalnız müvəqqəti olaraq qeyri-yəhudilərin ümumdünya koalisiyası gələ bilər. Lakin biz tərəfdən biz təhlükəsizliyimizi onlar arasındakı dərin köklərə malik və artıq aradan qaldırılması mümkün olmayan ixtilaf sayəsində təmin etmişik. Son iyirmi əsr ərzində biz qeyri-yəhudilərin qəlblərini ələ alaraq şəxsi və mili maraqlara görə üz-üzə qoymuşuq, aralarında dini və milli düşmənçilik yaratmışıq.
Bütün bunların sayəsində, hər hansı bir dövlət əlini açıb kömək istədikdə, heç bir tərəfdən kömək görməyəcək. Çünki hər kəs başa düşəcək ki, bizə qarşı saziş onun özünə sərfəli deyil.
Biz elə güclüyük ki, hamı bizimlə hesablaşmağa məcburdur. Dövlətlər hətta kiçik, fərdi sazişi belə bizim gizli müdaxiləmiz olmadan bağlaya bilmirlər. Per Me redes reqnal – “Mənim vasitəmlə Çarlar hökmranlıq edirlər”. Peyğəmbərlər tərəfindən bizə deyilib ki, biz Allahın özü tərəfindən dünyaya hakim təyin edilmişik. Allah bizə dahilik bəxş edib ki, biz öz vəzifəmizin öhdəsindən gələ bilək.
Hərgah rəqiblərimizin də dühası olsaydı, bəlkə də bizimlə mübarizə apara bilərdi. Amma sonradan gələn köhnənin sakininə nə edəcək ki? O vaxt bizim aramızda tarixdə misli-bərabəri olmayan amansız bir döyüş gedərdi. Amma onların dühası gecikib. Dövlət mexanizmlərinin təkərləri bizim əlimizdə olan mühərrikin vasitəsi ilə hərəkət edir- bu mühərrikin adı qızıldır.
Bizim müdriklərin uydurduğu siyasi iqtisad elmi çarın nüfuzunu ilk növbədə kapitalda görür. Kapital utanıb çəkinmədən hərəkət etmək naminə sənae və ticarət monopoliyası üçün azadlıq əldə etməlidir. Bu, artıq dünyanın bütün guşələrində gözəgörünməz əl vasitəsi ilə həyata keçirilməkdədir. Belə azadlıq sənayeçilərə siyasi güc verəcək ki, bu isə xalqın sıxışdırılmasına səbəb olacaq. Hal-hazırda xalqları müharibələrə sövq etməkdənsə, onları tərksilah etmək vacibdir. Coşan ehtirasları söndürməkdənsə, bu ehtiraslardan öz xeyrimizə istifadə etmək vacibdir. Özgə fikirləri qovmaqdansa, bunları havadaca tutmaq və özümüzə sərfəli şəkildə mənalandırmaq vacibdir.
Bizim üsul-idarəmizin başlıca vəzifəsi qeyri-yəhudilərin ictimai təfəkkürünü tənqid vasitəsi ilə zəiflətəmək, onları müqavimət göstərmək istəyi oyadan düşüncələrdən uzaqlaşdırmaq, ağıllarının gücünü boş-boşuna söz güləşdirməyə yönəltməkdir. Bütün zəmanələrdə xalqlar, eləcə də ayrı-ayrı şəxsiyyətlər sözü iş kimi qəbul ediblər. Onlar həmişə yalanla özlərini aldadırlar və ictimai zəmində verilən vədə əməl edilib-edilmədiyinə nadir hallarda diqqət yetirilir.
Buna görə biz bircə zahiri görünüşü nümunəvi olan təşkilatlar təsis edəcəyik ki, oturub inkişafa verdikləri töhfələr barədə ağızdolusu danışacaqlar. Biz bütün partiyaların, bütün siyasi istiqamətlərin liberal sima və qiyafəsini mənimsəyəcəyik. Onları elə natiqlərlə təmin edəcəyik ki, aramsız boşboğazlıqları ilə insanları bezdirib yorsunlar, natiqlərin özlərinə də ikrah yaratsınlar. İctimai rəyi ələ almaq üçün müxtəlif yönlərdən o qədər ziddiyyətli fikirlər söyləmək lazımdır ki, ictimaiyyət çaşıb qalsın. Bunu o vaxta qədər etmək lazımdır ki, qeyri-yəhudilər rəy dolanbaclarında azıb itsinlər və nəhayət anlasınlar ki, siyasət məsələlərində heç bir fikrin yerli-dibli olmaması yaxşıdır. Onsuz da cəmiyyət heç vaxt bu siyasətdən baş aça bilməyəcək, çünki ondan yalnız cəmiyyətə rəhbərlik edənin başı çıxır. Bu birinci sirdir.
İdarəçiliyin uğuru üçün tələb olunan ikinci sirr aşağıdakından ibarətdir: xalqın vərdişlərində, ehtiraslarında, birgə yaşayış qaydalarında olan çatışmazlıqlarını elə törədib çoxatlmaq lazımdır ki, heç kəs bu xaosda baş çıxarmasın və nəticədə insanlar daha bir-birlərini başa düşə bilməsinlər. Bu tədbir həm də bizə bütün partiyalar arasında nifaq salmağa, hələ də bizə tabe olmaq istəməyən kollektiv qüvvələri parçalamağa kömək edəcək, işimizə mane olacaq hər cür şəxsi inisiativi sarsıdacaq. Şəxsi inisiativdən təhlükəli heç nə yoxdur: əgər o dahiyanədirsə, aralarına nifaq saldığımız milyonlarla insanın etdiyindən çox iş görər. Biz qeyri-yəhudi cəmiyyətlərinin tərbiyəsini elə istiqamətləndirməliyik ki, təşəbbüs tələb olunduğu hər hansı iş qarşısında onların ümidsiz bir gücsüzlükdən əlləri yanlarına düşsün. Fəaliyyət azadlığından doğan gərginlik özgəsinin azadlığı ilə qarşılaşdıqda qüvvələri zəiflədir. Nəticədə ağır mənəvi sarsıntılar, məyusluqlar, uğursuzluqlar əmələ gəlir. Bütün bunlarla biz qeyri-yəhudiləri elə yorub əldən salacayıq ki, onlar bizim beynəlxalq hökmranlığımızı qəbul etmək məcburiyyətində qalsınlar.
Bizim möhtəşəm idarəçilik əziyyət çəkmədən dünyanın bütün hakimiyyət qüvvələrini somurmağa və Üst Hakimiyyət yaratmağa imkan verəcək. İndiki hakimiyyətlərin yerinə biz Üst Hakimiyyətin Administrasiyası adlı əjdahanı qoyacayıq. Onun pəncələri kəlbətin kimi dörd bir tərəfə uzanaraq bütün xalqları öz məngənəsində sıxacaq.
***
Qeyri-yəhudilərin varidatının asılı olduğu monopoliyalar. Aristokratiyanın torpaqsız qalması. Torpaq borcu. Ticarət, sənaye və möhtəkirlik. Cah-cəlal. Əmək haqqının artırılması və ilkin tələbat əşyalarının bahalaşması. Anarxizm və əyyaşlıq. İqtisadi nəzəriyyələrin təbliğinin gizli mənası.
Tezliklə biz nəhəng monopoliyalar, saysız-hesabsız sərvətin toplandığı rezervuarlar təsis etməyə başlayacayıq. Hətta ən böyük qeyri-yəhudi varidatları da onlardan o dərəcədə asılı olacaq ki, elə siyasi fəlakətin səhəri günü dövlətin kreditləri ilə birgə boğulacaqlar. Bütün mümkün üsullarla bizim Üst Hakimiyyətin əhəmiyyətini şişirtməli, onu bizə könüllü tabe olanların himayədarı və yardımçısı kimi təqdim etməliyik.
Qeyri-yəhudilərin aristokratiyası siyasi qüvvə kimi məhv olub, onunla hesablaşmağa qətiyyən ehtiyac yoxdur; lakin bir ərazi sahibi kimi bizim üçün onunla təhlükəlidir ki, müstəqil yaşamaq üçün mənbələrə malik ola bilər. Buna görə biz nəyin bahasına olursa-olsun, onun torpağını əlindən almalıyıq. Bunun üçün ən yaxşı üsul torpaq mükəlləfiyyətlərini artırmaqdır. Bu tədbirlər torpaq sahibliyini həqarətli vəziyətdə saxlamağa imkan verər. İrsən aza qane olmağı bacarmayan qeyri-yəhudilərin aristokratiyası tez bir zamanda müflisləşib torpaqlarını itirər.
Eyni zamanda ticarətə, sənayeyə, ən başlıcası isə möhtəkirliyə ciddi şəkildə himayədarlıq etmək lazımdır. Möhtəkirliyin rolu sənayeyə əks qüvvə olmasındadır. Möhtəkirlik genişlənməsə, sənaye şəxsi kapitalları artırar, torpağı banklara olan borclardan azad edərək əkinçiliyin dirçəlməsinə və inkişafına təkan verər. Elə etmək lazımdır ki, sənaye torpaqdan işçi qüvvəsini və kapitalları sorsun, möhtəkirlik vasitəsilə bütün dünya pullarını bizim əlimizə versin, bununla da bütün qeyri-yəhudiləri proletariatın sıralarına atsın. O vaxt qeyri-yəhudilər təkcə mövcud olmaq xatirinə bizim qarşımızda diz çökəcəklər.
Qeyri-yəhudilərin sənayesinin müflis hala salınması üçün bizim onlara təlqin etdiyimiz möhtəkirliyə kömək olaraq, onlarda beyin dumanlandıran cah-cəlala hərislik oyadacağıq. Biz əmək haqqını artıracayıq, lakin bunun fəhlələrə heç bir xeyri olmayacaq, çünki biz eyni zamanda, guya əkinçilik və heyvandarlığın tənəzzülü ucbatından ilkin tələbat şeylərinin qiymətini də qaldıracayıq. Bundan əlavə, biz məharətlə və dərindən istehsalat mənbələrinin altını qazacayıq, fəhlələri anarxiyaya və spirtli içkilərə aludə edəcəyik, eyni zamanda qeyri-yəhudilərin bütün ziyalı qüvvələrinin torpaqdan qovulması üçün lazımi tədbirlər görəcəyik. Vəziyyətin həqiqi mənzərəsini qeyri-yəhudilər vaxtından əvvəl sezməsin deyə, biz onu fəhlə sinfinin mənafeyinə xidmət və nəzəriyyəçilərimizin fəal təbliğ etdiyi böyük iqtisadi prinsipin qorunması bəhanəsilə örtülü saxlayacayıq.
***
“Azadlıq” sözünün mason izahı. Azadlıq- qanunun icazə verdiyini etmək hüququdur. Azadlıq sözünün belə yozulması bütün azadlıqların bizim əllərimizdə cəmləşməsinə xidmət edir. Çünki qanunlar yalnız bizim istədiyimizi yaradacaq və ya dağıdacaq.
Mətbuatla məsələ belə olacaq. İndi mətbuatın rolu nədədir? Mətbuat bizə lazım olan qalmaqalların artmasına, yaxud eqoistik partiyaçılığa xidmət edir. Mətbuat boşboğazlıq edir, birtərəfli mövqe tutur və yalanla doludur. İnsanların əksəriyyəti mətbuatın rolunu anlamır.
Senzuraya rəğmən bahalaşmış aşkarlıq dövlətin gəlir mənbəyinə çevriləcək. Mətbuata xüsusi vergi kəsiləcək, mətbu orqanları və nəşriyyatlar təsis edilərkən girov haqları tələb olunacaq ki, mətbuat tərəfindən dövlətə yönəlmiş hücumların qarşısı alınsın. Mümkün hücumlara görə agır cərimələr kəsiləcək. Marka, girov, cərimə kimi tədbirlər dövlətə böyük gəlir gətirəcək. Partiya qəzetləri bizə ikinci hücumdan sonra bağlanacaq. Bizim hökumət kimi qüsursuzluğumuza toxunan bir nəfər də cəzasız qalmayacaq.
Nəşrlərin dayandırılması insanları həmişə həyəcanlandırmışdır. Əlbəttə, özümüzün təsis etdiyimiz orqanlar da bizi tənqid edə biləcək, amma bizim dəyişdirməyə hazırlaşdığımız punktlar üzrə. Bizim nəzarətimiz olmadan heç bir məlumat cəmiyyətə sızmamalıdır. Artıq səylərimiz nəticəsində dünyanın bütün guşələrindən toplanan xəbərlər cəmi bir neçə agentliyə daxil olaraq mərkəzləşir. Bu agentliklər sırf bizim təsisatlardır və ancaq bizim məsləhət gördüklərimizi işıqlandırırlar. Hansı xəbərin cəmiyyətə ötürüləcəyini biz həll edirik.
Müasir dövrdə biz qeyri-yəhudi cəmiyyətlərinin beyinlərinə hakim kəsilməyi bacarmışıq, o dərəcədə ki dünya hadisələrinə onlar gözlərinə bizim keçirdiyimiz eynəyin rəngli şüşələrindən baxırlar. Müasir dövrdə qeyri-yəhudilərin hakimiyyətinə təsir bizim əlimizdədirsə, biz onların dövlət sirlərinə qədər hər şeyə bələdiksə, gələcəkdə dünyanın hökmranlığı əlimizə keçəndə, çarımız Yer üzünün ağası olanda görün nələr baş verəcək!
Mətbuatın gələcəyi məsələsinə qayıdaq. Naşir, kitabxanaçıçı və ya tipoqraf olmaq istəyən adamın diplomu olmalıdır. Kiçik bir pozuntuya görə həmin diplom onun əllərindən alınacaq. Belə tədbirlər insan kütlələrini yolundan azmağa və proqresi töhfələri ilə bağlı xəyallara düşməyə qoymayacaq, onları idarə etməkdə bizim hökumətə kömək edəcək. Proqress xam xəyallara aparıb çıxarır, nəticədə insanların bir biri ilə və hakimiyyətə qarşı anarxist münasibəti formalaşır. Çünki proqress ideyası emansipasiya haqqında sərhədsiz fikirlər yaradır.
Liberallar əslində mahiyyətcə anarxistdirlər; onların fikirlərində və ya əməllərində anarxizm boldur. Onların hər biri azadlıq adlı kabusun arxasınca qaçır və bu yolda anarxiyaya üstünlük verir.
Mətbuata keçək. Mətbuatı da, bütün nəşr sahələri kimi vergilərlə boğacayıq. Həcmi 30 vərəqdən az olan kitablar üçün ikiqat vergi ödəniləcək. Kitablar broşüra adıyla satılacaq ki, jurnalların sayı azalsın, çünki jurnallar- çap zəhəridir. Belə tədbir həm də yazıçıları məcbur edəcək ki, uzun (həcmli) əsərlər yazsınlar; o əsərləri heç kim oxumayacaq, çünki kitablar baha olacaq. Amma bizim beyinləri istiqamətləndirmək üçün buraxdığımız kitablar ucuz olacaq və hamı tərəfdən oxunacaq. Vergi mənasız ədəbi marağı azaldacaq, cəzalar sistemi isə yazıçıları bizdən asılı edəcək. Bizi tənqid etmək istəyən tapılsa belə, heç kim onun əsərini çap etməyəcək. Hər hansı əsəri çap etmək istəyən naşir hökumətdən icazə almalıdır. Biz çapa hazırlanan kitabların mətni ilə əvvəldən tanış olub, tənqidin qarşısını alacayıq.
Ədəbiyyat və jurnalistika- iki vacib tərbiyəvi qüvvədir. Ona görə də jurnalların əksəriyyəti bizim hakimiyyətin əlində olacaq. Bununla da özəl mətbuatın ziyanlı təsirinin qarşısı alınacaq və beyinlərə kütləvi təsir göstəriləcək. Əgər 10 jurnalın çapına icazə verəcəyiksə, özümüzün 30 jurnalımız olacaq. Bizim jurnalların oxucularda şübhə yaratmaması üçün jurnallar müxtəlif istiqamətlərdə, bir-birinə zidd mövqelərdə, fərqli tərtibatlarda olacaq, oxucuları bizim tərəfə çəkəcək, düşmənlərimiz də heç nədən şübhələnmədən bizim cəbhəyə keçəcək. Beləcə düşmənlərimiz bizim tələyə düşəcəklər və zərərsizləşdiriləcəklər.
Rəsmi orqanlar həmişə birinci olacaq. Onlar bizim maraqlarımızı qoruyacaq və onların təsiri cüzi olacaq. İkinci yerdə biganələrin və qızışmışların cəlb edilməsi ilə məşğul olan rəsmilər dayanacaq. Üçüncü yerdə isə oyuncaq müxalifəti yerləşdirəcəyik; o öz mətbu orqanında bizim antipodumuz kimi çıxış edəcək. Bizim həqiqi düşmənlərimiz onu özününkü biləcəklər və bizə öz kartlarını açacaqlar.
Bütün qəzetlərimiz rəngarəng istiqamətdə olacaq- aristokrat, respublikaçı, inqilabçı, anarxist- əlbəttə ki Konstitusiya qüvvədə qalana qədər. Onlar yüzqollu hind tanrısı Vişnu kimi hər ictmai rəyin nəbzini tutacaqlar. Nəbz surətlənməyə başlayanda bu əllər ictimai fikri bizim məqsədimizə uyğun istiqamətə yönəldəcəklər. Həyəcanlanmış subyekt düşünmə qabiliyyətini itirir və təsir altına tez düşür. O axmaqlar ki öz düşərgəsinə məxsus qəzetin fikirlərini səsləndirəcəklər, əslində bizim fikirlərimizi səsləndirəcəklər, bizə lazım olan kimi düşünəcəklər. Öz mətbu orqanının arxasınca getdiyini fikirləşənlər əslində bizim qaldırdığımız bayrağın dalınca gedəcəklər.
Mərkəzləşdirilmiş nəşriyyat adı altında biz ədəbi yığıncaqlar təşkil edəcəyik. Bizim agentlər yığıncaqlarda gizli işarələr və parollar verəcəklər.
Mətbu orqanlarımız gündəlikdəki məsələlərin mahiyyətinə toxunmadan həmişə səthi müzakirələr aparacaqlar. Rəsmi qəzetlərlə mənasız davalar açacaqlar. Üstümüzə hücumlar cəmiyyətdə elə fikir yaradacaq ki, guya cəmiyyət azadsözlüdür. Cəsuslarımız iddia edəcək ki, bizə qarşı çıxan orqanlar boşboğazlıq edir, çünki arqumentləri yoxdur. İctimaiyyətin diqqətini çəkməyən, lakin bizim məqsədlərimiz üçün gərəkli olan belə tədbirlər ictimai rəyi bizim hökümətin xeryinə yönəldəcək. Belə tədbirlərin sayəsində biz siyasi məsələlərdə ictimai rəyi təlatümə gətirib, sakitləşdirəcəyik. Gah yalanı, gah həqiqəti, gah dəlili, gah təkzibi dərc etməklə inandıracayıq, yaxud caşdıracayıq. Atdığımız hər addımın necə qarşılanacağını qabaqcadan hesablayacayıq.
Düşmənlərimiz öz sözlərini deyə bilmək üçün ixtiyarlarında mətbu orqanı olmadığına görə bizə uduzacaqlar. Onların dəlillərini əsaslı şəkildə təkzib etməyimizə də ehtiyac qalmayacaq.
Mətbuatımızın üçüncü tərkib hissəsində- oyuncaq müxalifətin mətbu orqanında atılan məqsədyönlü daşları rəsmi şəkildə təkzib edəcəyik.
Biz nəzərlərimiz xüsusən əyalətə yönəlmişdir. Əyalətdə elə mütəşəkkillik və cəhdlər yaratmalıyıq ki, istənilən an onu paytaxta axıdaq. Paytaxtdakılar elə bilməlidir ki, bunlar elə əyalətin öz səyləridir. Lakin aydındır ki, bütün axınların idarəçisi bizik. Nə qədər ki dünya hakimiyyəti hələ tam bizim əlimizdə deyil, biz paytaxtları əyalət adamlarının fikirlərinə bürüməliyik. Bizim cəsuslar əyalət mülahizələri ilə paytaxtları dolamalıdırlar. Lazımdır ki, psixoloji momentlərdə paytaxt əyalətdən yönələn çoxluğun rəyi qarşısında çaş-baş qalsın.
Hakimiyyəti tam ələ keçirən zaman keçid dövründə mətbuatda ictimai şərəfsizliyin ifşasının qarşısı alınmalıdır; elə fikir yaradılmalıdır ki, hamı yeni rejimdən razıdır və hətta cinayətkarlıq da azalıb... Cinayət halları təkcə qurbanların və təsadüfi şahidlərin nəzər dairəsində qalmalıdır və kənara çıxmamalıdır.
***
Allah bizi dünyaya hökmdarlıq etməyi nəsib etmişdir; bununla da bu məqsədə çatmaqdan ötrü bütün imkanlardan istifadə edə bilərik, belə ki ilahi məqsəd hər bir düzgün olmayan işi və addımı izah edir. Bizim etiqadımıza əsasən, haqq güc tətbiq etmək deməkdir.
***
Bizim siyasi quruluşda haqq məfhumu mənim istədiyim hər şey deməkdir.
***
Əgər mən səndən güclüyəmsə, kimin haqlı olduğunu söhbət yolu ilə sübut etməyə ehtiyac yoxdur.
***
Yəhudi xalqının dəyəri dünyanın digər xalqlarından daha üstündür. Qeyri-yəhudilərin gözləri açıq olmasına baxmayaraq, bunu görüb dərk etmirlər. Elə buna də Allah bizi başqa dünya xalqlarından üstün qərar vermişdir. Qeyri-yəhudilər qoyun sürüsü kimi bizim təyin etdiyimiz yol ilə getməlidirlər. Onlar gərək ancaq bizim vasitəmizlə idarə olunsunlar.
***
Dünyanın ictimai rəyinə təsir etməkdən ötrü, dünyanın mühüm medialarını nəzarətə götürməliyik.
***
Pul və sərmayə yalnız bizim mənfəətimiz üçün dövriyyədə olmalıdır. Buna görə də pulu dövriyyədən çıxarmaq üçün iqtisadi böhran yaratmalıyıq.
***
Biz dövlətlərin daxilində təlatüm və çaxnaşma meydanları yaratmışıq. Bir qədər sonra iğtişaş və iflaslar hər yeri bürüyəcək.
Комментариев нет:
Отправить комментарий