Siyasətin əxlaqla heç bir ortaq cəhəti yoxdur

Siyasətin əxlaqla heç bir ortaq cəhəti yoxdur. Əxlaqı rəhbər tutan hökmdar siyasətidən xaricdir, buna görə də hakimiyyəti zəifdir. Hökmranlıq etmək istəyən hiylə işlətməyi, diktator və ikiüzlü olmağı da bacarmalıdır. Xalqın gözəl keyfiyyətləri- saf qəlblilik və təmizlik siyasətdə ən böyük qüsurdur. Çünki məhz bu keyfiyyətlər hökmdarı öz taxtından ən güclü düşməndən də daha yaxşı və asan devirir. Bu keyfiyyətlər qeyri-yəhudi səltənətlərinin atributları, ayrılmaz cəhətləri olmalıdır, lakin biz özümüz bunları rəhbər tutmamalıyıq. Bizim hüquqlarımız- gücdədir. “Hüquq” sözü mücərrəd, heç nə ilə sübut olunmamış fikirdir. Həmin söz əslində bu deməkdir: Mənə istədiyimi verin ki, mən bununla sizdən güclü olduğumu sübuta yetirə bilim. Dinc işğal yolu ilə addımlayan dövlətimizin ixtiyarı var ki, müharibənin dəhşətlərini nisbətən az gözə çarpan və daha məqsədyönlü edamlarla əvəz etsin, insanları kor-koranə itaətə məcbur edən terrora əl atsın. Ədalətlı, lakin amansız qəddarlıq dövlət gücünün ən qüdrətli faktorudur: təkcə mənfəət xatirinə deyil, həm də qələbə naminə biz zorakılıq və riyakarlıq proqramını ayaqda saxlamalıyıq...

«Sion müdriklərinin protokolları»