03.10.2011

Sevgi qatili


Azərbaycan şeir antologiyası


Könül Səid

Bilinməyən bir zamanda 
naməlum məkanda 
bir pərdə enir -qalxır 
işıqlar sönür- yanır 
qarışıq süjetli bir film başlayır .... 

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
qəfildən alnından
inci kimi düzülən
tər damcılarından biri düşür 
acgözlüklə ovuclarımı açıb 
onu tuturam 
dodaqlarıma təbəssüm qonur 
sənin isə üzünün ifadəsi 
qəti dəyişmir
cani və qəddar baxışılarla 
qəlbimi yarırsan

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
uzun -uzun məsafələri qət edirəm
tozlu, paslı dəmirlər yoluma döşənir 
ayaqlarıma dolaşır 
cızılır , sivrilir nazik dərim 
çadar-çadar olur susuzluqdan dodaqlarım 
o an ovuclarımda olan 
tər damcısını xatırlayıram 
səhrada məskən salan 
susuzluğu yatıran 
bir vahəyə çevrilir 
içirəm-içirəm 
duzlu sevginin acı suyunu

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
bir anlıq səhnəyə
pərdə enir tezcə də qalxır 
dar ağacı və cəllad gəlir 
olacağa çarə yoxdur deyib 
adil hömdarımın 
ağır cəzasını gözləyirəm 
barmaqlar səhnənin o tayından 
mənə doğru tuşanır 
ölümə məhkumsan deyir 
mən isə körpə uşaq kimi 
boynumu gizlətməyə çalışıram 

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
amma fərqli zamanın 
qanlı pəncərəsindən 
çünki qan yağışı yağır 
mənim evimə 
Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
gözlərimdən min rəng oxunsa belə 
çox diqqətlə baxıram 
təslim olmuram 
ölümün bilinməyən rənginə 
müəmmalı qalır 
mənə dikilən baxışlar 

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
hökmünü baxışları ilə verir 
endirir ölümcül zərbələrini 
yaralanmış qəlbimin qaysaglarına 
sərsəri ruhumun sərsəm yuxularından
qaçmaq üçün 
sənə sığınmışdım 
amma çaşbaş addımlarımla 
nədənsə dolaşdım 
yıxıldım 
üzümə , gözümə
dodaqlarıma
torpaq yapışdı 
ayağa dursam da 
təmizlənə bilmədim 
ləkələndi bədənim 
çirkaba bulaşdım 
haqsız dünyanın 
qaranlıq döngələrində 

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 
baxıram ki baxışlar 
bitməz , tükənməz 
dünyalara sürükləyir məni 
baxıram ki baxışlar 
min bir cildə salır məni 
uzun yolların tikanlıqlarına 
salır- çıxarır 
qaranlıqdan işıqlığa 
ya da əksinə 
dar bir quyunun dibinə endirir 
baxıram ki bu qatil 
fərqli qatildi 
gah yaxşı 
gah məkrli 
gah da ki , çox sakit 
baxıram ki , sonsuz fəzanın 
ağ buludlarında 
mənə döşək düzəldir 
baxıram ki  arada 
ilmələri tək-tək söküb 
yamaqdan məni yerə tullayır

Anlaşılmaz qalan məqamlarda 
tapıram həqiqətin izini 
baxıram ki bu qatil 
əslində sevir məni ... 

Saniyələr öz hökmünü versə belə 
Mən çox diqqətlə öz qatilimin 
gözlərinin içinə baxıram 

pərdə enir ....enir ....enir ... 

Комментариев нет:

Отправить комментарий